sciencetalk

Professor Puntje schreef:  
Het belangrijkste is naar mijn ervaring om te voorkomen dat het ei aan de pan vast bakt, wat het eerste aan de randen pleegt te gebeuren. Voorzichtig met een spatel langs en onder de randen van het ei bewegen voorkomt het vastbakken. Zodra de onderkant van het ei eenmaal voldoende stevigheid heeft, kun je verder door het draaien van de pan ook het ei laten draaien. Op die manier krijgt het ei geen kans meer om nog ergens aan de pan vast te bakken.

zag je die draaibeweging nog even doorgaan na het stilhouden van de pan

Professor Puntje schreef:  
Het belangrijkste is naar mijn ervaring om te voorkomen dat het ei aan de pan vast bakt, wat het eerste aan de randen pleegt te gebeuren. Voorzichtig met een spatel langs en onder de randen van het ei bewegen voorkomt het vastbakken. Zodra de onderkant van het ei eenmaal voldoende stevigheid heeft, kun je verder door het draaien van de pan ook het ei laten draaien. Op die manier krijgt het ei geen kans meer om nog ergens aan de pan vast te bakken.

heb je dat ei klaargemaakt na een avondje stappen, dan kan zelfs het plafond beginnen draaien.

Als een ronde plak (cirkelvormig bakkend ei) op één plaats meer wrijving met de pan heeft dan op andere plaatsen (idee Vince) en die ene plaats met meer wrijving zit niet in het centrum van het ei, dan gaat het ei inderdaad draaien. Maar m.i. altijd in dezelfde richting als de pan.
 
Dat is dan nog geen verklaring voor een retrograde rotatie.

Mogelijk maakt de pan ook nog een zwaaiende beweging. Aldus:
   
In dat geval draait de pan afwisselen in de ene en de andere de andere richting om haar eigen as...

In dat geval zal het ei naar 'buiten' willen vliegen. En aan beide zijden van het traject naar de linker- of rechter zijwand.
Om dat tegen te gaan (en contact met de wand te vermijden) zal de pan dan weer (op verschillende manieren) schuin gehouden moeten worden.
 
Tja, simpel is het duidelijk niet.

Door de mate van contact van het ei met de pan te variëren moet het mogelijk zijn om meer van de ene draairichting van de pan om haar eigen as op het ei over te dragen dan van de andere draairichting. Als dit is wat er gebeurt dan zou je (met de nodige oefening) het ei ook naar wens in de ene of de andere richting moeten kunnen laten draaien.

Professor Puntje schreef: Door de mate van contact van het ei met de pan te variëren 

 
Wiebelen 
 

Professor Puntje schreef:  om meer van de ene draairichting van de pan om haar eigen as op het ei over te dragen dan van de andere draairichting. 

 
Er is toch maar één draairichting?

Xilvo schreef:Er is toch maar één draairichting?

 
De zwaai gaat heen en terug, let op de stand van de steel.

Professor Puntje schreef:  
De zwaai gaat heen en terug, let op de stand van de steel.

moet je het geheel niet gaan bekijken als een mooie egale cirkelbeweging onder een perfect horizontaal vlak want op de duur zal het toch een kluwen van veronderstellingen worden alle denk toch

Oh, die beweging bedoelde je.
 
We hebben nu een pan die niet roteert maar in z'n geheel een cirkelvormig traject aflegt, daarbij mogelijk een gecompliceerde wiebelbeweging maakt, tevens wat heen- en weer wordt bewogen, daarbij tevens schuin gehouden om het ei vrij van de randen te houden.
 
Daarenboven kan het ei ook nog eens op verschillende plaatsen een andere wrijvingscoëfficiënt met de panbodem hebben.
 
We zullen toch de deelproblemen apart moeten bekijken, anders zien we door de bomen het bos niet meer. 

Je zou alleen de zwaaibeweging kunnen beschouwen (zonder een cirkelbeweging van de pan) met een aanvullende wiebelbeweging om de wrijving tussen ei en pan te beïnvloeden. Als je er dan tijdens de heen-beweging van de zwaai in slaagt om het ei meer van de momentane rotatie van de pan te laten overnemen dan tijdens de terug-beweging, dan zal het ei gaan draaien. En omgekeerd kun je het ei natuurlijk ook in de andere richting laten draaien.

Dat is ook een mogelijkheid. Maar voerde je zo'n zwaaibeweging uit toen je het ei zag draaien?
 
Ik heb zojuist de pan weer even in m'n hand genomen en zag dat ik niet of nauwelijks zwaaide tijdens het maken van die cirkelbeweging.
 
Misschien is er een modelletje te programmeren; een schijf met een zeker traagheidsmoment en een aantal (zeg tien) contactplaatsen gelijkmatig verdeeld over de omtrek. Wrijving per punt te kiezen.
 
Dan een (oneindig groot) vlak dat de gewenste cirkel- zwaai- en/of wiebelbeweging kan uitvoeren. Dan maar zien wat de schijf (=ei) doet.

Nog even geprobeerd hoe ik de pan draai, en als ik bewust geen zwaai-beweging maak dan botst mijn elleboog tegen mijn heupen aan. Dat is dus niet wat ik doe. Mijn elleboog beweegt gedurende de cirkelbeweging van de pan enkel naar voren en naar achteren.

Xilvo schreef: Oh, die beweging bedoelde je.
 
We hebben nu een pan die niet roteert maar in z'n geheel een cirkelvormig traject aflegt, daarbij mogelijk een gecompliceerde wiebelbeweging maakt, tevens wat heen- en weer wordt bewogen, daarbij tevens schuin gehouden om het ei vrij van de randen te houden.
 
Daarenboven kan het ei ook nog eens op verschillende plaatsen een andere wrijvingscoëfficiënt met de panbodem hebben.
 
We zullen toch de deelproblemen apart moeten bekijken, anders zien we door de bomen het bos niet meer. 

ik bedoel wel een mooie cirkelbeweging van de as van de pan rond de as van het de kookplaat hoor

@PP 
 
Daaruit begrijp ik dat je (ook) een zwaaibeweging maakt tijdens het draaien?
 
 

Rik Speybrouck schreef: ik bedoel wel een mooie cirkelbeweging van de as van de pan rond de as van het de kookplaat hoor

 
Ik beschreef hier àlle bewegingen die ondertussen ter sprake zijn gekomen.

Xilvo schreef: @PP 
 
Daaruit begrijp ik dat je (ook) een zwaaibeweging maakt tijdens het draaien?
 
 
 
Ik beschreef hier àlle bewegingen die ondertussen ter sprake zijn gekomen.

de steel mooi recht voor je blijven houden en het middelpunt van de pan rond het middelpunt van de kookplaat. dit doet de man op de video ook hoor, het oortje van de kop blijft ook recht voor hem