sciencetalk

Het is puur ratio, pseudowetenschap zoals je zegt, daar heeft arrogantie niets mee te maken.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 17:21 Het is puur ratio, pseudowetenschap zoals je zegt, daar heeft arrogantie niets mee te maken.

Er is niets rationeels aan beweren dat een model zonder enig voorspellend vermogen superieur is aan modellen die dat wel, en correct, kunnen.

Het voorspellende karakter moet worden aangetoond door een derde model waar ik wel de beschrijving van kan geven, maar zelf niet de expertise heb om dit in wiskundige regels te vatten. Misschien moet ik dat zelf maar doen, na mijn pensioen of zo. Voor jou hoef ik het niet te doen, dat is me wel duidelijk.

Dus mijn uitnodiging in dit topic blijft. Wie wil meedenken over dit model en wie heeft er zinnige dingen aan te wijzigen of aan toe te voegen? Nogmaals, het artikel 'Metric Science' is te downloaden op https://metric.science

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 17:28 Het voorspellende karakter moet worden aangetoond door een derde model waar ik wel de beschrijving van kan geven, maar zelf niet de expertise heb om dit in wiskundige regels te vatten.

En zolang het (nog?) niet zover is blijft het een wollig verhaaltje dat niet in de schaduw kan staan van de bestaande theorieën.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 17:28 Misschien moet ik dat zelf maar doen, na mijn pensioen of zo. Voor jou hoef ik het niet te doen, dat is me wel duidelijk.

Ja, dat zie ik graag. Dan kom je tenminste met iets concreets.
Maar voor zover je tot nu toe met iets concreets kwam, was het onjuist. Zoals jouw idee over diffractiepatronen. Maar dat veeg je onder de tafel door te beweren dat er nog nooit goed aan gemeten is. Wat (ook al weer) aantoonbaar onjuist is.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 17:04 Dat veel mensen afhaken is me sinds de publicatie in 2016 al duidelijk. En elk goed idee moet ergens ontstaan. Alleen is het probleem bij wat ik heb bedacht dat er blijkbaar een deeltje is dat sneller kan gaan dan het licht, geen ruimtelijke afmetingen heeft en een oneindige kromming op de locatie waar dat deeltje (de 'dimensional basic') is. En dat stoot veel theoretici tegen het hoofd, want wat ik stel gaat ogenschijnlijk in tegen de relativiteitstheorie die stelt dat niets sneller dan het licht kan gaan (voor zover ik het goed heb begrepen) en de kwantummechanica is mijns inziens een foute beschrijving van het allerkleinste, niet alle hypothetische deeltjes zoals beschreven in de kwantummechanica zijn werkelijk of aantoonbaar. Het kwantummechanische model is in mijn optiek een 'fuzzy-logic' aanpak en daar zet ik een ander goniometrisch model tegenover.

Je doet me denken aan al die fantasten die een perpetuum mobile hebben bedacht en halsstarrig weigeren te accepteren dat alle betrouwbare metingen en experimenten hen tegenspreken.

Atoomklokken die perfect synchroon lopen op hoogte x beginnen duidelijk van elkaar te verschillen als je één klok hoger of lager plaatst. De tijd van de laagst geplaatste klok verloopt dan trager dan die van de andere klok. Als dat geen overtuigend bewijs is weet ik niet wat dat dan wel zou kunnen zijn.

In de kwantummechanica zijn sedert 2012 (met het Higgs boson) alle hypothetische deeltjes van het standaard model aangetoond.
Dat deeltjes geen ruimtelijke afmetingen hebben wordt daarin trouwens ook verondersteld.

Dat elk goed idee ergens moet ontstaan zal niemand tegenspreken. De overgrote meerderheid van wetenschappers staat open voor nieuwe ideeën als die voldoende onderbouwd worden. Dat geldt alvast voor eenvoudigere berekeningen of verklaringen die evenveel fenomenen beschrijven als bestaande theorieën en voor theorieën die nieuwe dingen voorspellen die experimenteel geverifiëerd kunnen worden.

Wat betreft je verhaal over atoomklokken, daar ben ik het mee eens, je moet maar aangeven waar ik dat zou tegenspreken, dat is dan niet bewust.

Binnen de kwantummechanica bijvoorbeeld zouden er massaloze gluonen zijn, voor zover ik weet zijn die nog niet aangetoond.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 18:33 Binnen de kwantummechanica bijvoorbeeld zouden er massaloze gluonen zijn, voor zover ik weet zijn die nog niet aangetoond.

Even zoeken toont aan dat je het mis hebt.
Waarom zoek je zelf niet even voordat je onjuiste aannames plaatst?

Dat is een goede link. Fijn dat je me die stuurt. Beter dan zomaar wat uitspraken, gewoon de wetenschappelijke realiteit. Wat ik er dan wel op kan aanmerken is dat ik er niet uit kan concluderen (mijn gebrek) of en zo ja welke energie ze hebben. Als ze energie hebben, massa is energie en dus zijn ze niet massaloos. Als ze massaloos zijn kunnen ze niet bestaan binnen het in 'Metric Science' voorgestelde model en dan zou het model fout zijn. Mochten ze wel energie/massa hebben kunnen ze bestaan binnen het in 'Metric Science' voorgestelde model.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 18:57 Als ze massaloos zijn kunnen ze niet bestaan binnen het in 'Metric Science' voorgestelde model en dan zou het model fout zijn.

Dan bestaan fotonen evenmin in jouw model?

Fotonen zijn in mijn/ons model niet massaloos, wel zeer licht. Dat wordt beschreven in 'Metric Science' in het hoofdstuk 'The Photon', een klein stukje wiskunde/natuurkunde op bladzijde 16/17, waarmee wordt aangegeven hoe de energie (en dus massa) van een foton kan worden uitgerekend, hopelijk klopt het.

In het model wordt ervan uitgegaan dat een foton uit twee 'dimensional basics' bestaat die opgeteld samen een sterkere surplus kromming in ruimtetijd vertonen dan een enkele 'dimensional basic' zou doen. Deze extra kromming correleert met de invariante massa van een foton, dat fenomeen wordt uitgelegd op bladzijde 14/15.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:09 Fotonen zijn in mijn/ons model niet massaloos, wel zeer licht. Dat wordt beschreven in 'Metric Science' in het hoofdstuk 'The Photon', een klein stukje wiskunde/natuurkunde op bladzijde 16/17, waarmee wordt aangegeven hoe de energie (en dus massa) van een foton kan worden uitgerekend, hopelijk klopt het.

De formule is identiek aan de gangbare formule voor de energie. Maar als al die energie in de massa gaat zitten, waar blijft de kinetische energie dan? Je weet dat de energie van een massief deeltje toeneemt als de snelheid toeneemt en naar oneindig gaat als je de lichtsnelheid nadert?

Ik weet het. Ik denk dat door de dichtheid van de krommingen van de ruimte fotonen een gefixeerde snelheid hebben die correleert met hun massa, de link tussen de door kinetische energie gecreëerde massa en de invariante massa is mij (nog) niet duidelijk.
En licht is niet driedimensionaal maar twee dimensionaal in het model. De toegenomen ruimtekromming is een lijn en speelt dus een rol dus over een veel kleiner oppervlak dan bij een deeltje dat uit meer dan twee 'dimensional basics' bestaat, waar het gaat qua invariante massa gaat om een vlak.

Vraag maar om meer uitleg als je vind dat ik het niet duidelijk genoeg onder woorden breng, niet dat dit weer een woordenbrij voor je is.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:29 Ik weet het. Ik denk dat door de dichtheid van de krommingen van de ruimte fotonen een gefixeerde snelheid hebben die correleert met hun massa

Waarom denk je dat en hoe groot is die snelheid bij een gegeven massa? Met "correleert" zeg je alweer helemaal niets.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:29 de link tussen de door kinetische energie gecreëerde massa en de invariante massa is mij (nog) niet duidelijk.

Die is door Einstein al berekend, of verwerp je dat ook al? En zo ja, op welke gronden?

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:29 En licht is niet driedimensionaal maar twee dimensionaal in het model. De toegenomen ruimtekromming is een lijn en speelt dus een rol dus over een veel kleiner oppervlak dan bij een deeltje dat uit meer dan twee 'dimensional basics' bestaat, waar het gaat qua invariante massa gaat om een vlak.

Dit is inderdaad weer een woordenbrij voor mij. Hoe kan een golf door een driedimensionale ruimte tweedimensionaal zijn? Hoe kan een ruimtekromming een lijn zijn?

De correlatie wil zeggen dat er een verband is tussen de invariante massa van een foton en de snelheid waarmee zij zich verplaatsen. Maar daarvoor is dus dat derde model nodig waar ik het eerder al over had, om harde cijfers te krijgen, ik kan dat in mijn hoofd niet bedenken.

Fijn dat Einstein het al berekend heeft. Ik verwerp Einstein niet.

De twee dimensionaliteit wordt uitgelegd op bladzijde 14 en 15 van 'Metric Science'. Door je vraag begrijp ik dat je de abstractie van de 'dimensional basic' blijkbaar niet goed begrijpt.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:43 De correlatie wil zeggen dat er een verband is tussen de invariante massa van een foton en de snelheid waarmee zij zich verplaatsen. Maar daarvoor is dus dat derde model nodig waar ik het eerder al over had, om harde cijfers te krijgen, ik kan dat in mijn hoofd niet bedenken.

Je hoeft mij correlatie niet uit te leggen. Maar het is wel weer heel vaag en daarom niet controleerbaar.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:43 Fijn dat Einstein het al berekend heeft. Ik verwerp Einstein niet.

Dan klopt de massa niet, want je gebruikt de fotonenergie om de (rust) massa te bepalen. Dan blijft er geen energie over om te bewegen dus is de snelheid nul.

GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:43 De twee dimensionaliteit wordt uitgelegd op bladzijde 14 en 15 van 'Metric Science'. Door je vraag begrijp ik dat je de abstractie van de 'dimensional basic' blijkbaar niet goed begrijpt.

Ik vind daar niet terug dat een foton tweedimensionaal is. Ik zie wel onzin als

Twee of meer λs resulteren in een som van krommingen op het oppervlak van de ruimtetijd tussen de λs.

Wat is het oppervlak van de ruimtetijd?