Ik hou vooral van de mogelijkheid die Brownie opperde, namelijk dat er misschien wel eens meerdere heelallen zouden kunnen bestaan.
Voor wie het boek "Stephen Hawking - Het heelal" heeft (ISBN 90 351 1783 2) moet eens kijken op blz. 158, in het hoofdstuk "oorsprong en toekomst van het heelal".
Mijn idee baseert zich op een interessante piste, die hier min of meer ook in voorkomt. Laten we veronderstellen dat er een ruimte bestaat die oneindig groot is in alle richtingen, en die altijd al heeft bestaan (ze heeft dus nooit een begin gehad) en die altijd zal blijven bestaan.
Laten we deze oneindige ruimte voor alle duidelijkheid even "het walhalla" noemen, gewoon om het onderscheid te maken met ons heelal. Laten we er van uitgaan dat ons heelal een zeker volume inneemt in het walhalla.
Laten we er ook van uitgaan dat ons heelal inderdaad onstaan is vanuit een big bang, waarbij alle materie vanuit een miniscuul klein volume is uitgedijnd, en er zich op den duur sterren en planeten hebben gevormd, en dat de algemene uitdijing op dit moment nog steeds bezig is (dit is trouwens bewezen).
Laten we ook even aanvaarden dat ons heelal in alle richtingen ongeveer even snel uitdijnt ten opzichte van het ruimtelijke punt in het walhalla waar de big bang heeft plaatsgevonden, en dat vroeg of laat deze uitdijing zal afremmen, om daarna, eerst langzaam, en almaar sneller, terug in te krimpen tot dat initiële piepkleine volume zoals dat net vóór de big bang bestond.
Laat ons ook het "heelal" beschouwen als niet meer of minder dan het ruimtelijk volume in het walhalla, dat ingenomen wordt door de materie die tot ons heelal behoort.
In dat geval is ons heelal wel degelijk begrenst, zowel in ruimte én tijd. Natuurlijk niet met een muurtje, maar stel dat we een enorm groot vlies zouden kunnen spannen rond het door ons heelal ingenomen volume, dat zou dit vlies er uitzien als een bolvormig object dat op dit moment uitdijt.
Tekenen we dan deze vorm op een grafiek met als x-as de tijd en als y-as de mate van uitdijning, dan zien we een "ballon" waarvan de linker- en rechtkant tot een punt worden uitgerokken. Deze punten zouden dat overeenkomen met het initiële begin en het einde van ons heelal.
Zou deze hypothese kloppen, dan zou het wel eens best mogelijk kunnen zijn dat er in het "walhalla" continu oneindig veel big bangs voorkomen, en al even continu oneindig veel heelallen ten onder gaan.
Mischien zou de door mij beschreven grafiek (waarbij één van de assen in feit een tidslijn is) helemaal niet kunnen getekend worden omdat er in andere heelallen andere "tijden" gelden, en mischien ook geheel andere fysische wetten en totaal andere vormen van materie. Misschien begint de tijd wel bij een big bang, en eindigt ze bij de ondergang van het betreffende heelal, en bestaat ze aldus enkel op het niveau van en heelal, en dan nog enkel voor dat betreffende heelal, en bestaat er op het niveau van het walhalla helemaal geen tijd.
Het blijft natuurlijk gissen. Het is desalnietemin een leuke discussie maar moeilijk voor ons mensen omdat wij ons redeneerwerk vaak baseren op hetgeen wij waarnemen, werkelijk weten (bewezen zaken), en omdat wij ons vaak beroepen op fysische wetten waarvan wij in feite enkel met absolute zekerheid weten dat ze in ons zonnestelsel gelden, en waarvan wij nog niet eens 100% zeker zijn of ze wel overal in ons eigen heelal geldig zijn, laat staan op niveau van een eventueel walhalla...
Voortgaande op mijn hypothese, dus mocht er een "walhalla" met meerdere heelallen bestaan, denk ik dat er buiten deze heelallen (dus in het eigenlijke walhalla) helemaal geen tijd zou bestaan, juist omdat het bestaan van het verschijnsel "tijd" afhankelijk zou zijn van niet alleen het bestaan van een "begin" (big bang) en "einde" (hetgeen voor het walhalla al niet zou opgaan), maar inderdaad ook omdat er buiten de zones, ingenomen door de verschillende heelallen, inderdaad geen materie "rondzweeft" en er aldus ook geen massa's zijn die een eventuele ruimte-tijd zouden kunnen krommen...
Wie zal het zeggen...
