sciencetalk

Eerst hartelijk dank voor deze cursus.

Is het waar dat men atoombom en kernreactor heeft kunnen uitvinden door middel van relativiteitstheorie? als dit waar is, dan is de theorie absoluut, of 100% volledig juist zeg maar, want elke theorie die je kan gebruiken om iets te maken (toepassen) is een juiste theorie, dus een wetenschappelijke feite.

Groetjes

Is het waar dat men atoombom en kernreactor heeft kunnen uitvinden door middel van relativiteitstheorie?

Nee, de relativiteitstheorie staat hier volledig los van. Dat de atoombom en de kernreactor werden ontwikkeld hebben we te danken aan de Duitse natuurkundige Otto Hahn, die in 1938 het kernsplijtingsproces bij uranium ontdekte. Eind 1942 slaagde de Italiaanse natuurkundige Enrico Fermi er voor het eerst in om een gecontroleerde kettingreactie op gang te brengen, waarmee Fermi dus degene was die de basis legde voor de ontwikkeling van de kernreactor. Fermi was tevens een van degenen die meewerkte aan het Manhattan Project onder leiding van de Amerikaanse natuurkundige Robert Oppenheimer ("de vader van de atoombom"), waarbij de eeste atoombommen werden ontwikkeld.

exception schreef:als dit waar is, dan is de theorie absoluut, of 100% volledig juist zeg maar, want elke theorie die je kan gebruiken om iets te maken (toepassen) is een juiste theorie, dus een wetenschappelijke feite.

Groetjes

Er bestaat niet zoiets als een juiste theorie, omdat geen enkele theorie waar of onwaar is in de absolute zin van het woord. Een theorie is alleen toepasbaar binnen het paradigma (het begrippenkader) dat deze theorie beschrijft, en wordt vroeg of laat altijd vervangen door een theorie die geavanceerder is.

Is het zo dat men zonder E=mc^2 uit het onderzoek van Hahn en co. even snel had kunnen vinden welke enorme energie uit kernsplijting kan worden gehaald? Natuurlijk is dat een beetje een hypothetische vraag, maar de standaardopvatting is dat E=mc^2 daar wel degelijk een zeer relevante rol heeft gespeeld.

Is het zo dat men zonder E=mc^2 uit het onderzoek van Hahn en co. even snel had kunnen vinden welke enorme energie uit kernsplijting kan worden gehaald? Natuurlijk is dat een beetje een hypothetische vraag, maar de standaardopvatting is dat E=mc^2 daar wel degelijk een zeer relevante rol heeft gespeeld.

Hier wil ik even een kanttekening bij plaatsen: het is inderdaad zo dat deze formule daar een relevante rol bij heeft gespeeld, maar Einstein zelf had in 1934 geopperd dat het toetsen van de juistheid van deze formule door middel van kernsplijting niet haalbaar zou zijn, omdat het volgens hem net zoiets was als in het donker schieten op vogels in een gebied waar zich maar weinig vogels bevinden. Hij had er in zijn artikel van september 1905 (Ist die Trägheit eines Körpes von seinem Energieinhalt abhängig?) wel op gewezen dat het toetsen van de juistheid van deze formule mogelijk zou zijn door de radio-actieve straling van radiumzouten te meten. Het was eigenlijk pas na James Chadwicks ontdekking van het neutron in 1932 mogelijk om kernsplijting toe te passen, dus het is niet alleen de (speciale) relativiteitstheorie (of eigenlijk maar een onderdeel daarvan), maar ook Chadwicks ontdekking die bij het ondedrzoek van kernsplijting een rol heeft gespeeld.

Daar kan inderdaad geen discussie over bestaan.

Tot mijn stomme verbazing wemelt de hele minicursus van spel- en stijlfouten:

(Ter verduidelijking heb ik correcties rood, fouten cursief gemaakt, waar nodig heb ik frases geciteerd [onderstreept] om duidelijk te maken op welke plaats de fout staat. )

de oppervlakte of het oppervlak, het oppervlakte is fout

werd niet verklaart door Ampêre moet zijn verklaard

Ampêre moet zijn Ampère

oppeervlakte moet zijn oppervlakte



Aannamen 1. We bevinden ons in de vrije ruimte

Aannamen 2. Een wisselend magnetisch veld genereert

Deze aannamen is ook wel uit de wet van Faraday en

in elk van bovenstaande zinnen moet staan aanname zonder eind-n



samen met de theoretisch afleiding moet zijn theoretische[/b]



eenparige is zonder accenten

eenvoudig is zonder accenten

inertieel en inertiele staan niet in het groene boekje, mag dit inert en inerte zijn? Die staan wel in het GB. Op sommige plaatsen natuurlijk niet inert maar inertiaal, zoals in inertiaalstelsel, een gebruikelijke term.

Ter vergelijking, Google vindt het woord inertiaal meer dan 11000 keer, maar inertieel slechts 22 keer.

onstond moet ontstond zijn

t.o.v moet t.o.v. zijn

De juiste vraag bleek te zijn:" wordt bij mij in Firefox exact zo getoond, layoutfout

om éénparig te bewegen?" idem

de zogenaamde Maxwell-vergelijkingen, samen te vatten: en vervolgens geen formules of plaatje, een flink stuk blank, gevolgd door:In deze vier vergelijking wat natuurlijk moet zijn vergelijkingen

beroemste moet zijn beroemdste

super-sterren moet zijn supersterren

als je geen VWO-niveau wiskunde en natuurkunde gevolgt hebt gevolgt moet gevolgd zijn

electrische moet elektrische zijn

electron moet elektron zijn

electriciteitsleer moet elektriciteitsleer zijn

college-serie moet collegeserie zijn

aller-belangrijkste moet allerbelangrijkste zijn

electromagnetische moet elektromagnetische zijn

voor-de-hand liggende moet voor de hand liggende zijn

intuitieve moet intuïtieve zijn

hedentendage moet zijn heden ten dage

en-passant moet en passant zijn (niet in GB, wel in van Dale)

electromagnetisme moet elektromagnetisme zijn

electrisch moet elektrisch zijn

electriciteit moet zijn elektriciteit

gekopeld moet gekoppeld zijn

electromagnetische moet zijn elektromagnetische

interactie-sterkte moet zijn interactiesterkte

gezamelijke moet zijn gezamenlijke

danwel moet zijn dan wel

visa-versa moet zijn vice versa

gedachtenexperiment moet zijn gedachte-experiment

direkt moet zijn direct

direkte moet zijn directe

constantes moet zijn constanten

permetiviteit moet zijn permittiviteit of diëlektrische constante

vacuum moet zijn vacuüm

uberhaubt moet zijn überhaubt

relativitietstheorie moet zijn relativiteitstheorie

Voordat hij zijn werk totaal aan elektro- en magnetisme besteedde deze zin klopt zo totaal niet, tante Betje stijl, ik denk dat magnetisme, elektromagnetisme en elektriciteit wordt bedoeld.

appart moet zijn apart

elektro-magnetische moet zijn elektromagnetische

elektromagnetica moet zijn elektromagnetisme

Het woord flux is door Newton geïntroduceerd. In het uitgebreide stuk http://en.wikipedia.org/wiki/Flux wordt Gauss' law eenmaal terzijde genoemd bij Maxwell's equations. De bewering Gauss introduceerde een nieuwe grootheid in het veld van de elektrostatica lijkt me dan ook onjuist. Op wat er verder over de wet van Gauss staat valt niets aan te merken.

symetrie moet zijn symmetrie

de wet van Gaus moet zijn de wet van Gauss tenzij het Martin Gaus betreft

gedachtenexperimentje moet zijn gedachte-experimentje

positef moet zijn positief

m.b.t moet zijn m.b.t.

punt-van-interesse moet zijn punt van interesse

magnstisch moet zijn magnetisch

gegenereert moet zijn gegenereerd

premeabiliteit moet zijn permeabiliteit

geintegreerd moet zijn geïntegreerd

gespecifieerd moet zijn gespecificeerd

geinducerd moet zijn geïnduceerd of mooier door inductie opgewekt

het woord capacitair bestaat niet volgens het GB en van Dale, zelfs niet volgens het woordenboek elektrotechniek. Google vindt een aantal recente voorbeelden van gebruik van dit woord maar voornamelijk inpolitieke en economische teksten, zeer twijfelachtig of het ook gangbaar zal worden in de natuurkunde. De zin zal dus herschreven moeten worden met woorden als impedantie en capacitantie of simpelweg condensatorplaten.

plaat-capaciteit moet zijn plaatcapaciteit

varierende moet zijn variërende

gecreeerde moet zijn gecreëerde

golf-vergelijking moet zijn golfvergelijking

deriveren komt niet in GB of van Dale voor, met 115 hits op Google ook niet bepaald een gangbaar Nederlands woord. Een deel van de Google hits heeft ook nog eens niets met het hier bedoelde woord te maken, zoals in de betekenis van naar beneden stromen of de Belgische achternaam Deriveren afgeleid van de Rivière... Toch komt het sporadisch wel al eeuwen voor in deze betekenis dus echt fout wil ik het niet noemen. Voorstel tot vervangen door afleiden.

ergenis moet zijn ergernis

aannamens moet zijn aannames

elemantaire moet zijn elementaire

elektro-dynamische moet zijn elektrodynamische

oppeervlakte moet zijn oppervlakte

genereerte moet zijn genereert

creeert moet zijn creëert

varieren moet zijn variëren

vergelijkingworden moet zijn vergelijking worden

differentieren moet zijn differentiëren

weten we dat dat epsilon een dat te veel

Toen Maxwell in de 19de eeuw de waardes voor epsilon en mu invoerden, die niet helemaal nauwkeurig waren. Kwam hij uit op een lichtsnelheid van 3,10?10⁸ m/s.

wordt letterlijk zo getoond dus fout in layoutcodes. En het zou 1 zin moeten zijn met een komma voor kwam (zonder hoofdletter).

zoektoch moet zijn zoektocht

ondekking moet zijn ontdekking

toebeweegt moet zijn toe beweegt

pythagoras moet zijn Pythagoras

melkweg moet zijn Melkweg

wegredeneren.Toch moet zijn wegredeneren. Toch

J.A.Fresnel moet zijn J.A. Fresnel

coefficient moet zijn coëfficiënt



Fitzgerald opperde in 1892 een hypothese moet zijn Fitzgerald kwam in 1892 met een hypothese

referentie-gebied moet zijn referentiegebied

voortbeweegd moet zijn voortbeweegt

Let op: deze eenparige snelheid is geen eigenschap van een object; het is een eigenschap tussen twee objecten! moet zijn Let op: deze eenparige snelheid is geen eigenschap van een object; het is een wisselwerking tussen twee objecten!

beweegd moet zijn beweegt



je kan dan namelijk net zo goed zeggen mooier is je kunt dan namelijk net zo goed zeggen



vallen terwijl hij zich in een trein bevind moet zijn vallen terwijl hij zich in een trein bevindt

kan makkelijk bepalen mooier is kan eenvoudig bepalen of kan gemakkelijk bepalen

waargenome moet zijn waargenomen

ervanuit moet zijn er van uit

grootendeels moet zijn grotendeels

transformatie-regels moet zijn transformatieregels

ookal moet zijn ook al

Het eenvoudigste voorbeeld om deze rare tegenstelling te tonen is de volgende moet zijn het volgende

electriciteitstheorie moet zijn elektriciteitstheorie

ad-hoc moet zijn ad hoc

contractie formule moet zijn contractieformule

voorwaards moet zijn voorwaarts

daaruitviolgende moet zijn daaruit volgende

gedachtenexperimenten moet zijn gedachte-experimenten

tenopzichte van moet zijn ten opzichte van

allebij moet zijn allebei

De twee waarnemers meten de tijd die het volgens hun duurt hun moet hen zijn maar het blijft een kromme zin



Volgens hun heeft de stok dus een lengte hun moet hen zijn

alledrie moet zijn alle drie



Om preciezer te zijn, ze vinden dat l' > l. layoutfout

griekse moet zijn Griekse

tijddillatatie moet zijn tijddilatatie

vertikale moet zijn verticale



standaard-lengte moet zijn standaardlengte

in het engels moet zijn in het Engels

Tijdsdilatie en tijddilatie moeten zijn tijddilatatie

alsvolgt moet zijn als volgt

Het is van belang dat je je realiseerd moet zijn realiseert

zodadelijk moet zijn zo dadelijk



Dit vereenvoudigd de Lorentztransformatie. moet zijn vereenvoudigt

standaard-tijd moet zijn standaardtijd

gemeten in in het laboratorium een in weg



Indien C zich ook in dit stelsel bevind moet zijn bevindt



ruimte-dimensies moet zijn ruimtedimensies

appostrof moet zijn apostrof

referentie-stelsels moet zijn referentiestelsels

relativiteits theorie moet zijn relativiteitstheorie

substitutieren moet zijn substitueren

formule's moet zijn formules

coordinaten moet zijn coördinaten



Het volgende voorbeeld word als volgt uit gelegd moet zijn Het volgende voorbeeld wordt als volgt uitgelegd

Iedereen weet dat de verloop van plaats de moet het zijn

Wiskundig gezien is dit een soort coördinatentransformatie want want het kan geschreven worden in de vorm een want teveel

reele moet zijn reële

in niet versnellende referentiestelsel moet zijn in een niet-versnellend referentiestelsel

Alle losse woorden die ik hier niet in zinsverband heb gecorrigeerd kunnen dus meermalen met dezelfde fout in de tekst voorkomen. Ondanks al deze fouten mijn complimenten voor het overgrote deel van de minicursus. Maar voor de fouten zelf mogen de samenstellers zich gerust schamen.

Even een microcursus Nederlands:

In de Tegenwoordige Tijd krijgen werkwoorden stam plus T.

Voorbeeld: vereenvoudigen > dit vereenvoudigT de zaak

Voltooide deelwoorden, dus na werkworden hebben of zijn, volgen 'T KOFSCHIP. Eindigt de stam op een van die letters, dan krijgt het voltooid deelwoord een T, anders een D.

Voorbeeld: Hiermee is dit ook weer vereenvoudigD

Wijzen op lagereschoolkennis op een wetenschapsforum mag dan op mieren-euken lijken, een Einstein in de dop komt niet ver als hij/zij zich verder probeert te verdiepen in tijdsdilatie. En het gaat hier niet bepaald om één foutje, ik tel er meer dan 150. En dan heb ik nog heel wat punten, komma's, streepjes, spaties onvermeld gelaten omdat ik geen heel mierennest wil euken.

Na alle taalfouten dan ook maar een relativiteitsvraag van mijn hand:

Ik ben al meer dan 30 jaar van school (HBO) af en liep al met deze vraag op het VWO. Mijn leerkrachten hebben mij nooit een bevredigend antwoord kunnen geven:

Er werd toen al gedacht over ruimtestations met door rotatie nagebootste "gravitatie". Door het ruimtestation om zijn as te laten draaien zou je, zo luidde de theorie, erin kunnen lopen als op aarde. Nou heb ik zelf wel eens in zo'n kermisattractie gezeten met een roterende ton. Ik zat tegen de wand geplakt, maar van lopen was heus geen sprake. Dus in die zin vond ik het al een vreemd verhaal. En als het zo simpel zou zijn, dan zouden er anno 2009 toch wel ruimtestations zijn waar geen gewichtloosheidstraining nodig was? Het station hoeft m.i. maar even aan het tollen gebracht te worden en zolang hij niet wordt afgeremd zou hij toch wel blijven tollen?

Maar hoe meer ik over de haalbaarheid nadenk, hoe meer ik eraan twijfel. Stel dat ik me in zo'n draaiton in een mooie geostationaire baan laat brengen. Eerst zweef ik even lekker. Dan gaan de thrusters aan die de ton laten spinnen of natuurkundig uitgedrukt er wordt een moment uitgeoefend waadoor de ton in rotatie komt. Dat ding wordt m.i. een gyroscoop die kaarsrechtuit wil. Geen prettig vooruitzicht want dat geostationaire baantje bevalt me op dat moment nog wel. Maar laten we dat effect even verwaarlozen of met andere thrusters en mooie elektronische gyro's corrigeren. Dan zweef ik volgens mij nog steeds lekker in die draaiende ton rond, welke kracht zou ik moeten ondervinden die me netjes met mijn voetjes met een fictieve 1g laat rondlopen? Mijn in de ton zwevende geostationaire baan houdt me lekker zwevend tot ik per ongeluk tegen de wand van de zwevende ton kom en m.i. te pletter sla.

Om dat te voorkomen zullen we dus alles, maar dan ook echt alles zeer stevig aan de wand van de ton moeten bevestigen voor de thursters aan het werk gaan. Maar dan moeten we weer heel voorzichtig zijn want als de rotatie tot stand is gekomen en de thrusters uit zijn, zit ik nog steeds in een niet-inertiaalsyteem. Als ik een kopje uit mijn handen laat vallen, valt het dan recht naar mijn voeten? Tja, in theorie hebben we met dat probleem op aarde ook te maken. De slinger van Foucault hangt ook niet stil en als een loodlijn, dus in theorie hangt geen enkele loodlijn recht en valt geen enkel kopje recht naar beneden. In praktijk merken we daar op aarde niks van behalve b.v. bij luchtvaart, oorlogvoering en meteorologie. Maar hoe zul je dat in die ton beleven? Daar zal het Corioliseffect toch wel heel merkbaar zijn. Even wennen. Maar uiteindelijk wen ik eraan (heel hypothetisch en effecten die ik nu over het hoofd zie buiten beschouwing gelaten). Dan sta ik daar in mijn minilab. Ik sta stil, voor mijn gevoel. De ruimte om me heen staat stil, voor mijn gevoel. Als ik een raampje heb, heb ik wel een heel vreemd dag/nachtritme: de zon, maan en aarde komen erg regelmatig op en gaan heel snel weer onder. Maar daarbinnen heb ik mijn eigen, stilstaande wereld. Ten opzichte van mijn assenkruis bewegen de zon, de aarde en de maan. Wat dat betreft hadden de pausen die de theorieën van o.a. Copernicus, Kepler en Galilei verwierpen wel gelijk. Ook zij hadden hun stilstaande kruis op aarde en zagen met eigen ogen de zon eromheen draaien.

Dan zou rotatie dus relatief moeten zijn? Maar wel een niet-inertiaal systeem?

Hallo,

ik ben ook eens begonnen met het proberen begrijpen van de cursus, en zit al vast met het begrijpen van les 1... Zou er iemand eventjes kunnen helpen aub?

Dit deel snap ik niet:

Een waarnemer in een afgesloten kajuit van een niet versnellend schip kan op geen enkele mechanische manier bepalen of hij in beweging is of niet. Merk hierbij op dat dit postulaat enkel stand houdt als het equivalentieprincipe opgaat. (Vraag jezelf maar af waarom)

Hetgeen je jezelf daar moet afvragen is volgens mij:

Een waarnemer zit op een boot met een bepaalde snelheid, die niet versnelt. Hijzelf ziet niets. Het equivalentieprincipe geldt niet. Hoe kan hij op een mechanische manier bepalen dat de boot niet stilstaat?

Voor zo ver ik begrepen heb zegt het equivalentieprincipe dat de trage massa (een voorwerp heeft een bepaalde kracht nodig om van snelheid te veranderen) gelijk moet zijn aan de zware massa (een voorwerp wordt met een bepaalde kracht aangetrokken) omdat alle voorwerpen, ongeacht hun massa, met gelijke snelheid vallen. En dit zou niet gebeuren moest de kracht nodig om van snelheid te veranderen niet gelijk zijn aan de kracht waarmee het voorwerp wordt aangetrokken door de aarde. Heb ik dat nog juist?

Maar het lukt me niet om dat toe te passen op de boot (die voor het gemak beweegt met snelheid v ). Alles heeft dan toch snelheid v, inclusief het voorwerp dat je laat vallen, dus je zit eigenlijk in "het referentiestelsel van de boot" te kijken. Hoe kan je daaruit afleiden dat het referentiestelsel van de boot beweegt ten opzichte van het referentiestelsel van de aarde?

. Eentje daarvan is dat de lichtsnelheid altijd c is, ongeacht het initiaalstelsel. .

What about zwarte gaten? 'zelfs het licht kan er niet aan ontsnappen' betekent dus dat het licht ervoorbij raast en opeens omkeerd? ik denk dus dat licht zonder weerstand c heeft ja, maar onder zwaartekracht anders zit. ik weet niet hoe dat zit met geluid?

1. of geluid massa heeft.

2. of geluid sneller of langzamer kan dan het geluidssnelheid.

3. of geluid met licht in vergelijking kan worden gesteld.

4. dachten mensen niet hetzelfde over de snelheid van het geluid? dat het 'niet mogelijk was'

Maggy schreef:Na alle taalfouten dan ook maar een relativiteitsvraag van mijn hand:

Ik ben al meer dan 30 jaar van school (HBO) af en liep al met deze vraag op het VWO. Mijn leerkrachten hebben mij nooit een bevredigend antwoord kunnen geven:

Er werd toen al gedacht over ruimtestations met door rotatie nagebootste "gravitatie". Door het ruimtestation om zijn as te laten draaien zou je, zo luidde de theorie, erin kunnen lopen als op aarde. Nou heb ik zelf wel eens in zo'n kermisattractie gezeten met een roterende ton. Ik zat tegen de wand geplakt, maar van lopen was heus geen sprake. Dus in die zin vond ik het al een vreemd verhaal. En als het zo simpel zou zijn, dan zouden er anno 2009 toch wel ruimtestations zijn waar geen gewichtloosheidstraining nodig was? Het station hoeft m.i. maar even aan het tollen gebracht te worden en zolang hij niet wordt afgeremd zou hij toch wel blijven tollen?

Maar hoe meer ik over de haalbaarheid nadenk, hoe meer ik eraan twijfel.

Dan zou rotatie dus relatief moeten zijn? Maar wel een niet-inertiaal systeem?

Stel dat je in een geostationaire baan een touwtje met een gewichtje eraan uit de broekzak van je ruimtepak haalt en hem laat rondslingeren. Dan voel je toch een kracht aan het touwtje? En 'voelt' het gewichtje toch ook een kracht? Ik denk dat je een zeer groot rad moet maken om een realistische kracht op te bouwen. Een paar kilometer in doorsnede of zo. Dan hoeft de rotatiesnelheid niet zo groot te zijn en is het verloop van de kracht naar het midden van het rad niet zo groot.

Laura: je kunt het inderdaad niet bepalen of de boot nu beweegt of niet dat is het punt , je kunt het niet bepalen.

de natuurwetten zijn voor alle niet versnelde systemen hetzelfde.

Stel dat je in een geostationaire baan een touwtje met een gewichtje eraan uit de broekzak van je ruimtepak haalt en hem laat rondslingeren. Dan voel je toch een kracht aan het touwtje? En 'voelt' het gewichtje toch ook een kracht? Ik denk dat je een zeer groot rad moet maken om een realistische kracht op te bouwen. Een paar kilometer in doorsnede of zo. Dan hoeft de rotatiesnelheid niet zo groot te zijn en is het verloop van de kracht naar het midden van het rad niet zo groot.

Je knipt wel erg veel. Iets aan een touwtje rondslingeren heeft er hier niets mee te maken, het gaat hier om astronauten die vrij in gesimuleerde gravitatie rond zouden moeten kunnen lopen.

Iets aan een touwtje rondslingeren heeft er hier niets mee te maken, het gaat hier om astronauten die vrij in gesimuleerde gravitatie rond zouden moeten kunnen lopen.

Wat ik wil zeggen is dat een touwtje precies hetzelfde werkt als een wiel. Versnelling kan plaatsvinden in het verlengde van de vector van de snelheid. Dat noemen we dan remmen of accelereren. Maar het kan ook loodrecht op de vector. Dat gebeurt dus in een bocht als je in de auto zit. Als je aan de binnenkant van een draaiend wiel zit wil je lichaam zich van het middelpunt van het wiel verwijderen, terwijl de binnenkant van de rand van het wiel dat tegenwerkt. Daarom wordt je tegen de binnenkant geduwd en kun je er met de juiste snelheid van het wiel met 1G rondwandelen. Maar misschien begrijp ik je vraag niet goed.

die hanze schreef:Laura: je kunt het inderdaad niet bepalen of de boot nu beweegt of niet dat is het punt , je kunt het niet bepalen.

de natuurwetten zijn voor alle niet versnelde systemen hetzelfde.

Hmm, maar als er staat:

Een waarnemer in een afgesloten kajuit van een niet versnellend schip kan op geen enkele mechanische manier bepalen of hij in beweging is of niet. Merk hierbij op dat dit postulaat enkel stand houdt als het equivalentieprincipe opgaat. (Vraag jezelf maar af waarom)

Dan betekent dat toch dat dat postulaat geen stand houdt als het equivalentieprincipe niet opgaat? En dat snap ik niet.

Bedankt om te antwoorden trouwens!

Hallo Maggy,

In het draaiende ruimtestation verloopt alles alsof er in het referentiestelsel dat met het station meedraait, een middelpuntvliedende kracht werkzaam is. Dit is een schijnkracht die nodig is om net te kunnen doen alsof het stelsel een inertiaalstelsel is, wat het niet is. Zie:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Middelpuntvliedende_kracht

http://nl.wikipedia.org/wiki/Schijnkracht