sciencetalk

Semantische discussie anusthesist. Ik stel duidelijk 'waaromvragen in de zin van betekenisverlening'. Jouw waarom vraag, verwijst inderdaad naar onderliggende principes/ mechanismen etc, en dus niet naar betekenis maar naar feitelijkheden.

Dit snap ik niet. Ik stel dat de vraag, waarom krijgt de één kanker en de ander niet (hoe ontstaat kanker) relevant is (feitelijkheden), terwijl een vraag als waarom ontstaat het, niet relevant is ('betekenisverlening'). Jij zegt precies hetzelfde.

Dit snap ik niet. Ik stel dat de vraag, waarom krijgt de één kanker en de ander niet (hoe ontstaat kanker) relevant is (feitelijkheden), terwijl een vraag als waarom ontstaat het, niet relevant is ('betekenisverlening'). Jij zegt precies hetzelfde.

Dan begrijpen we elkaar.

Arjan Dokelaar schreef:Quote van hoogleraar psychiatrie Jim van Os (Universiteit Maastricht)

Zie ook: http://www.observant.unimaas.nl/default.as...obs19/art20.htm

Wel bewonderenswaardig om te weten is dat Jim van Os betrokken is bij de totstandkoming van de DSM-IV en elke twee maanden naar Amerika afreist en dat hij tevens hoogleraar is aan de Universiteit van Londen.

Hij is de bedenker voor een mogelijke nieuwe naam voor de problemen: Salience Dysregulation Syndrome (SDS)

De vraagstelling in dit topic is: Is er bewijs dat schizofrenie een ziekte is? En zo ja, wat voor bewijs is dat precies?

SDS zou je ook Schizofrenie Syndroom kunnen noemen; dan kom je op www.schizofreniesyndroom.nl en dat opent weer nieuwe perspectieven.

Sorry dat ik drie weken later in deze discussie kom binnenvallen. Het valt me op dat hier zuiver theoretisch wordt gediscussieerd. Dat is natuurlijik niet verkeerd, maar laat ik het zo zeggen: "Misschien is het ook goed om iets uit de praktijk toe te voegen, zodat het wat meer handen en voeten krijgt".

Ik ben gehuwd met een vrouw die ze schizofreen noemen, bij de huisarts in het dossier staat, volkomen terecht, voorzichtig dat hier sprake is van "een schizofrenie-gerelateerde aandoening".

Ze gebruikt eens in de 10-14 dagen de helft van de maximaal toegestane hoeveelheid Anatensol via een injectie, door de doktersassistente gegeven.De vraag "Wat is het complete beeld van haar functioneren?" geeft een beetje inzicht in de denkbeelden die reeds gedebiteerd zijn.

Dit beeld geeft heel duidelijk weer dat ze in de periode dat deze stof werkzaam is, dus zo'n 10-14 dagen, geheel normaal kan functioneren, dus gemiddeld in balans zoals we allemaal wel zullen zijn. Midden in die periode kan vermoeidheid de werking even helemaal blokkeren, vergelijkbaar met het eind van de werkzame periode als in het weekend de injectie niet gegeven werd (we gaan nu gewoon naar een huisartsenpost in dit geval). De balans is volkomen zoek, realiteitszin is gewoon afwezig. Deze fysieke component wijst heel duidelijk op de terecht gestelde mening dat het hier gaat om de werking van de neurotransmitters. In de psychologie komen we natuurlijk meer gedragsverstoringen tegen die niet "schizofrenie-gerelateerd" zijn en daarom is het zo moeilijk om tot een eenduidige diagnose te komen. Het verschil met manisch-depresiviteit kan heel klein zijn (vandaar die periode van 6 maanden observatie en uitproberen van verschillende medicijnen).

Heel duidelijk is vastgesteld door psychiaters dat er een "trigger" nodig is om de eerste psychose te veroorzaken. Dat is in de door mij beschreven situatie ook het geval. Veelal tussen 16 en 25 jaar (beetje ruim genomen) is zo'n triggergebeurtenis (in dit geval een verkrachting) voldoende om deze eerste psychose te doen ontstaan.

Is er dan sprake van een ziekte? Mijn echtgenote zelf ervaart het als een deel van haar eigen bestaan en dit accepteren is een gevolg van een proces dat is ingezet op het moment dat ze mij leerde kennen. Ook dit helpt om een volgende psychose te voorkomen. Een aantal psychosen werden doorgemaakt tot ruim 20 jaar geleden, toen leerden wij elkaar kennen en trouwden uiteindelijk.

Een heel belangrijk aspect is nu in deze discussie dat de "ziekte" of "aandoening" blijkbaar beheersbaar is met medicijnen en vooral: door regelmaat. Zware belasting moet uit de weg worden gegaan, want vermoeidheid is direct weer een aspect dat verstorend werkt. Alles zeer benoembaar als somatisch. Verder ben ik zo eigenwijs om te zeggen dat we geluk hebben dat juist wij met elkaar zijn getrouwd. Ik heb in mijn werk natuurlijk goed leren observeren en zie direct wanneer de injectie eerder moet worden toegediend en dit is niet alleen zichtbaar, maar ook hoorbaar. De stem verandert, gaat in de hoogte, gaat trillen, neigend naar hysterie. Gelukkig is mijn vrouw in staat om dan onmiddellijk uit zichzelf naar de huisarts te gaan, dus weet wel degelijk meestal wat er aan de hand is. Soms moet ik zelf "sturend optreden", waarmee ik bedoel dat ik zeg "te denken dat het verstandig is om even langs de huisarts te gaan". Dit is een soort hulpsignaal dat ik kan gebruiken zonder direct een hysterie-gerelateerde reactie te veroorzaken.

Sociaal functioneert ze prima, soms heeft ze wat stimulans nodig om nieuwe contacten te leggen.

Tenslotte nog dit: mijn echtgenote merkt soms op dat ze blij is met mijn belofte die ik ooit heb gedaan: Je zult, als het aan mij ligt, nooit meer alleen hoeven zijn of opgenomen worden. Dat geeft haar zekerheid en dit is dan wellicht een psychisch aspect dat aangeeft dat er sprake is van een psycho-somatische aandoening waar heel goed mee te leven valt.

Ik denk dat schizofrenie wel degelijk een ziekte is. Mensen met schizofrenie hebben minimaal één psychose ondergaan en kunnen niet of minder sociaal en maatschappelijk functioneren. Ook is er op het moment van schrijven nog geen kuur gevonden. Waarom zou dit geen ziekte genoemd kunnen worden?

Daar komt nog bij dat je verschillende vormen van schizofrenie hebt. Kunnen deze allemaal als een ziekte worden beschouwd, of juist allemaal niet?

Heel duidelijk is vastgesteld door psychiaters dat er een "trigger" nodig is om de eerste psychose te veroorzaken. Dat is in de door mij beschreven situatie ook het geval. Veelal tussen 16 en 25 jaar (beetje ruim genomen) is zo'n triggergebeurtenis (in dit geval een verkrachting) voldoende om deze eerste psychose te doen ontstaan.

Bij jongens spelen de eerste tekenen van schizofrenie op rond hun 15 - 25 jaar. Bij meiden begint het meestal pas tussen de 25 en 35 jaar. Er is geen duidelijke verklaring gevonden hiervoor, maar ik denk dat het te maken heeft met het niveau van socialisme. Meiden bouwen sneller een sociale basis op dan jongens, waardoor meiden beter 'bestand' zijn tegen schizofrenie. Schizofrenie is dan ook een ''ziekte'' die de sociale- en maatschappelijke vaardigheden beïnvloedt. Kan het daar aan liggen dan?

Maar het kan ook een 'gevoeligheid' zijn, een 'allergie' op psychisch gebied.

Allergie op lichamelijk gebied, is dat een ziekte?

Ligt er denk ik maar net aan welke vorm van schizofrenie je hiermee bedoelt.

Musje schreef:Maar het kan ook een 'gevoeligheid' zijn, een 'allergie' op psychisch gebied.

Allergie op lichamelijk gebied, is dat een ziekte?

Als duidelijk wordt gesteld dat dit somatisch is, dan moet ook de vraag niet blijven bestaan of dit een ziekte is. Natuurlijk is het dan een ziekte, ook al is het tevens psychisch (psycho-somatisch). Schizofrenie wordt ook door een psychiater behandeld, een medicus die eerst medicijnen heeft gestudeerd en daarna zich heeft gespecialiseerd in psychiatrie. Duidelijker dan dit kan niet worden aangetoond dat het een ziekte is.

Ligt er denk ik maar net aan welke vorm van schizofrenie je hiermee bedoelt.

Joh, Ferdienand, noem me eens de verschillende vormen van schizofrenie. Ik denk dat psychiaters al wel blij zijn met een enkele vorm van schizofrenie, juist omdat het vaststellen zo ontzettend moeilijk is. Als ze na maanden nog twijfelen of er misschien niet toch sprake is van een manische depressie dan laten ze het nog gewoon een poos in het midden. "Niemand heeft baat bij een te snel geplaatst stempel" is dan het uitgangspunt en daar kan ik me volledig in vinden.

Volgens een recente studie en een hoogleraar biologie kan de oorzaak van veel schizofrenie-symptomen liggen bij de voeding.

Wanneer je als patiënt met de symptomen bij een psychiater komt zal hij direct een hersenziekte diagnosticeren. Psychiaters hebben wat dat betreft oogkleppen op en kijken niet naar factoren als voeding.

Ongeveer eenderde van de patiënten met schizofrenie blijkt matige tot ernstige tekorten aan B-vitaminen en omega-3- en -6-vetzuren te hebben. Deze tekorten, die eenvoudig zijn op te heffen met voedingssupplementen (o.a. foliumzuur en visolie) en gezonde voeding, spelen zeer waarschijnlijk een rol in het ontstaan en de ernst van diverse psychiatrische stoornissen en het ontstaan van hart- en vaatziekten.

De psychiaters van de patiënten die onderzoeker Ramses Kemperman onderzocht, vermoedden het bestaan van deze tekorten niet maar behandelde de stoornis als een opzichzelf staande fysiologische aandoening. Overigens voldoet een groot deel van de Nederlandse bevolking niet aan de aanbevelingen van de Gezondheidsraad wat betreft de inname van foliumzuur (aanbevolen inname van 300 µg/dag) en lange-keten omega-3-vetzuren (2 g omega-3 van plantaardige oorsprong (ALA) en 450 mg omega-3 uit vis (EPA en DHA) per dag). Gezien de dalende groente- en fruitconsumptie zal de situatie verder verslechteren.

En dit stuk van prof. dr. van der Steen:

Al lang is bekend dat de gemiddelde Westerse voeding in zoverre niet optimaal is dat daarin bepaalde vetzuren, omega-3 vetzuren, en vitamines zoals B6, B12 en foliumzuur vaak niet voldoende aanwezig zijn. De oorzaak daarvan is gelegen in ons landbouwbeleid. Onze landbouwhuisdieren krijgen eenzijdig voedsel, wij dus ook voorzover we vlees van de dieren eten (Van der Steen en Hoomans, 2004).

Tekorten aan omega-3 vetzuren in het lichaam zijn geconstateerd bij allerlei ziektebeelden, vooral neurologische aandoeningen en psychiatrische stoornissen. Het laatste is begrijpelijk, want de vetzuren zijn een belangrijk bouwstof van onze hersenen (Yehuda & Mostofsky, 1997). Ze hebben bij psychiatrische stoornissen therapeutische waarde (Van der Steen, Ho & Karmelk, 2003; meer recente bronnen zijn te vinden in Van der Steen, 2007, hoofdstuk 4.3). Dit geldt ook voor de genoemde vitamines (voor bronnen, zie Van der Steen, 2007, zelfde hoofdstuk). Bij schizofrenie speelt vermoedelijk ook vitamine B3 een belangrijke rol (Foster, 2003).

De tekorten beïnvloeden ons immuunsysteem negatief. Bij psychiatrische stoornissen is dan ook herhaaldelijk een gestoorde immuunfunctie geconstateerd en chronische infecties, bijvoorbeeld infecties met Herpes of Toxoplasma, komen bij de stoornissen regelmatig voor (voor bronnen, zie Van der Steen, 2007, hoofdstuk 10.4).

Belangrijk is hier dat tussen het immuunsysteem en ons geestelijk welbevinden een nauwe samenhang bestaat. Die wordt onderzocht in het vakgebied psychoneuroimmunologie, een vakgebied dat in de Codex Medicus merkwaardigerwijs nergens wordt genoemd.

(speciaal door de hoogleraar op onze website gepubliceerd): http://www.psychiater.nu/psychiatrie-weten...d-gebracht.html

Hier behoeft enige nuance;

Wanneer je als patiënt met de symptomen bij een psychiater komt zal hij direct een hersenziekte diagnosticeren.

Een psychiater zal alleen een hersenziekte diagnosticeren als hij die ook volgens bepaalde criteria constateert. Het klinkt nu alsof bij een gezonde individu een hersenziekte wordt gediagnosticeerd, omdat hij tóch al bij de psychiater zit.

Hersenziekte is trouwens een nietszeggende term, volgens mij wordt bedoeld geestesziekte (ofschoon ik deze benaming abject vind).

Arjan Dokelaar schreef:Ongeveer eenderde van de patiënten met schizofrenie blijkt matige tot ernstige tekorten aan B-vitaminen en omega-3- en -6-vetzuren te hebben.

...

Overigens voldoet een groot deel van de Nederlandse bevolking niet aan de aanbevelingen van de Gezondheidsraad wat betreft de inname van foliumzuur (aanbevolen inname van 300 µg/dag) en lange-keten omega-3-vetzuren (2 g omega-3 van plantaardige oorsprong (ALA) en 450 mg omega-3 uit vis (EPA en DHA) per dag).

Dan ben ik benieuwd hoeveel procent van de Nederlandse bevolking die géén schizofrenie heeft wél een tekort heeft aan

de B-Vitamines en de Omega 3-vetzuren.

Arjan Dokelaar schreef:Volgens een recente studie en een hoogleraar biologie kan de oorzaak van veel schizofrenie-symptomen liggen bij de voeding.

Wanneer je als patiënt met de symptomen bij een psychiater komt zal hij direct een hersenziekte diagnosticeren. Psychiaters hebben wat dat betreft oogkleppen op en kijken niet naar factoren als voeding.

En dit stuk van prof. dr. van der Steen:

Wat een waar woord van de hoogleraar biologie. Dit kan, maar is zeker niet het geval zolang dat niet is bewezen.

Dan Prof. dr. van der Steen. Vetzuren en vitamines ten spijt, hij noet het van therapeutische waarde. Dan is de patient dus al ziek en heeft het niets kunnen voorkomen. Niemand bewees tot heden dat het missen van elementen in de voeding dus als consequentie heeft dat een psychiatrische aandoening ontstaat. Bovendien, dan zouden er ontzettend veel meer mensen, waarvan al vaststaat dat ze deze bouwstoffen missen en nog niet lijden aan een psychiatrische aandoening, daar wel aan lijden.

Laten we ook even voorzichtig zijn met de term schizofrenie-symptomen. Over het voorkomen van dit soort symptomen had ik het al eerder. Soms worden na deze symptomen situaties toch geherwaardeerd en blijkt dit terecht. Dan gaat het om bijv. manisch-depressiviteit. We hebben het hier in dit item wel over Schizofrenie en vooral over de vraag of dit een ziekte is. Misschien moeten we niet teveel van dit onderwerp wegdrijven. Dat gebeurt al als je psychiaters over een kam gaat scheren, dat moet beter kunnen Arjen.

Er zijn wel degelijk bewijzen dat een complex voedingsdeficiënt de oorzaak kan zijn. Meer aannemelijk iig. dan dat er een hersenziekte zou zijn.

En het is ook niet verwonderlijk dat er weinig bewijs is. Neem de Nederlandse onderzoekster Lidy Pelsser van het Nederlandse ADHD Research Centrum bijvoorbeeld, die moest eerder in 2008 nog schooien om fondsen bij elkaar te rapen. Ze onderzoekt als enige de mogelijke samenhang tussen ADHD en voeding.

Ze kon de studie aanvankelijk niet financieren. Pelsser kreeg pas fondsen van een anonieme privé-donor nadat de actualiteitenrubriek ’EenVandaag’ berichtte over de mogelijke stopzetting van haar onderzoek.

Geld gaat naar ontwikkeling pillen, niet naar onderzoek voor bijvoorbeeld de relatie tussen voeding en geest.

Werkt die voeding dan onbemiddeld in op de geest? Dat is te gek voor woorden. Iets in het lichaam moet minstens te lijden hebben onder een dergelijk tekort, en het lijkt me logischer dat dat dan de hersenen zijn.

Voeding werkt in op de geest. Drink maar eens een liter wijn.

Wat betreft de omega-3 visvetzuren is er bij schizofrenie niet zo veel bewijs, voor zover ik weet.

Bij depressiviteit is er ondanks heterogeniteit toch wel een effect bewezen.

http://vita-info.nl/2009/01/omega-3-depressiviteit/

http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/163/6/969

Het volgende onderzoek liet overigens geen effect zien (verkeerde verhouding EPA/DHA?) maar de patiënten werden toch beter.

Dankzij de klinisch psycholoog

http://www.medicinescomplete.com/journals/...01a07g02r03.htm

Voeding werkt in op de geest. Drink maar eens een liter wijn.

Ja, uiteraard wel, maar niet onbemiddeld. Van alcohol weten we behoorlijk goed wat voor effect het heeft en hoe dat komt.