sciencetalk

Dus EvilBro, als je een bolschil met straal R = 1 (m?) neemt, en je verdeelt dit in 100000 puntmassa's van 1 kg krijg je een onmogelijke massadichtheid.

Als je de 'bolschil' in puntmassa's wil verdelen, mag je deze slechts in 62850 puntmassa's van 100kg verdelen!

Anton_v_U schreef: Als er iets te ontkrachten valt, wil ik een fysche argumentatie zien met bijbehorende wiskundige onderbouwing. Of een reproduceerbaar experiment dat eenduidig en onomwonden aantoont dat de theorie de werkelijkheid niet goed beschrijft.
 
De uitkomst van een computermodel accepteer ik niet als argument. Ik heb vaak genoeg geprogrammeerd om te weten hoe gauw je fouten maakt als je een model implementeert. Ik weiger ook in het programma te duiken om de bugs er uit te halen. Ik wil graag met je in discussie als je naar aanleiding modelresultaten een volgbare fysisch-mathematische redenering opstelt.
 
Het zal niet meevallen deze theorie te ontkrachten want de mechanica (massa, gravitatieveld) en bijbehorende wiskunde (vectoralgebra, vectorveld, scalarveld, divergentiestelling van Gauss) is een sluitende theorie als je de klassieke interpretatie van massa, ruimte en tijd als uitgangspunt neemt. 

Marre1981 schreef:Het programma van Evilbro werkt met willekeurige punten. Dat vind ik minder betrouwbaar maar toch moet dit in principe ook kloppen bij 'oneindig' veel punten

        % http://mathworld.wolfram.com/SpherePointPicking.html
        z = 2*rand(1,N) - 1;
        phi = 2*pi*rand(1,N);
        x = sqrt(1-z.^2).*cos(phi);
        y = sqrt(1-z.^2).*sin(phi);  

EvilBro schreef: Je hebt mijn methode en mijn programma duidelijk niet begrepen. De reden dat die '/N' in mijn programma staat is zodat de bol, ongeacht het aantal punten, altijd dezelfde massa heeft. Onmogelijke massadichtheden zijn dus niet aan de orde.

Nog belangrijker is dat dit totaal niet relevant is. De massa van de bol geeft slechts een verschaling van de uitkomst. Deze kun je dus zo verschalen als je wilt zodat je volgens jou wel reeele massadichtheden krijgt.

Waarop baseer je dit soort onzin?

En als laatste herhaal ik even het belangrijkste: Als je mij, en anderen, wilt overtuigen van jouw gelijk dan zal je met een heel duidelijk verhaal moeten komen. Dat heb je tot nu toe echter niet gedaan. Voor de duidelijkheid: Jouw verhaal moet zo duidelijk zijn dat iemand anders met dat verhaal een programma moet kunnen schrijven dat de gevolgen van dat verhaal uitrekent.

Anders gezegd: Leg jouw methode om tot jouw antwoord te komen eens uit in plaats van warrige code te presenteren.

Marre1981 schreef: Waarom zou een computerprogramma met correcte code niet als argument aanzien kunnen worden? Laat een programma de functie f(x) = x² uitplotten en je krijgt een perfecte grafiek.

Een bol perfect gelijkmatig verdelen is niet simpel.

Mijn programma verdeelt de bolschil in puntmassa's op dezelfde afstand.

Het programma van Evilbro werkt met willekeurige punten. Dat vind ik minder betrouwbaar maar toch moet dit in principe ook kloppen bij 'oneindig' veel punten

Evilbro kiest zijn punten dan ook willekeurig op een manier dat ze perfect verdeeld zijn over de cirkel 

Nu sla je de bal wel ferm mis. Je zegt zelf dat je m1 en m2 weglaat dus gelijkstelt aan 1. Als de kracht /N doet, doe je ook de testmassa /N! (100000)

Ik heb nog een paar opmerkingen ivm Shell Theorem waar je gerust op mag reageren.
1) De bolschiltheorie is nog nooit experimenteel bewezen geweest.

2) Stel, ik zeg stel, dat een planeet hol is, is dit ontegensprekelijk het bewijs dat de Shell Theorem (overal gewichtloos binnen bol) fout is.

EvilBro schreef: Het is niet alleen 'niet simpel'. Er zijn slechts 5 mogelijke aantallen punten (4,6,8,12 en 20) die perfect gelijkmatig te verdelen zijn over een bol (zie de regelmatige veelvlakken). Voor alle andere hoeveelheden is het onmogelijk. Het enige wat je in die situaties kunt doen is een zo gelijkmatig mogelijke verdeling van de punten maken.

EvilBro schreef:
Uit "Als A dan niet B" kun je slechts in twee situaties een conclusie trekken. Als A waar is dan zal gelden dat B niet waar is en als B waar is dan zal A niet waar zijn. Jij kiest om vreemde redenen voor de eerste en negeert de tweede optie. Gegeven het bewijs, zowel theoretisch als experimenteel, voor B lijkt mij de tweede optie juist de voordehandliggende keus.

Ga je trouwens nog met dat duidelijke verhaal over jouw methode komen?

Ok, dus als er 1 holle planeet bestaat, is de Shell Theorem fout.

Mijn methode om de bolschil te verdelen in puntmassa's op gelijke afstand A is de volgende:

    figure;
    for j = 1:5,
        A = [0.05,0.047, 0.042,0.037,0.03](j);
        aantalCirkels = floor(pi/A);
        dtheta = pi/aantalCirkels;
        zz = cos(0:dtheta:pi);
        r = sqrt(1 - zz.^2);
    
        x = [0];
        y = [0];
        z = [1];
        for i = 2:1:(length(r)-1),
            ap = floor(2*pi*r(i)/A);
            phi = (2*pi/ap)*(0:1:(ap-1));
            x = [x, r(i)*cos(phi)];
            y = [y, r(i)*sin(phi)];
            z = [z, zz(i)*ones(size(phi))];
        end
        x = [x,0];
        y = [y,0];
        z = [z,-1];
        % plot3(x,y,z,'.');
    
        N = length(x);
        S = 999;
        x0 = linspace(0.99, 1.01, S);
        F = zeros(1,length(x0));
        for k=1:1:length(x0),
            r = sqrt((x-x0(k)).^2 + y.^2 + z.^2);
            Fx = ((x-x0(k))./(r.^3))/N;
            F(i,k) = sum(Fx);
        end    
        plot(x0,F,'gbrkm'(j));
        hold on;
    end
    axis([0.99,1.01,-10,10]);