sciencetalk

Wanneer is alles perfect?

Het lijkt alsof alles perfect is afgestemd, in de zin van een mens

kan zich nooit vervelen, ter wille zou je altijd je tijd kunnen vervullen

of het nou een dagje extreem is of een dagelijks bezigheid.

Nadelig of voordelig, het zijn steeds nieuwe ervaringen, die een individueel

ervaart, en zo kan je altijd kiezen, doorgaan of stoppen (op welke niveau dan ook).

Mijn vraag is leven we altijd al in een soort onbewust utopie?

Ook kan ik stellen dat zolang er vragen overblijven, niks uit maakt

wat je doet, en hoe je de eigen fantasie te loop laat gaan.

En misschien onderstellend zou je zo altijd volgens individuele smaak

een 'goed' persoon zijn, ongeacht de mening van anderen.

Dood gaat iedereen om het maar bot uit te drukken.

Natuurlijk draag dit niks bij in een conservatieve samenleving.

1 heeft meer dan een ander, maar is niet beter dan een ander.

Maakt dit ons gemeenschappelijk of individueel 'perfect'?

(Globalisering en eventuele eindtijd hou ik voor het gemak buiten schot)

Bedoel je dat wij ons met onze geest en gedachtes tegen alles kunnen beschermen en er altijd een hypothetische uitweg is? Dan denk ik van niet. Maar ik denk wel dat onze geest heel sterk en flexibel en met heel veel situaties om kan gaan, maar dus niet tot in het oneindige; daarvoor reiken wij tekort.

Of weten we nog niets over hoe alle processen in onze 'geest',bewustzijn, onbewust, werken?

(Of bedoelde je dat niet met daarvoor reiken wij tekort)

zou het wat uit maken?

Ja zou kunnen, maar ik dacht meer aan hoop. Je kan altijd blijven hopen, maar op een gegeven moment is het beter in te zien dat het vruchtbaarder is je aandacht op iets anders te richten. Hoop is dus eerder een terkortkoming dan een verlengstuk van ons mensen.

Perfectie is de dood van het bestaan, omdat alle bestaan te denken is als onderweg naar perfectie. En dan nog....Wat is perfectie...?

Mijn stelling is dan ook: wat is perfectie, en als het niet bestaat, bestaan wij dan?

lijkt mij een perfect streven