sciencetalk

we weten niet hoe de natuur onder de motorkap werkt. misschien is die c onder de motorkap wel gekoppeld aan andere natuurconstantes zoals G. wat als bv c naar oneindig zou gaan, m naar 0 en G(c) naar oneindig? Dus blijf ik me afvragen of dit soort discussies uberhaupt zin hebben.

Aan HansH, Ik vind het geen "discussie" maar een afweging en overlag van ideen over iets !

Xilvo schreef: ↑di 07 jan 2025, 11:10

flappelap schreef: ↑di 07 jan 2025, 09:03 Jawel; zie bovenstaande post. Je interpreteert dit soort limieten als overgangen naar verschillende theorieën.

Als je E=mc² niet overboord gooit houd je geen herkenbaar universum over bij oneindig grote c.

Ja, en dat is nu juist één van de zaken die veranderen in de niet-relativistische limiet: in plaats van energie- en impulsbehoud krijg je energie-, impuls- en massabehoud, waarbij je uitdrukkingen voor de energie veranderen. Daarvoor moet je in zo'n limiet wel een zekere regularizatie toepassen, want anders krijg je ongedefinieerde uitdrukkingen. Dus gewoon c --> oo nemen in een uitdrukking als E=mc² is onzinnig. Uiteindelijk is dat ook maar gewoon een constante hoeveelheid energie, en zolang je geen algemene relativiteit beschouwt doen alleen energieverschillen ertoe.

Dat is bijvoorbeeld ook het verschil tussen de oorspronkelijke kwantummechanica en de kwantumveldentheorie: in die eerste is massa behouden en kunnen er geen deeltjes ontstaan/verdwijnen, terwijl in de kwantumveldentheorie energie in massa kan worden omgezet en andersom.

flappelap schreef: ↑di 07 jan 2025, 13:40 Ja, en dat is nu juist één van de zaken die veranderen in de niet-relativistische limiet: in plaats van energie- en impulsbehoud krijg je energie-, impuls- en massabehoud, waarbij je uitdrukkingen voor de energie veranderen.

Volgt dat logisch en onontkoombaar of is het simpelweg een kunstgreep om toch nog een werkzaam universum over te houden?

Xilvo schreef: ↑di 07 jan 2025, 13:47

flappelap schreef: ↑di 07 jan 2025, 13:40 Ja, en dat is nu juist één van de zaken die veranderen in de niet-relativistische limiet: in plaats van energie- en impulsbehoud krijg je energie-, impuls- en massabehoud, waarbij je uitdrukkingen voor de energie veranderen.

In dat geval zou de entropie ook niet meer toenemen en stoppen, statisch heelal, het was er en zal er altijd zijn dan.
Ook geen toename meer van de entropie van massa

Oerknal kan ook niet meer, immers energie kan geen massa meer worden.

Vraag me toch al af waar al die energie vandaan is gekomen om al die massa te creëren, en waarom
daarna al die moeite voor niets is vanwege de toename van de entropie. Uiteindelijk verdwijnt ons heelal ook weer.

Xilvo schreef: ↑di 07 jan 2025, 13:47

flappelap schreef: ↑di 07 jan 2025, 13:40 Ja, en dat is nu juist één van de zaken die veranderen in de niet-relativistische limiet: in plaats van energie- en impulsbehoud krijg je energie-, impuls- en massabehoud, waarbij je uitdrukkingen voor de energie veranderen.

Volgt dat logisch en onontkoombaar of is het simpelweg een kunstgreep om toch nog een werkzaam universum over te houden?

Ik weet niet wat je precies bedoelt met "werkzaam universum" en "logisch en onontkoombaar". Het is echter niet "logisch en onontkoombaar" (als ik begrijp wat je daarmee bedoelt), want als alle deeltjes massaloos zouden zijn verandert dat de onderliggende symmetrieën. Er is geen "logisch en onontkoombare" reden waarom deeltjes massa hebben. Ook hangen de mogelijkheden af van het aantal dimensies, en er is niks "logisch en onontkoombaar" aan het feit dat we in 3 ruimtelijke dimensies leven. Het is "een kunstgreep" in de zin dat je de limieten zodanig definieert dat ze geen oneindig grote factoren opleveren.

Ik heb me altijd afgevraagd: hoe zou de natuurkunde eruit zien in 4 of 5 dimensies? Zou het concept van massa of symmetrie veranderen?

flappelap schreef: ↑wo 08 jan 2025, 09:58 Ik weet niet wat je precies bedoelt met "werkzaam universum" en "logisch en onontkoombaar".

Ik bedoel, is het logisch dat er nog steeds massa zou bestaan als de lichtsnelheid oneindig zou worden? Het lijkt mij niet mogelijk zonder ook andere wetten/constantes aan te passen.
Met werkzaam (niet handig geformuleerd) bedoel ik een universum dat nog enigszins op het huidige lijkt en als het huidige werkt, dus met massa.

Rutgerem schreef: ↑wo 08 jan 2025, 10:19 Ik heb me altijd afgevraagd: hoe zou de natuurkunde eruit zien in 4 of 5 dimensies? Zou het concept van massa of symmetrie veranderen?

Als het meetkundig 4-dim wordt dan zijn planeetbanen instabiel.
Hoe dat zit weet ik niet precies, daarvoor moet je iemand hebben die daarvoor heeft doorgeleerd.

Xilvo schreef: ↑wo 08 jan 2025, 10:36

flappelap schreef: ↑wo 08 jan 2025, 09:58 Ik weet niet wat je precies bedoelt met "werkzaam universum" en "logisch en onontkoombaar".

Ik bedoel, is het logisch dat er nog steeds massa zou bestaan als de lichtsnelheid oneindig zou worden? Het lijkt mij niet mogelijk zonder ook andere wetten/constantes aan te passen.
Met werkzaam (niet handig geformuleerd) bedoel ik een universum dat nog enigszins op het huidige lijkt en als het huidige werkt, dus met massa.

Dit zou misschien het overdenken waard zijn.

Men kan c uit heel veel formules weren door de eenheden zo te kiezen dat c=1 (en dus echt 1 en niet ongeveer)

Veel formules worden een stuk eenvoudiger zoals: E-mc² wordt dan: E=m .
De laatste vorm heeft geen last van een oneindige lichtsnelheid.

PS.
Of het tot iets werkbaars met een oneindige lichtsnelheid leidt blijf ik betwijfelen.

tempelier schreef: ↑wo 08 jan 2025, 11:05

Xilvo schreef: ↑wo 08 jan 2025, 10:36

flappelap schreef: ↑wo 08 jan 2025, 09:58 Ik weet niet wat je precies bedoelt met "werkzaam universum" en "logisch en onontkoombaar".

Ik bedoel, is het logisch dat er nog steeds massa zou bestaan als de lichtsnelheid oneindig zou worden? Het lijkt mij niet mogelijk zonder ook andere wetten/constantes aan te passen.
Met werkzaam (niet handig geformuleerd) bedoel ik een universum dat nog enigszins op het huidige lijkt en als het huidige werkt, dus met massa.

Dit zou misschien het overdenken waard zijn.

Men kan c uit heel veel formules weren door de eenheden zo te kiezen dat c=1 (en dus echt 1 en niet ongeveer)

Veel formules worden een stuk eenvoudiger zoals: E-mc² wordt dan: E=m .
De laatste vorm heeft geen last van een oneindige lichtsnelheid.

PS.
Of het tot iets werkbaars met een oneindige lichtsnelheid leidt blijf ik betwijfelen.

Dat argument laat zien waarom men in het algemeen limieten neemt van dimensieloze uitdrukkingen. Zo'n limiet zou natuurlijk niet uit mogen maken wat voor eenheden je kiest.

tempelier schreef: ↑wo 08 jan 2025, 11:05 Dit zou misschien het overdenken waard zijn.

Men kan c uit heel veel formules weren door de eenheden zo te kiezen dat c=1 (en dus echt 1 en niet ongeveer)

Veel formules worden een stuk eenvoudiger zoals: E-mc² wordt dan: E=m .
De laatste vorm heeft geen last van een oneindige lichtsnelheid.

PS.
Of het tot iets werkbaars met een oneindige lichtsnelheid leidt blijf ik betwijfelen.

Je kunt c op 1 zetten zolang c een eindige waarde heeft. Indien c oneindig is (of nul), gaat dat niet meer.

Xilvo schreef: ↑wo 08 jan 2025, 11:27

tempelier schreef: ↑wo 08 jan 2025, 11:05 Dit zou misschien het overdenken waard zijn.

Men kan c uit heel veel formules weren door de eenheden zo te kiezen dat c=1 (en dus echt 1 en niet ongeveer)

Veel formules worden een stuk eenvoudiger zoals: E-mc² wordt dan: E=m .
De laatste vorm heeft geen last van een oneindige lichtsnelheid.

PS.
Of het tot iets werkbaars met een oneindige lichtsnelheid leidt blijf ik betwijfelen.

Je kunt c op 1 zetten zolang c een eindige waarde heeft. Indien c oneindig is (of nul), gaat dat niet meer.

Dat klopt:
Maar men zou zich kunnen beroepen op de limiet en stellen dat E=m (en nog wat andere formules) dan toch houdbaar is.
Is het dat niet zo: dan zijn E en m niet meer equivalent of misschien erger.

Ach - wat er nu zo erg aan het laten vallen van E = mc²? Die formule is niet heilig! Bovendien moet de SRT toch al weg (of in elk geval ernstig aangepast), omdat de relativiteit van gelijktijdigheid bij een oneindige lichtsnelheid niet langer valt vol te houden.