sciencetalk

Ik ben het eens met Sjakko,dat na het einde van de kogelinvloed er een deel slingerbeweging resteert,dat alleen onder invloed staat van het gewicht van het blokje en de zwaartekracht;met theoretisch ook nog de luchtweerstand.

Maar ik blijf bij mijn mening,dat er in het overgangs/wisselpunt van de slingerbeweging er een evenwicht is waaruit de kracht kan worden berekend die de kogel veroorzaakte in dus 0,2 sec.

Op dat ogenblik was er een potentiele kracht in het blokje aanwezig door de hoekstand van 17 graden ,het gewicht van het blokje en de zwaartekracht.En dat is volgens mij gelijk aan de max.kogelkracht in 0,2 sec.

Volgende liefhebbers!

Maar ik blijf bij mijn mening,dat er in het overgangs/wisselpunt van de slingerbeweging er een evenwicht is waaruit de kracht kan worden berekend die de kogel veroorzaakte in dus 0,2 sec.

Dat wisselpunt (ik neem aan dat je daarbij de botsing bedoelt) duurt veel korter dan 0.2 seconde, want:

van het moment van impact tot dat het blokje in het hoogste punt kwam duurde 0.2 sec

Na de botsing oefent de kogel geen kracht meer uit op het blokje in zijn baanrichting. Het is dan gewoon een slingerbeweging geworden. Je kunt dus niets met die 0.2s en kunt dus ook die kracht niet achterhalen.

van het moment van impact tot dat het blokje in het hoogste punt kwam duurde 0.2 sec

Dit verhaal is me duidelijk en wordt mogelijk verkeerd begrepen;het blokje wordt geraakt met een kracht (impact) en brengt een blokje in0,2 sec naar zijn hoogste punt (17 graden ).

Tenzij echt het tegendeel duidelijk wordt bewezen,blijf ik bij mijn oplossing!

oktagon schreef:Dit verhaal is me duidelijk en wordt mogelijk verkeerd begrepen;het blokje wordt geraakt met een kracht (impact) en brengt een blokje in0,2 sec naar zijn hoogste punt (17 graden ).

Tenzij echt het tegendeel duidelijk wordt bewezen,blijf ik bij mijn oplossing!

Misschien begrijp ik je niet goed, maar je gaat er dus vanuit dat de botsing voortduurt totdat het blokje zijn hoogste punt heeft gereikt?

Ja!

Dat "bewijs" zal van Sparcofisics moeten komen, en die zal dat ook niet kunnen geven. Die heeft echt niet geconstateerd dat de kogel gedurende 0,2 seconden een (al dan niet eenparig) vertraagde beweging in het blokje uitvoerde. Want hij kán eenvoudig niet zien wat er ín dat blokje gebeurde. Hij heeft alleen maar gemeten (en ongetwijfeld met een behoorlijke foutmarge) dat het 0,2 seconden duurde van impact tot aan die uitwijking van 17°.

Het gegeven "0,2 s" is simpelweg geen botstijd. Niets meer of minder dan een verkeerde interpretatie van een beweging, die Sparcofisics overigens absoluut niet kwalijk valt te nemen. Die interpretatie moeten we echter niet als bewezen waarheid gaan opvatten. Als de kogel er 0,2 seconden over zou doen om in het blokje door te dringen en stil te vallen zou hij in de eerste plaats waarschijnlijk niet eens genoeg kracht (F=m·a) hebben om überhaupt in dat blokje door te dringen.

laten we de vertraging dan eens eenparig veronderstellen:

vb = 50 m/s

ve = 0 m/s

t = 0,2 s

a = (ve-vb)/t = 250 m/s²

m = 2,5 g = 0,0025 kg

F= m·a = 250 x 0,0025 = 0,625 N

druk van het kogeltje op het hout:

luchtbukskogeltje, diameter verondersteld 4 mm, frontaal oppervlak:

A = ¼ d² = 12 mm²

p=f/A = 0,625/ 0,000012= 50 kN/m²

Ik ben geen groot materiaalkenner, maar ik denk dat hout dat wel kan hebben. Het komt er in bevattelijker getallen op neer dat ik een massa van 0,5 kg laat rusten op 1 cm² houten vloer. Daarvan heb ik nog geen serieuze gaten in het parket zien vallen.

QED.

Ik ben er in mijn filosofie vanuit gegaan ,dat er een ondoordringbare materie van dat gewicht aan een touwtje hing en heb daar mijn veronderstelling aan vast geknoopt!

Weet niet of dat veel invloed op de situatie heeft en dus veel anders zou zijn!

En 50 m/sec lijkt me niet zo snel voor een goede windbuks als uitgangssnelheid;kan me vergissen!

oktagon schreef:Ik ben er in mijn filosofie vanuit gegaan ,dat er een ondoordringbare materie van dat gewicht aan een touwtje hing en heb daar mijn veronderstelling aan vast geknoopt!

Weet niet of dat veel invloed op de situatie heeft en dus veel anders zou zijn!

Dan kan een botsing al helemaal geen 0,2 seconden duren. Perfect ondoordringbaar zou betekenen een remweg van 0, want dan krijgen kogel en blok onvermijdelijk terstond dezelfde snelheid in dezelfde richting en botsen dus niet meer.

Volgens mij moet je de botsing gewoon zien als een stoot (een korte grote kracht). Zo kort dat het blokje gedurende de botsing amper is bewogen, maar wel een beginsnelheid heeft gekregen (en in massa is toegenomen). De botsing zal in werkelijkheid niet meer dan een fractie zijn van die 0.2s. Vervolgens gaat de massa een slingerbeweging uitvoeren. Ik denk dat dat een betere weergave van de werkelijkheid is.

Dat is de enige goede weergave van de werkelijkheid. En hoelang het kogeltje er werkelijk over deed om af te remmen is onbekend, waarmee de kracht ook onbekend zal blijven.