sciencetalk

Beetje rare titel misschien maar waarover het gaat is het volgende:



Een aanhanger van een bepaalde geloofsovertuiging beweert dat wanneer er zich een strafbaar feit voordoet

onder de "leden" dat feit door een "raad van ouderen" word behandelt.

Het is hun verboden (door wie is me een raadsel) om dat feit aan de wettelijke autoriteiten te melden (ook als het gaat om zéér zware strafbare feiten) omdat die "raad van ouderen" zwijgplicht zou hebben (hun wettelijk? statuut zou dat verbieden om vertrouwelijke gegevens kenbaar te maken)

Ik kan het mis hebben maar had altijd het vermoeden dat mensen een meldingsplicht hebben als het om strafbare feiten gaat?

Het gaat hier om een "vereniging" die voor zover ik weet niet erkend is .





Mvg,

P.Siemons

Ze hebben waarschijnlijk voor zichzelf zo'n regel verzonnen, maar ik geloof er niks van dat daarvoor een wettelijke basis is.

Inderdaad Klazon ik zou ook niet weten waar die ergens een wettelijk statuut zouden hebben!

En het kan nog gortiger:

Er word daar ook een "regel" gehanteerd dat als iemand aan die "ouderenraad" een misdrijf van een "geloofsgenoot"

meld hij/zij dat alleen maar geldig kan doen als het slachtoffer 2 getuigen heeft van het misdrijf.

Is dat niet het geval dan is er sprake van "valse beschuldigingen" en is de kans zéér groot dat uiteindelijk het slachtoffer zelf de dupe word en uitgesloten!

Mvg,

Paul Siemons

Als ik het zo lees, lijkt het net of het hier om de Omerta (zwijgplicht bij de maffia) gaat. Een onderling afgesproken regel. Ben je niet medeplichtig aan het strafbare feit als je weet door wie het gepleegd is maar het niet aan de politie e.d meldt?

Ik kan het mis hebben maar had altijd het vermoeden dat mensen een meldingsplicht hebben als het om strafbare feiten gaat?

Ik heb hier eens naar gezocht omdat ik dit in vraag stel.

Voorlopig vind ik niets over het bestaan van een meldingsplicht van reeds gebeurde strafbare feiten. Ik vermoed dat dit anders ligt als het over nog te gebeuren feiten gaat die je zou kunnen voorkomen hebben door melding.

Er bestaat beroepsgeheim voor bepaalde beroepen. Zo kan bijv. een priester niet vertellen wie iemand vermoord heeft wanneer hij deze informatie via biecht verkregen heeft en wordt dit geheim geaccepteerd door de wet. Ook bepaalde medische beroepen, advocaten en dergelijke kunnen over gebeurde feiten niet zomaar praten, afhankelijk hoe zij hiervan kennis hebben gekregen.

Ik denk dat een zwijgplicht over gebeurde feiten zoals beschreven dus iets interns is binnen een bepaalde groep en dat de maximale straf uitsluiting van de groep kan zijn.

Ik denk echter niet dat men hier van wettelijke overtredingen kan spreken. Men onderwerpt zich vrijwillig aan de regels van de groep.

Aangezien er geen meldplicht is (voor zover ik tot nu kon vinden en vermoed), kan je niet stellen dat de leden gedwongen worden tot onwettig gedrag. Mogelijk anders zou het kunnen zijn als het over toekomstige feiten gaat waar melding tot voorkoming kon leiden.

Blijft hierbij de vraag wat exact bedoeld wordt met "strafbare" feiten. Feiten kunnen best sanctioneerbaar zijn binnen een bepaalde groepering zonder dat deze wettelijk strafbaar hoeven te zijn.

Dit zijn mijn (voorlopige) veronderstellingen.

Zonder enige kennis van het recht systeem en puur uit de filmpjes zou ik tocht durven stellen dat zoals ze het altijd in die politie filmpjes zeggen deze groep zich schuldig maakt aan opzettelijk achter houden van belangrijk informatie en het saboteren van het onderzoek naar bv een moord om direct een zwaar misdaad te noemen. Of is het achter houden van informatie over een misdaad niet strafbaar?

edit: bedenk net dat die laaste vraag eigenlijk al min of meer de topic stater zij vraag was exuses

E.Desart, je antwoordde :Ik denk dat een zwijgplicht over gebeurde feiten zoals beschreven dus iets interns is binnen een bepaalde groep en dat de maximale straf uitsluiting van de groep kan zijn.



Ook als het gaat om zéér ernstige feiten als kindermisbruik?



Mvg,

Paul Siemons

Ook als het gaat om zéér ernstige feiten als kindermisbruik?

De vraag is: ben je wettelijk verplicht kennis van een gebeurd ernstig misdrijf te melden of niet: dus meldingsplicht op eigen initiatief.

Het is zo dat overheidsmensen verplicht zijn misdrijven van andere ambtenaren te melden. Over normale burgers had ik hier niets over gevonden.

http://www.elsevier.nl/web/Artikel.htm?contentid=215582

Echter hier vond ik nu iets dat mijn woorden tegenspreekt en ik dus blijkbaar fout zat:

http://www.hetjl.nl/hetjl/templates/themaa...amp;languageId=

Wanneer moet ik aangifte doen van een strafbaar feit?

Van de volgende strafbare feiten bent u verplicht aangifte te doen, als u weet dat ze gebeurd zijn, dat er een poging toe is gedaan, of dat ze worden voorbereid:

• Moord of doodslag
• Verkrachting
• Een dreiging voor de staat

Als u alleen maar een vermoeden heeft van een van deze strafbare feiten hoeft u geen aangifte te doen.



In welke gevallen heb ik geen aangifteplicht?

De aangifteplicht voor de hierboven genoemde strafbare feiten vervalt:

Als u daardoor zelf het risico zou lopen vervolgd te worden.

Als uw (ex-)man of (ex-)vrouw of geregistreerde (ex-)partner daardoor vervolgingsgevaar loopt.

Als uw aangifte vervolgingsgevaar oplevert voor bloedverwanten t/m de derde graad. Hieronder vallen kinderen, ouders, broers, zussen, grootouders en kleinkinderen, maar ook ooms, tantes, neven en nichten met hun echtgenoten of geregistreerde partners.

Hoe zit het als ik ten onrechte aangifte doe?

Als u een strafbaar feit aangeeft dat u zelf heeft verzonnen, doet u een valse aangifte. Dit is strafbaar. U kunt ervoor worden vervolgd.

Dit onderwerp valt onder een groter plaatje: zwijgplicht/ zwijgrecht en spreekplicht en spreekrecht. Zoekend naar de zwijgplicht van ambtenaren, staatssecretarissen met name, kwam ik op 'deontologica' (ongeveer iets als plichtenleer) en geheel per ongeluk op deze site met bovenstaande probleemstelling.

Dat spreken of zwijgen en recht of plicht - verhaal, staat m.i. meer op innerlijke moraalregels van mensen; (een dokter, die afweegt wat te zeggen en waar te zwijgen en hoe het kan of voelt in de gegeven situatie,) dan dat het spreken of zwijgen, recht of plicht in de wet te vinden zou zijn.

Deze questie: "dat lossen we binnenshuis wel op" .. mij stuit het in eerste instantie tegen de borst. Ik houd van openheid, mits de medemensen niet meteen klaar staan met hun oordeel; een mogelijkheid zien, juist in die openheid, om heerlijk hun emoties op bot te vieren.

De wet is duidelijk als het om landsbelang gaat, verkrachting en doodslag, zoals in eerdere bijdragen te lezen is, maar ik denk wat we een leerproces laten liggen bij blijvende 'geslotenheid'. Een leerproces van een denkend en welwillend volkje om tot een beter functionerende samenleving te komen. Dus ik zou de 'zwijgenden' moed, bescherming en vertrouwen willen geven om een betere samenleving te stimuleren.

Teveel mening en te weinig feiten hier? Mag deze bijdrage?

Quote

Wanneer moet ik aangifte doen van een strafbaar feit?

Van de volgende strafbare feiten bent u verplicht aangifte te doen, als u weet dat ze gebeurd zijn, dat er een poging toe is gedaan, of dat ze worden voorbereid:

Moord of doodslag

Verkrachting

Een dreiging voor de staat

Als u alleen maar een vermoeden heeft van een van deze strafbare feiten hoeft u geen aangifte te doen.

In welke gevallen heb ik geen aangifteplicht?

De aangifteplicht voor de hierboven genoemde strafbare feiten vervalt:

Als u daardoor zelf het risico zou lopen vervolgd te worden.

Als uw (ex-)man of (ex-)vrouw of geregistreerde (ex-)partner daardoor vervolgingsgevaar loopt.

Als uw aangifte vervolgingsgevaar oplevert voor bloedverwanten t/m de derde graad. Hieronder vallen kinderen, ouders, broers, zussen, grootouders en kleinkinderen, maar ook ooms, tantes, neven en nichten met hun echtgenoten of geregistreerde partners.

Dan is de vraag dus, valt datgene wat deze geloofsovertuiging doet bij haar leden (als er bij een dergelijk misdrijf aangifte wordt gedaan) onder vervolging?

En: valt kindermisbruik onder een grijs gebied, zolang er geen verkrachting in het spel is?

Stel je voor, je zoontje steelt een autotje in de speelgoedwinkel. Je neemt hem heel streng onderhanden en samen dragen jullie het gestolene terug naar de winkel. Zou je met je zoontje naar de politie gaan ? Zo worden er onnoemelijk veel zaken intern geregeld om schandaal en eventuele proceskosten te vermijden. Een personeelslid steelt iets uit de zaak en je zet hem aan de deur. Zul je hem de kans ontnemen om nog ander werk te vinden ? Hij is misschien de vader van nog studerende onschuldige kinderen. Ook zijn vrouw en kinderen zijn afhankelijk van jou beslissing.