sciencetalk

Kwakzalverij zal ik het dus zeker niet noemen, tegendeel! Een arts die ook buiten de kaders van (zijn gedeelte binnen) de (reguliere) gezondheidszorg denkt vind ik een beter arts! Maar dat is dus mijn persoonlijke mening. Wellicht zou een ander hem wel degelijk een kwakzalver noemen.

Dat brengt ons weer on topic.

friendy-wendy schreef:Ja! Ook de acupuncturist, chiropracter, aromatherapeut, gebedsgenezer, etc. heeft zijn eigen plaats en rol binnen de gezondheidszorg. (Vanzelfsprekend is ook hier weer sprake van verschillende voorkeuren van patiënt).

Echter; deze behoren (in ons land) niet tot de reguliere-, maar tot de alternative gezondheidszorg.

Zeker, dat is een waarheid als een koe. De vraag nu is of je deze alternatieve gezondheidszorg (en de geaccepteerde maar minder wetenschappelijk bewezen reguliere zorg) als kwakzalverij kan zien.

friendy-wendy schreef:Natuurlijk komen er dan vragen in me op: wat is nou precies het verschil? Waar ligt de grens? Wanneer is wordt iets regulier geaccepteerd?

(Ik kan me nog 'herinneren' dat nog-niet-zo-heel-lang-geleden de Manueel therapeut níét regulier erkent werd, nog werd gezien als 'alternatief' en privé moest worden bezocht -lees: zonder verwijzing van arts- en bekostigd. Pas toen bleek dat er héél veel goede resultaten werden behaald... bladiebla :neutral: )

Is het dan wetenschappelijk bewijs, een studie, behaald resultaat? Een combinatie daarvan? Wie het weet mag het zeggen

Politiek, zou ik zeggen.

Voorbeeldje:

Tegenwoordig moeten homeopatische geneesmiddelen ook in Nederland en België aan bepaalde eisen voldoen. Dat omdat deze middelen elders in Europa een meer reguliere status hebben. Om te voorkomen dat er allerlei preparaten op de markt zouden verschijnen die niet aan de gangbare eisen die in die landen aan homeopatische geneesmiddelen worden gesteld voldoen moeten deze homeopatische geneesmiddelen nu ook in Nederland worden geregistreerd.

Doordat deze homeopatische middelen daardoor nu geregistreerd staan als geneesmiddel is daarmee de status als acceptabele geneeskundige behandelmethode ook in Nederland vergroot.

Los daarvan denk ik dat een groter aandeel homeopathie beoefenaren onder de artsen ook zou zorgen voor het vergroten van de acceptatie van homeopathie in de reguliere geneeskunde.

Een kwestie van meeste-stemmen-gelden democratie, om die reden is fysiotherapie hier geaccepteerd, chiropraxie in de VS, homeopathie in Oostenrijk, acupunctuur in China, aromatherapie in Frankrijk en ga zo maar door. Het is niet dat er in die landen meer of betere wetenschappelijke bewijzen zijn (hoewel er wel meer onderzoek naar de locale specialiteiten wordt gedaan), maar er zijn locaal meer officials overtuigd dat het een zinvolle therapie kan zijn. Hierdoor wordt het wetenschappelijke bewijs eerder en makkelijker geaccepteerd.

Waar mijn frustraties vandaan komen is puur gericht op de uitspraken en beweringen die gedaan worden door alternatieve genezers. Ik heb op zich niets tegen homeopathen, osteopaten of gebedsgenezers die daadwerkelijk mensen beter maken maar waar ik tegen in opstand kom zijn de pogingen om de alternatieve methodes in het wetenschappelijke karakter te brengen, in het geval van homeopathie, acupunctuur, etc zijn we snel uitgepraat omdat daar geen enkele wetenschappelijke theorie aan ten grondslag ligt.

Kan ik me goed voorstellen ik kan me mateloos ergeren aan al die verhaaltjes over wetenschappelijk bewezen. Als een journalist beweert dat een onderzoeker aan de universiteit van blalblabla heeft bewezen dat koeiepoep tegen acné werkt dan is het meteen wetenschappelijk bewezen en vliegen de crèmes met koeienpoep (a € 100 voor 5 ml) over de toonbank.

Alsof journalisten (op een enkele uitzondering na) wat van exacte wetenschap weten), de mening van een enkele onderzoeker (als ze al bestaat) hetzelfde is als wetenschappelijk bewezen en alsof de uitkomst van een enkel onderzoek als wetenschappelijk bewijs kan dienen. Het risico bestaat dat op den duur 'wetenschappelijk bewezen' gelijk staat aan 'pure onzin'.

Maar deze genezers dan in een kwaad daglicht plaatsen door hun methoden kwakzalverij te noemen (zoals de vereninging tegen kwakzalverij doet) draagt weinig bij aan de discussie. Je bent misschien minder geneigd met iemand te discuseren die je als bedrieger afschildert. Los daarvan komt de vereninging mij over als een stelletje arrogante betweters. Zij denken te kunnen bepalen wat de wetenschappelijke gemeenschap vindt, lijkt het wel. Maar zo werkt dat niet het is niet zwart-wit. Je zal ook als exact ingestelde wetenschapper moeten leren leven met een grijs gebied, waarbinnen verschillende visies bestaan. Proberen anders denkenden zwart te maken door kwakzalverijprijzen aan ze te geven (ik geloof dat elk wetenschappelijk instituut in Nederland er al wel een heeft gehad) helpt ook niet de dialoog te blijven voeren.

Vandaar (en dan ben ik ook weer on topic) dat ik de stelling "Geneeskunde zonder bewezen werking is kwakzalverij" volledig afwijs. Ik geloof niet in de alternatieve geneeskunde en maak er geen gebruik van, maar ik ben er van overtuigd dat hierbinnen veel goedwillende mensen werken die niet alleen oprecht hun steentje aan de gezondheidszorg willen bijdragen, maar dat ook daadwerkelijk doen. Het interesseert (buiten wat extremistische wetenschappers en vakidioten) niemand of een geneesmiddel of behandelmethode WERKT, het gaat er om of het HELPT. Dus al werkt ingestraald water voor geen meter, als het helpt is het mooi als iemand je daarmee kan genezen.

Ik ben het hier niet zo mee eens.

Iemand vroeg wat geneeskunde is. Geneeskunde is een wetenschappelijke discipline net als dat scheikunde en wiskunde wetenschappelijke disciplines zijn. Een wetenschappelijk discipline is dynamisch, het kan verruimd worden. Zolang de geneeskunde geen homeopathie, accupunctuur enz opneemt is het geen vorm van geneeskunde. Een arts ben je wanneer je geslaagd bent voor een geneeskundestudie net als dat je je eigen niet zo maar een scheikundige kan noemen als je enkel economie hebt gestudeerd. Bovendien is de titel arts bij wet beschermd, niemand mag zich arts noemen zonder te zijn geslaagd voor een geneeskundestudie.

Ja! Ook de acupuncturist, chiropracter, aromatherapeut, gebedsgenezer, etc. heeft zijn eigen plaats en rol binnen de gezondheidszorg. (Vanzelfsprekend is ook hier weer sprake van verschillende voorkeuren van patiënt).

Echter; deze behoren (in ons land) niet tot de reguliere-, maar tot de alternative gezondheidszorg.

Ze maken deel uit van het circuit maar daarom beoefenen ze nog geen gezondheidszorg. Sommigen zullen zorg beoefenen, sommigen niet. Maar geen van hen allen voeren ze behandelingen uit die een wetenschappelijke basis hebben.

Een kwestie van meeste-stemmen-gelden democratie

Het enige relevante is ofdat een behandling wel of niet werkt!

om die reden is fysiotherapie hier geaccepteerd, chiropraxie in de VS, homeopathie in Oostenrijk, acupunctuur in China, aromatherapie in Frankrijk en ga zo maar door.

Fysiotherapie heeft in Vlaanderen gewoon een wetenschappelijke basis. Dat wil niet zeggen dat al deze mensen vakkundig zijn maar ze krijgen gewoon de 'normale' wetenschappelijke vakken (ook veel sportvakken overigens ) en ze doen daadwerkerlijk onderzoek. Het werkt niet met vage hypothesen die niet aantoonbaar zijn.

Los daarvan denk ik dat een groter aandeel homeopathie beoefenaren onder de artsen ook zou zorgen voor het vergroten van de acceptatie van homeopathie in de reguliere geneeskunde.

Meer artsen zouden aan homeopathie gaan doen als het vast zou staan dat het zou werken. Op dit moment zijn er enkel wetenschappelijke studie die aantonen dat het niet werkt! Subjectieve ervaringen kunnen hierbij niet in beschouwing worden genomen, uit subjectieve ervaringen kan je geen conclusies trekken.

Homeopathie is niets anders dan water, meestal zonder enig molecuul (wel de gebruikelijke ionen die ook in kraantjeswater zitten), soms met één molecuul en mogelijk zeer uitzonderlijk met meer dan één molecuul. De eerste stof die een mens geneest of vergiftigd in de hoeveelheid van één molecuul moet nog gevonden worden.

Kan ik me goed voorstellen ik kan me mateloos ergeren aan al die verhaaltjes over wetenschappelijk bewezen.

Het is constructiever als we ons baseren op de bewijzen zelf en niet op verhaaltjes over...

Een goede wetenschapper gebruikt de NRC niet als wetenschappelijke bron. Hooguit geeft zo'n artikel aanleiding om verder te lezen in een wetenschappelijke bron.

Het interesseert (buiten wat extremistische wetenschappers en vakidioten) niemand of een geneesmiddel of behandelmethode WERKT, het gaat er om of het HELPT. Dus al werkt ingestraald water voor geen meter, als het helpt is het mooi als iemand je daarmee kan genezen.

??:

Als het helpt dan werkt het ook!

Al het bewijs wat ik vraag is dat je bij een dubbelblinde proef met een objectieve meting vóór en na aantoont dat de alternatieve behandeling beter werkt dan geen behandeling. Zolang je dat niet kent is er geen reden om aan te nemen dat de behandeling werkt.

Ik wacht nog altijd in spanning af op onderzoeksresultaten die aantonen dat een bepaalde alternatieve behandeling werkt. In dat geval zullen de artsen met veel plezier en enthausiasme deze specifieke behandeling aanvaarden.

Aromatherapie volgens Wikipedia:

Aromatherapie is een alternatieve geneeswijze, gebaseerd op gebruik van etherische olie. Aromatherapie is een samentrekking van de woorden aroma en therapie en betekent zoiets als behandeling met geuren.

Dit zou in theorie kunnen werken in bepaalde gevallen maar onderzoek het dan met objectieve metingen.

Acupunctuur en acupressuur gaan uit van de hypothese dat een mens energiebanen heeft. Deze energiebanen zijn nooit objectief aangetoond.

Bij acupuntcuur gebruiken ze naalden om energiebanen te stimuleren of destimuleren, bij acupressuur gebruiken ze hiervoor druk.

Bij homeopathie werken ze met gewoon water. Ze stoppen een extract in water en verdunnen dat zo lang totdat er in de meeste oplossingen geen molecuul extract meer aanwezig is.

Citaat uit Wikipedia over acupunctuur:

In 1990 analyseerden drie Nederlandse epidemiologen 51 gecontroleerde studies van acupunctuur bij chronische pijn, en besloten dat " zelfs de kwaliteit van de betere studies middelmatig bleken te zijn en dat de werkzaamheid van acupunctuur als behandeling tegen chronische pijn twijfelachtig blijft." Ze onderzochten ook verslagen van acupunctuur als behandeling tegen verslaving aan sigaretten, heroïne en alcohol, en stelden vast dat beweringen dat acupunctuur werkzaam is als therapie voor deze kwalen niet ondersteund worden door degelijk klinisch onderzoek.

Citaat over homeopathie:

British Medical Journal 1991

Onderzoekers J. Kleijnen, P. Knipschild en G. ter Riet komen in 1991 tot de conclusie dat bewijs voor de werkzaamheid van homeopathie onvoldoende positief is om daaruit beslissende conclusies te kunnen trekken.[12]

The Lancet 1997

Onderzoekers K. Linde e.a. komen in 1997 tot de conclusie dat er onvoldoende bewijs is dat homeopathie werkzaam is, maar ze merken ook op dat de veronderstelling niet is bevestigd dat de effecten van homeopathie het gevolg zijn van het placebo-effect.[13]

Journal of Clinical Epidemiology

Aanvullend onderzoek van Linde e.a. leidde in 1999 tot de conclusie dat goed opgezet dubbel-blind onderzoek negatief uitwerkt op de score voor homeopathie. [14]

British Journal of Clinical Pharmocology 2002

Onderzoeker Edzard Ernst (zelf ook opgeleid tot homeopaat) komt tot de conclusie dat een willekeurige homeopathisch middel niet beter werkt dan een placebo.[15]

The Lancet 2005

In augustus 2005 publiceerde het gezaghebbende tijdschrift The Lancet een artikel waarin Britse en Zwitserse wetenschappen opnieuw 110 "randomized placebo controlled" onderzoeken naar de effectiviteit van homeopathische middelen en therapieën bekeken. Zij vonden geen bewijs dat deze behandelingen en middelen beter werken dan een placebo.[16]

In een commentaar schrijft The Lancet dat er geen enkel bewijs is dat homeopathische middelen nut hebben. Er wordt ervoor gepleit de discussie daarover te staken. Ook artsen dienen hun patiënten te vertellen dat ze tijd verdoen door homeopathische middelen in te nemen. Aan de andere kant vindt The Lancet dat reguliere artsen meer contact met hun patiënten moeten zoeken, in plaats van alleen medicijnen voor te schrijven.

Ze maken deel uit van het circuit maar daarom beoefenen ze nog geen gezondheidszorg. Sommigen zullen zorg beoefenen, sommigen niet. Maar geen van hen allen voeren ze behandelingen uit die een wetenschappelijke basis hebben

Daar ben ik het niet mee eens, zoals eigenlijk al blijkt uit mijn bericht waar jouw reactie op gebaseerd is.

Ik zie dingen als Acupunctuur, Homeopathie e.d. wél als alternatieve geneeswijzen. Daarmee dus ook als alternatieve gezondheidszorg.

Maar...wellicht is dat iets waar geen vaste regels en grenzen aan gebonden zijn, en daarom ook moeilijk vast te stellen. Hoewel we het zouden kunnen beginnen met de definitie van gezondheidszorg. Volgens onze Van Dale heeft het twee definities, waarvan er één berust op geneeskunde. De ander 'simpelweg' op "zorg voor de gezondheid". Bij die laatste zouden al die alternatieve dingen dus best thuis passen. Zorg is er tenslotte al zónder die wetenschappelijke basis die jij graag ziet.

Dat brengt me dan ook weer bij het volgende: Nogmaals wil ik duidelijk maken dat ik het hierbij over (alternatieve!) geneeswijzen heb, niet over geneeskunde. Mensen die alternatieve geneeswijzen beoefenen hebben (meestal) geen geneeskunde gestudeerd en zijn dus géén Arts!

(Daarbij geldt natuurlijk een grote uitzondering voor o.a. alle artsen die acupunctuur beoefenen en, wellicht, aangesloten zijn bij Nederlandse Artsen Acupunctuur Vereniging (Bron: http://www.acupunctuur.com/lijstartsen.php) )

Homeopathie is niets anders dan water, meestal zonder enig molecuul (wel de gebruikelijke ionen die ook in kraantjeswater zitten), soms met één molecuul en mogelijk zeer uitzonderlijk met meer dan één molecuul. De eerste stof die een mens geneest of vergiftigd in de hoeveelheid van één molecuul moet nog gevonden worden.

Dit heb je nu meerdere keren op verschillende wijze gezegd. En om te beginnen vind ik het persoonlijk niet erg objectief om alle homeopatische middelen maar over één kam te scheren. Ik sluit me dus ook niet bij die stelling aan. Echter sluit ik ook niet uit dat er zulke middelen bestaan (zoals de welbekende Bach bloesem-olietjes; daarvan zou ik dát direct geloven! Wellicht hebben die bloemblaadjes nog niet eens naar het water in het flesje gekeken).

Ofwel: Als het etiket van mijn homeopatisch middeltje vertelt dat er per zoveel mililiter 800mg van een bepaalde stof in zit, neem ik aan dat dát geen leugen is!

Al zegt dat natuurlijk nog niets over de effective werking; we hebben het niet langer meer over alleen water!!

Ook stel je dat er geen positieve resultaten zijn voor homeopatie, hierbij kwam je wederom met een voorbeeld waarbij er verdund werd met water totdat er geen molecuul van de desbetreffende stof te vinden was. Niet realistische test.

Zoals ik al eerder zei sluit ik het bestaan van die water-middeltjes niet uit, maar er bestaan ook middelen mét inhoud. Heb je daarvoor een soortgelijke test?

(Wanneer je op bijvoorbeeld PUBMED zoekt kom je naast vele negatieve ook wel positieve testresultaten tegen...)

De vraag nu is of je deze alternatieve gezondheidszorg (en de geaccepteerde maar minder wetenschappelijk bewezen reguliere zorg) als kwakzalverij kan zien.

Dat je het als kwakzalverij kunt zien is inmiddels duidelijk bewezen door andere gebruikers op dit forum. Ikzelf zie dat echter niet zo. Ik maak geen regelmatig gebruik van deze alternatieve gezondheidszorg, maar schrijf het niet af als kwakzalverij. Niet zolang het mensen helpt. Misschien zijn er geen wetenschappelijke bewijzen, of niet genoeg om op te wegen tegen de nagatieve testuitslagen, maar ze bestaan. Zolang er mensen zijn die er baat bij hebben....

Goed.... Hier laat ik het even bij voor vandaag, want mijn verkoudheid is zojuist geëvulueerd naar een vervelendere verkoudheid, en mijn bedje ziet er aantrekkelijker uit

Iemand nog goede homeopathische tips? (sorry... ...flauw, maar ik kon het niet laten)

Daar ben ik het niet mee eens, zoals eigenlijk al blijkt uit mijn bericht waar jouw reactie op gebaseerd is.

Ik zie dingen als Acupunctuur, Homeopathie e.d. wél als alternatieve geneeswijzen. Daarmee dus ook als alternatieve gezondheidszorg.

Ons verschil in visie: zolang er niet bewezen is dat bepaalde methoden werken kan ik ze geen geneeswijzen noemen wat dus precies de reden is dat ik er moeite mee heb om hen tot de gezondheidszorg te rekenen. Er is niet bewezen dat ze de gezondheid bevorderen. De goede alternatieven zullen zeker zorg hebben en hiermee wellicht indirecht (psychosomatisch) een positieve invloed uitoefenen zoals een goede vriend/vriendin dat doet. Verder dan dat kan ik geen conclusies trekken zonder bewijzen.

Ik heb dan ook veel moeite met de term alternatieve geneeswijze (is niet bewezen wat ook de reden is dat het alternatief is) en nog meer met term alternatieve arts aangezien ze zich daarmee voordoen als wetenschappelijk opgeleide mensen wat ze meestal, uitzondering daargelaten, niet zijn. Maar goed, dat onderken jij zelf ook.

(Daarbij geldt natuurlijk een grote uitzondering voor o.a. alle artsen die acupunctuur beoefenen en, wellicht, aangesloten zijn bij Nederlandse Artsen Acupunctuur Vereniging (Bron: http://www.acupunctuur.com/lijstartsen.php)

Tja, dat begrijp ik nu echt niet. Ze mogen van mij maar het is de vraag ofdat ze niet meer winst kunnen behalen door aan hun artsenvaardigheden en artsenkennis te werken, te meer omdat dat allemaal zeer concreet onderzocht is en geen enkele arts compleet is of kan zijn.

Ik ga niet zo ver om te stellen dat je met acupunctuur geen invloed kan uitoefenen, ik heb op dit moment simpelweg geen reden om aan te nemen dat het een positieve invloed uitoefent omdat er geen enkele concrete aanwijzing voor is.

Mijn voorstel aan alle alternatieve verzorgers: school je wetenschappelijk en gebruik die wetenschappelijke kennis om de alternatieve geneeswijze te onderzoeken.

Zoals ik al eerder zei sluit ik het bestaan van die water-middeltjes niet uit, maar er bestaan ook middelen mét inhoud. Heb je daarvoor een soortgelijke test?

Valt het dan nog onder homeopathie

Is het basisprincipe van homeopathie juist niet dat je de stof zeer sterk verdund?

Misschien zijn er geen wetenschappelijke bewijzen, of niet genoeg om op te wegen tegen de nagatieve testuitslagen, maar ze bestaan.

Zoals de zin hier staat spreek je je zelf tegen . Stel je dat er geen wetenschappelijke bewijzen zijn maar dat er wel bewijzen zijn? Het is maar dat ik je goed begrijp.

Over kwakzalverij; ik zal maar de definitie van van Dale aanhouden al heeft het geen enkele autoriteit om de definitie van woorden te bepalen.

van Dale zegt:

kwak·zal·ve·rij (de ~ (v.))

1 onbevoegde uitoefening van de geneeskunde

2 boerenbedrog

Bedrog? Niet bij de normale alternatieve verzorger, wel bij de charlatans die er helaas tussen zitten.

Onbevoegde uitoefening van de geneeskunde? Dat vind ik een moeilijke vraag die ik nu niet kan beantwoorden. Het is natuurlijk zo dat een deel van de mensen die naar de alternatieve verzorger toegaan daardoor niet naar de bevoegde arts toegaan; dit is gevaarlijk en ik neig er naar om dit kwakzalverij te noemen.

Als een alternatieve verzorger de klant altijd aanraad om ook naar de arts toe te gaan bij zorgen om zijn gezondheid dan handelt hij al zuiverder.

Iemand nog goede homeopathische tips?

Zijn gewone tips ook goed

Keelsnoepjes om keelpijn te voorkomen agv keelirrtatie en zakdoekjes gebruiken die een stof bevatten die huidirritatie voorkomt.

Zelf sport ik ook graag als ik verkouden ben omdat mijn luchtwegen er van open gaan en nog een tijdje na het sporten wat meer open blijven.

Nog een tip: als je hoest en je houdt jouw hand voor de mond, raak dan niets aan vóórdat je jouw handen wast! Anders besmet je nog steeds mensen wat je niet zal willen. Jij raakt klink aan, de ander raakt de klink aan, hij eet of snoept later, bijt op zijn nagels of wat dan ook en er is weer iemand verkouden.

Ons verschil in visie: zolang er niet bewezen is dat bepaalde methoden werken kan ik ze geen geneeswijzen noemen wat dus precies de reden is dat ik er moeite mee heb om hen tot de gezondheidszorgt te rekenen. Er is niet bewezen dat ze de gezondheid bevorderen. De goede alternatieven zullen zeker zorg hebben en hiermee wellicht indirecht (psychosomatisch) een positieve invloed uitoefenen zoals een goede vriend/vriendin dat doet. Verder dan dat kan ik geen conclusies trekken zonder bewijzen.

Precies. Daar verschillen we in visie. Ik begrijp nu wel jouw gedachtengang daarachter, en kan me daar ook wat bij voorstellen. Echter houdt ik het gewoon bij alternatieve geneeswijzen. Ik heb in ieder geval geen enkel probleem met de benaming. (Dat zou anders worden als men zou spreken over Alternatieve Geneeskunde, of zoals hieronder: Alternatief Arts)

Als extra weetje: De artsen-acupunctuur-vereniging-site noemt het 'Additieve geneeswijzen'. Een benaming die ik op de één of andere manier grappig vond. Voor jou waarschijnlijk nog minder interessant, omdat ze nu niet alleen spreken over geneeswijzen, maar ook nog over een aanvulling op de 'reguliere'!!

Ik heb dan ook veel moeite met de term alternatieve geneeswijze (is niet bewezen wat ook de reden is dat het alternatief is) en nog meer met term alternatieve arts aangezien ze zich daarmee voordoen als wetenschappelijk opgeleide mensen wat ze meestal, uitzondering daargelaten, niet zijn. Maar goed, dat onderken jij zelf ook.

Zeker! Laten we duidelijk stellen dat je zonder geneeskunde-opleiding gewoon geen arts bent. Zoals je zelf eerder al aangaf is het zowel ethisch als wettelijk niet verantwoord.

Tja, dat begrijp ik nu echt niet. Ze mogen van mij maar het is de vraag ofdat ze niet meer winst kunnen behalen door aan hun artsenvaardigheden en artsenkennis te werken, te meer omdat dat allemaal zeer concreet onderzocht is en geen enkele arts compleet is of kan zijn.

Ik 'ken' de vereniging via mijn moeder (die wel heil zoekt in alternatieve geneeswijzen), via een Chinese Arts uit het Radboud ziekenhuis in Nijmegen.

Uiteraard valt er te dicussiëren over het vraagstuk of hij een beter árts zou zijn als hij meer tijd zou stoppen in studie en minder in acupunctuur. Maar daarnaast vind ik ook dat men respect moet hebben voor zijn keuze.

Hierbij denk ik ook aan zijn 'afkomst' (hij is wellicht gewoon in Nederland geboren, maar zijn familie niet.) en de rol die Acupunctuur vervult in landen in Azië.

Dat terzijde (omdat het niet geldt voor die ál acupuncturisten) neem ik aan dat hun artsenvaardigheden niet onder gemiddeld liggen, daar zij, net als ieder ander arts zullen moeten presteren, bijscholen, etc. Wat zij met hun vrije tijd doet is hun keuze.

Ieder arts zal meer winst kunnen behalen als ze dag en nacht aan artsenvaardigheden en artsenkennis werken, in plaats van hobby's uitoefenen.

albert davinci schreef:Valt het dan nog onder homeopathie

Is het basisprincipe van homeopathie juist niet dat je de stof zeer sterk verdund?

Ja en nee! De Van Dale geeft deze definitie:

ho·meo·pa·thie (de ~ (v.))

1 geneeswijze waarbij men als geneesmiddel tegen een kwaal een geringe hoeveelheid toedient van datgene wat bij een gezonde juist de kwaal zou teweegbrengen.

In werkelijkheid is dat niet wat altijd wordt gedaan. Ook sluit ik niet uit dat er met verdunde middeltjes gewerkt wordt. Wél sluit ik uit dat het louter gaat om verdunde middeltjes die uiteindelijk bestaan uit 100% of 99,99% water. Zoals jij stelt. Daarmee zeg ik niets over de werking van homeopathie, ik stel alleen dat het echt niet altijd om alleen maar water gaat. (Zou dat uberhaupt verkocht mogen worden, als zijnde homeopathisch middel?)

Zoals de zin hier staat spreek je je zelf tegen . Stel je dat er geen wetenschappelijke bewijzen zijn maar dat er wel bewijzen zijn? Het is maar dat ik je goed begrijp.

Haha, je hebt gelijk, daar spreek ik mezelf tegen. *streept 'geen' door* Natuurlijk bedoelde ik te zeggen dat er zowel positieve als negatieve testresultaten zijn. Wellicht wegen de positieve niet op tegen de negatieve, maar ze bestaan wél. Dat maakt het dus niet 100% onzin.

Zijn gewone tips ook goed

Keelsnoepjes om keelpijn te voorkomen agv keelirrtatie en zakdoekjes gebruiken die een stof bevatten die huidirritatie voorkomt.

Zelf sport ik ook graag als ik verkouden ben omdat mijn luchtwegen er van open gaan en nog een tijdje na het sporten wat meer open blijven.

Nog een tip: als je hoest en je houdt jouw hand voor de mond, raak dan niets aan vóórdat je jouw handen wast!

Haha, gewone tips zijn natuurlijk altijd welkom. Dankjewel daarvoor!

Ik ben nu al máánden verkouden, en de Zweedse huisarts heeft me nog niet goed geholpen. (ik woon dus in Zweden ) Eerst dacht ze aan hooikoorts, maar dat lijkt nu onlogisch, daar anti-histamine e.d. niet werken.

Anyway: Ze raadde me juist af te sporten zolang ik verkouden ben(waar ik niet naar heb geluisterd, maar toch). Ik weet ook niet precies waarom. Iets met energie nodig voor herstel, ofzoietsraars.

En wat betreft de hand voor je mond: Dat heb ik mezelf afgeleerd nadat ik hier één keer een boze reactie kreeg. In Zweden is dat dus behoorlijk onbeschoft; met precies dezelfde reden als jij geeft. Hier houdt men een arm voor mond/neus wanneer men hoest of niest.

Het interesseert (buiten wat extremistische wetenschappers en vakidioten) niemand of een geneesmiddel of behandelmethode WERKT, het gaat er om of het HELPT. Dus al werkt ingestraald water voor geen meter, als het helpt is het mooi als iemand je daarmee kan genezen.

Als het helpt dan werkt het ook!

Misschien wat onduidelijk farmaceutisch jargon, ik bedoel met werken dat het een farmaceutische werking heeft. Helpen en werken zijn hier niet gelijk bedoeld. Voorbeeldje met aspirine en een placebo:

Persoon X heeft hoofdpijn en neemt een aspirine of een placebo. Er zijn vier mogelijkheden:

1. Ze neemt aspirine en de hoofdpijn verdwijnt

(Het geneesmiddel WERKT op het lichaam in en HELPT)

2. Ze neemt aspirine en de hoofdpijn verdwijnt niet

(Het geneesmiddel WERKT, maar de hoofdpijn wordt niet door iets veroorzaakt dat met aspirine te verhelpen is, het HELPT dus niet)

3. Ze neemt een placebo en de hoofdpijn verdwijnt

(Het placebo heeft geen farmaceutische werking, WERKT dus niet. Het placebo-effect is echter voldoende om de hoofdpijn te verlichten, het HELPT dus wel)

4. Ze neemt een placebo en de hoofdpijn blijft

(Het placebo heeft geen farmaceutische werking, WERKT dus niet. Het placebo-effect is niet genoeg om de hoofdpijn te verlichten en HELPT dus nietl)

Ook bij een niet farmaceutische behandeling kan je zo'n soort indeling maken.

Al het bewijs wat ik vraag is dat je bij een dubbelblinde proef met een objectieve meting vóór en na aantoont dat de alternatieve behandeling beter werkt dan geen behandeling. Zolang je dat niet kent is er geen reden om aan te nemen dat de behandeling werkt.

Dan ben je snel tevreden. Het voordeel daarvan is dat er tientallen onderzoeken naar alternatieve geneeswijzen zijn die jij voldoende vindt om de werking ervan aan te tonen.

Ik wil nog wel wat meer, het onderzoek moet kwaliteit hebben (voldoende deelnemers, duidelijke afbakening, deugdelijke opzet, significant verschil), moet herhaalbaar zijn (één onderzoek bewijst helemaal niets). Graag (hoewel ik daar minder streng ben) een acceptabele theorie over hoe het zou werken. Niet alleen klinisch onderzoek, als het kan ook op weefsels testen etc.

Dan blijft er maar heel weinig over, maar nogmaals, als jij geholpen wordt door gebruik van digitalis officinalis D20, dan maakt het niets uit dat er alleen al uit theoretisch oogpunt geen werkzame stof meer in KAN zitten. Het helpt tenslotte, hoe onwetenschappelijk ook.

als jij geholpen wordt door gebruik van digitalis officinalis D20, dan maakt het niets uit dat er alleen al uit theoretisch oogpunt geen werkzame stof meer in KAN zitten. Het helpt tenslotte, hoe onwetenschappelijk ook.

Het is wel bewezen dat homeopathische middeltjes kunnen helpen , dus als je nou een D20 oplossing inneemt ben je sneller beter dan wanneer je niets inneemt (kort gezegd).

Maar dat doet niet terzake omdat dit verklaard kan worden uit het placebo effect. Wat juist het grote probleem is dat er mensen zijn die dit ontkennen en proberen een wetenschappelijke theorie aan het effect te hangen. Dit is onjuist en na 200 jaar onderzoek mag je toch aannemen dat als het zou werken dan het dan ook onomstotelijk was bewezen.

Een regulier arts die een homeopatisch middeltje voorschrijft doet dit omdat hij de werking van het placebo effect kent. Een regulier arts zal (hopelijk) nooit een homeopathisch middeltje voorschrijven als er echt iets fysiek medisch aan de hand is. Het placebo effect (en dus ook homeopathie) heeft alleen invloed als de klacht van een psycho-somatische aard is.

Inderdaad is een gebroken been of een hersenbloeding niet te behandelen met wat voor alternatieve behandelwijze dan ook.

AD

Al het bewijs wat ik vraag is dat je bij een dubbelblinde proef met een objectieve meting vóór en na aantoont dat de alternatieve behandeling beter werkt dan geen behandeling. Zolang je dat niet kent is er geen reden om aan te nemen dat de behandeling werkt.

Jan Meut

Dan ben je snel tevreden. Het voordeel daarvan is dat er tientallen onderzoeken naar alternatieve geneeswijzen zijn die jij voldoende vindt om de werking ervan aan te tonen.

Laat me dat herformuleren: Al het bewijs wat ik vraag is dat je bij een dubbelblinde proef met een objectieve meting vóór en na aantoont dat de alternatieve behandeling beter werkt dan geen behandeling óf een placebobehandeling. Zolang je dat niet kent is er geen reden om aan te nemen dat de behandeling werkt.

Ik beschouw het placeboeffect niet als een direct effect van de 'behandeling' zelf aangezien dat slechts ontstaat door één of andere psychologische invloed. Daar moeten toch betere methoden voor zijn dan door iemand voor de gek te houden met een nepmedicijn.

Iets om over te reflecteren: als je inspeelt op het psychosomatisch dmv nepmedicatie dan moet je die nepmedicatie blijven geven om dat effect te behouden als het effect al niet verminderd na een tijd. Beter kan je de patiënt dan leren hoe hij zelf in kan spelen op het psychosomatische.

Persoonlijk zou ik sowieso nooit de patiënt voor de gek willen en kunnen houden.

Geneeskunde zonder bewezen werking noemt men volgens mij "experimentele geneeskunde". De patient wordt daarbij duidelijk gewezen op de alternativen, het risico en moet expliciet toestemming geven voor de experimentele behandeling.

Mensen onrealistische dingen beloven ivm een behandeling of medicatie is kwakzalverij. De patient wordt hierbij voorgelogen, niet gewezen op alternativen, het risico, etc.

Al het bewijs wat ik vraag is dat je bij een dubbelblinde proef met een objectieve meting vóór en na aantoont dat de alternatieve behandeling beter werkt dan geen behandeling óf een placebobehandeling. Zolang je dat niet kent is er geen reden om aan te nemen dat de behandeling werkt.

Blinde proeven zijn soms natuurlijk wel erg veel gevraagd - bij zaken als medicijnen of homeopathie is het goed uitvoerbaar, maar blind onderzoeken of het ingipsen van een gebroken ledemaat effectief is gaat feitelijk ook niet. Zaken als fysiotherapie, chiropractie of zelfs acupunctuur hebben datzelfde probleem, je kunt zoiets niet toepassen zonder dat de patient het door heeft (of doorheeft dat je het niet toepast).

Blinde proeven zijn soms natuurlijk wel erg veel gevraagd - bij zaken als medicijnen of homeopathie is het goed uitvoerbaar, maar blind onderzoeken of het ingipsen van een gebroken ledemaat effectief is gaat feitelijk ook niet. Zaken als fysiotherapie, chiropractie of zelfs acupunctuur hebben datzelfde probleem, je kunt zoiets niet toepassen zonder dat de patient het door heeft (of doorheeft dat je het niet toepast).

Testen met "nep" naalden (dus naalden die niet de huid doorboren) waren even effectief als de "echte" naalden. De patienten wisten niet dat ze daadwerkelijk wel of niet gestoken waren. Ook testen waarbij afgeweken werd van de meridianen bleken even effectief te zijn. (ik ben nog even op zoek naar de bron trouwens)

Kortom bij acupunctuur maakt het blijkbaar niet uit waar en of je steekt, het belangrijkste is de overtuiging van de patient zelf (en dus berust de werking op het placebo effect)

Maar wat toont dat resultaat aan? Willekeurig prikken met nepnaalden is even effectief als gericht ergens in prikken met echte naalden. Maar dat is, an sich, geen bewijs dat willekeurig prikken met nepnaalden minder effectief is dan helemaal niets doen - en dan verschil is dan blind weer niet te onderzoeken.

Overigens ben ik het met je conclusie wel eens, alleen vind ik dit experiment geen sluitend bewijs... maar voor mij is het gebrek aan mechanisme ook wel overtuigend genoeg.

Neem je echter iets als chiropractie, dan zie ik wel in hoe dat kan werken, en lijkt het me bijzonder lastig zoiets objectief te toetsen. Je kunt tenslotte moeilijk de verkeerde botten gaan 'kraken' met alle risico's van dien.

Ik moest trouwen dus ik was er even niet en heb de helft gemist, maar het volgende moet ik echt even kwijt:

Keelsnoepjes om keelpijn te voorkomen agv keelirrtatie en zakdoekjes gebruiken die een stof bevatten die huidirritatie voorkomt.

Kijk eens goed naar die 'stoffen' waarvan men claimt dat ze irritatie voorkomen... Kamille, Aloë vera... wel grappig dat je daar dan weer wel een alternatieve geneeswijze voor pakt grapje hoor, want als kruidengeneeskundige kan ik je vertellen dat dat beetje kruiden dat ze daarin stoppen absoluut geen effect gaat hebben op die manier... die zakdoekjes moeten het vooral hebben van een zeer fijne papierstructuur en ik geloof ook een soort olie-achtige substantie.

Het is erg jammer dat er de laatste jaren zo'n natuurlijke hype woedt, waardoor je Aloë vera vindt in producten van maandverband tot zakdoekjes en zelfs beddengoed (hoe verzinnen ze het!). Over gehypte natuurlijke middelen valt nog uren door te praten, maar daar hebben we het nu niet over.

Ik moest nog even denken aan dat gebroken beenderen-verhaal, dat er geen enkele alternatieve geneeswijze zou zijn die daar iets aan kan doen. Ten eerste is die er wel: vroeger gebruikte men met succes een papje, soort gips gemaakt van Smeerwortel (Symphytum officinale). Hierin zit oa allantoine, een stof die ook in moedermelk zit en die celgroei bevordert.

Maar het punt is eigenlijk: de reguliere geneeskunde heeft ook helemaal niks dat helpt tegen gebroken beenderen. Wat gebeurt er als je je arm breekt? Je gaat naar het ziekenhuis, de arm wordt gezet (een technische handeling, niet direct een geneeskundige als je begrijpt wat ik bedoel), er komt gips omheen en vervolgens moet je lichaam het zelf doen. Een regulier arts kan niets doen om het proces te versnellen voor zover ik weet... dus poch niet te vroeg

en nu ga ik op huwelijksreis... groetjes!

Ehm, kan iemand even een definitie geven van de term "kwakzalverij"?

Ik geloof dat de topicnaam geen vraag is maar het antwoord.