sciencetalk

hoe kan er nou in het niets een knal komen waardoor opeens het oneindige ontstaat?

Het heelal is niet opeens oneindig geworden, het heelal breidt zich nog steeds uit, en wel met de lichtsnelheid. Het heelal is ook niet opeens onstaan, het helaal bestond uit een enorm heet punt met een oneidig grote dichtheid (dus een hele grote massa en/of heel klein volume), toen is deze signulariteit uitgebarst en heeft allemaal materie met een hele hoge snelheid de ruimte in gelanceerd, zo is het heelal onstaan, en nu nog steeds breedt het heelal zich uit.

Andere theoriën gaan dat het hele universum is onstaan uit kwantumfluactaties, uit het niets onstaan dan een deeltje en een antideeltje, na zeer korte tijd zullen de deeltjes op elkaar 'botsen' en annihileren ze. (annihilatie is een verschijnsel waarbij twee deeltjes elkaar opheffen) Daarna zal er energie onstaan, bij een positronannihilatie, een van de bekendste annihilaties, zallen er twee fotonen onstaan.

Ik weet echter niet hoeveel jij verder weet over natuurkunde en astrofysica, dus hier laat ik het maaar bij.

Het heelal oneindig,zou best kunnen,maar bedenk dat er wel ruimte nodig voor al die materie in te laten plaatsvinden. Dat is zoals de vraag stellen wat er voor de oerknal was. Was er toen een grote lege ruimte of zoiets en waar komen alle deeltjes vandaan die het heelal nu vormen? Ik denk dat er niet te veel over te discusieren valt. Over zo'n dingen nadenken heeft geen zin. Je zou er alleen gek van worden..Sommige dingen gaan gewoon het menselijk vermogen te boven.

Die deeltjes kunnen onder andere onstaan door kwantumfluactaties, voor meer info zie hier boven! :eusa_whistle:

Met vriendelijke groet,

Niek

er is geen theorie die zegt dat het heelal is ontstaan uit quantum fluctuatie's, dat kan ook niet want die "quantumfluctuatie's" vinden plaats in de ruimtetijd(= ons heelal) en dus kan ons heelal er niet door ontstaan zijn want zonder heelal zijn er helemaal geen quantumfluctuatie's.

Ik denk dat we zo goed als niets kunnen zeggen over de oorzaak van de oerknal.

Het heelal kan ook al van in het begin oneindig geweest zijn. Men kan niet zeggen dat het heelal uit één singulariteit is ontstaan, het kunnen er oneindig veel zijn.

één van de mogelijkheden is dat het heelal oneindig was en altijd zal zijn maar dat de afstand tussen de materie onderling wel toeneemt waardoor druk en tempearatuur bij de oerknal oneindig groot was ook al was het heelal ook oneindig groot.

Het heelal is in alle richtingen bevolkt met een oneindig aantal sterrenstelsels.Zo- om te zien, tenminste.

Als een bepaald sterrenstelsel op een oneindige afstand van ons vandaan staat dan zal het uigezonden licht

ons op dit moment nog steeds niet hebben bereikt.Gezien de beperkte snelheid van het licht is datzelfde licht

al een oneindige tijd onderweg.

Hieruit volgt dat het heelaal oneindig lang heeft bestaan.

Het heelal is in alle richtingen bevolkt met een oneindig aantal sterrenstelsels

Kan zijn maar dat is niet bewezen.

We zien slechts sterrenstelsels op maximaal 13 miljard lichtjaar afstand (het record is onlangs gebroken).

Je redeneringen zijn alles behalve logisch.

die hanze schreef:Kan zijn maar dat is niet bewezen.

We zien slechts sterrenstelsels op maximaal 13 miljard lichtjaar afstand (het record is onlangs gebroken).

Je redeneringen zijn alles behalve logisch.

Ja inderdaad, en dan zien we enkel wat er 13 miljard lichtjaar geleden gebeurd is!

Je mag toch wel vermoeden dat er achter de waarnemingshorizon van 13 miljard jaar

nog een heleboel ongeveer dezelfde sterrensterrenstelsels zijn?

waarschijnlijk wel, maar je kunt niet zeggen dat het er oneindig veel zijn, dat is een mogelijkheid maar niet de enige

Zo- om te zien, tenminste. Als een bepaald sterrenstelsel op een oneindige afstand van ons vandaan staat dan zal het uigezonden licht ons op dit moment nog steeds niet hebben bereikt.Gezien de beperkte snelheid van het licht is datzelfde licht al een oneindige tijd onderweg.

Als we effectief een oneindig aantal sterren zouden zien, dan treed de paradox van Olbers op, en zouden we 's nachts onze krant kunnen lezen (en verbranden).

Dus een oneindig aantal sterren EN een oneindig oud heelal kan niet, tenzij de theorie iets bedenkt waardoor het licht van de meeste sterren ons niet kan bereiken.

317070 schreef:Als we effectief een oneindig aantal sterren zouden zien, dan treed de paradox van Olbers op, en zouden we 's nachts onze krant kunnen lezen (en verbranden).

Dus een oneindig aantal sterren EN een oneindig oud heelal kan niet, tenzij de theorie iets bedenkt waardoor het licht van de meeste sterren ons niet kan bereiken.

:eusa_whistle: Je misbruikt deze paradox en link hier. Op dezelfde pagina wordt deze paradox terug in context gezet.

Deze referentie/pagina ondersteunt jouw stelling niet.

@317070 je begrijpt duidelijk niet wat de paradox van Olbers inhoud, met een paradox wordt bedoeld dat het op het eerste gezicht in tegenspraak is maar bij nader onderzoek toch kan, in dit geval lijkt het onmogelijk dat er een oneidig aantal sterren is omdat men dan zou verbranden doordat er oneindig veel licht is maar doordat er bij een oneindig groot aantal sterren ook eoneidig veel ruimte hoort waarin hun straling verdeeld wordt, ga je niet oneindig veel straling per kuub krijgen waardoor een oneindig aantal sterren wel strookt met onze waarneming, je kunt het vergelijken met convergerende functie's.

hallo allemaal

Mischien een rare gedachte, en mischien is die hier al eerder geuit,( ik heb niet alles gelezen,sorry) maar, is het niet zo dat als de tijd zoals wij die ervaren mede ontstaan is met de big bang, de big bang zelf tijdloos was en is, en dus mischien nog steeds aan de gang is?

En kan als dat zo is, een tijdlose ( en dus oneindige) gebeurtenis een eindig heelal tot gevolg hebben???

remember schreef:hallo allemaal

Mischien een rare gedachte, en mischien is die hier al eerder geuit,( ik heb niet alles gelezen,sorry) maar, is het niet zo dat als de tijd zoals wij die ervaren mede ontstaan is met de big bang, de big bang zelf tijdloos was en is, en dus mischien nog steeds aan de gang is?

En kan als dat zo is, een tijdlose ( en dus oneindige) gebeurtenis een eindig heelal tot gevolg hebben???

Op het moment van de oerknal zijn ruimte en tijd ontstaan, voor de big bang bestond het heelal uit een signulariteit, een plaats met een oneindige dichtheid. Dus die ruimte had straal 0. Het heelal was toen per definitie dimensieloos (en tijdloos). Maar dat kan niet. Ruimte-tijd is pas onstaan tijdens de oerknal, voor de oerknal bestaat dus niet.

De uitdijing van het heelal kan net zo goed worden tegengehouden door de gravitatie, dat als het blijft uitdijen, ofdat het op een bepaald moment stilstaat. Dat blijft voorlopig gissen.

Ik ben maar een leek op het gebied van natuurkunde e.d., maar is het niet mogelijk dat het universum altijd al gewoon bestond? Met andere woorden; loop je wiskundig vast als iets geen begin heeft en geen eind? Je hoort namelijk de gekste theorieen over singulariteten waarin de wiskunde en natuurkundige wetten niet standhouden. Ik ben dan benieuwd hoe gek een concept zonder begin en einde is in vergelijking met een singulariteit.

Als de ruimtetijd pas bij de oerknal onstaan zijn, betekent dat dat er voor de oerknal niks was, en is het ook nutteloos om je af te vragen wat er wel was. Klopt wat je zegt, bij signulariteiten gaan bepaalde theoriën niet meer op. Tijdsdilatie treedt op al gevolg van de buiging van ruimtetijd, bij een signulariteit is die buiging oneindig. Dat betekent dat de tijd daar eigenlijk stilstaat (maar dat weet ik niet zeker, want zover ben ik nog niet in me boekje daarover;)) En dat als jij een "tijdje" daar zal rondscharrellen en weer terugkeerd, dat jij nog steeds dertig bent en de rest van jouw familie al heengegaan is. (tjsa, dood komt ook zo onbenullig over...)

De aanwezige enorme gravitatiekracht in het begin had de uitspreiding even later toch tegen kunnen houden?