sciencetalk

Mag een psychtherapeut zijn of haar geloofsovertuiging naar buiten brengen in de therapie? Is hij/zij dan nog wel objectief? En wat heeft de cliënt hier aan?

Graag jullie reactie hier op

Ik ben van mening dat dit niet kan tenzij de instelling werkt met werkwijze of vizie die ook uitgaat van een bepaald geloof. Wanneer dit niet het geval is zou het op clienten denk ik overkomens alsof ze deelnemen aan de therapie om bekeerd te worden. Aangezien ze hier niet voor komen zullen ze hier niet op zitten te wachten!! :?

margooootje schreef:Mag een psychtherapeut zijn of haar geloofsovertuiging naar buiten brengen in de therapie? Is hij/zij dan nog wel objectief? En wat heeft de cliënt hier aan?

Graag jullie reactie hier op

Mag best, tenzij de cliënt dat natuurlijk niet wilt.

Als de cliënt er geen problemen mee heeft zie ik niet in waarom er iets op tegen is.

Als het werkt, dan mag het. Sommige mensen hebben baat bij een religie, vooral als ze in de put zitten.

Het is natuurlijk niet de bedoeling het geloof op te dringen, of al een gelovig iemand een ander geloof aan te praten.

Als het werkt, dan mag het. Sommige mensen hebben baat bij een religie, vooral als ze in de put zitten.

Ik vraag me dus af of dat zo is, dat het mag als het werkt.... Tuurlijk kun je dan iemand helpen als therapeut, maar als dit niet volgens of zelfs tegenstrijdig aan de overtuiging van de cliënt is ben je dan niet toch je geloof aan het opdringen??

Lees mijn tweede zin eens:

Het is natuurlijk niet de bedoeling het geloof op te dringen, of al een gelovig iemand een ander geloof aan te praten.

Lees mijn tweede zin eens:

Ja, dat had ik al gedaan, maar daardoor vind ik jou antwoord juist zo tegenstrijdig....

Mag een psychtherapeut zijn of haar geloofsovertuiging naar buiten brengen in de therapie? Is hij/zij dan nog wel objectief? En wat heeft de cliënt hier aan?

Ik vind dat niet kunnen. Ik ben het er echter wel mee eens dat het voor sommige mensen goed is, maar dan moet diegene dat zelf ook aangeven. Maar het eigen geloof van de psychotherapeut?! Stel dat ik Boedhist ben, dan zou ik dus hoop moeten putten uit mijn geloof. Als die psychotherapeut Katholiek is, en zijn geloof bij de therapie gaat gebruiken is dat natuurlijk hartstikke fout.

De client kan hier dus baat bij hebben, maar ik als niet gelovige vind dat je mensen niet voor de gek mag houden. Ik zal meteen opstappen als een psychotherapeut over zijn geloof begint.

De client kan hier dus baat bij hebben, maar ik als niet gelovige vind dat je mensen niet voor de gek mag houden. Ik zal meteen opstappen als een psychotherapeut over zijn geloof begint.

Dan ben je net zo 'slecht' als de psychotherapeut.

Deze wil (mogelijk) zijn denkwijze bij iemand opdringen, maar jij neemt niet de tijd om zijn denkwijze aan te horen. Als je psychotherapeut over geloof begint mag je best zeggen dat je daar niet van gedient bent.

Als iemand geen geloof heeft, (dus ook niet atheist) en een methode met een religieuze ondertoon wordt ingeschat door de psychotherapeut te werken. Zijn er geen principiele opstakels om de psychotherapeut zijn werk te laten doen.

DePurpereWolf schreef:Dan ben je net zo 'slecht' als de psychotherapeut.

Deze wil (mogelijk) zijn denkwijze bij iemand opdringen, maar jij neemt niet de tijd om zijn denkwijze aan te horen. Als je psychotherapeut over geloof begint mag je best zeggen dat je daar niet van gedient bent.

Als iemand geen geloof heeft, (dus ook niet atheist) en een methode met een religieuze ondertoon wordt ingeschat door de psychotherapeut te werken. Zijn er geen principiele opstakels om de psychotherapeut zijn werk te laten doen.

Ik gaf misschien een verkeerd voorbeeld. IK persoonlijk ben er niet van gediend als iemand zijn geloof bij mij OPDRINGT. Ik denk dat dit beter verwoord wat ik bedoel.

Met je tweede standpunt ben ik het echter oneens. Ik geloof niet, en dat is mijn eigen keuze. Er zijn mensen die er niet van gedient zijn om over het geloof van iemand anders te praten. Het kan een bewuste keuze zijn. Pas als psychotherapeut en client het met elkaar eens zijn dat er religieuze dingen besproken worden voor het welzijn van de client, heb ik er absoluut geen moeite mee. Maar bij mij hoeven ze er niet mee aan te komen.

Een cliënt staat ten opzichte van zijn therapeut vaak in een kwetsbare positie. Ookal heeft de cliënt er wel baat bij, dan nog vind ik dat een therapeut zijn geloof niet mag uitdragen in de therapie. Omdat iemand die kwetsbaar is sneller naar een geloof zou grijpen, om ergens een houvast aan te hebben. Dan kun je je nog steeds af vragen, wat is daar mis mee.... Ik ben dus van mening dat je de kwetsbaarheid van je cliënt op zo'n moment misbruikt. In de geschiedenis is het al vaker gebeurt dat op momenten van economische verslechtering er een bepaalde stroming naar boven kwam die verbetering beloofde. Veel mensen blijken zich dan telkens weer tot een dergelijke stroming te richten en dan ook in staat te zijn veel voor die stroming te doen.

Ik realiseer me dat ik deze vergelijking nogal ver voert, maar het

illustreert wel de essentie van mijn mening.

margooootje schreef:Mag een psychtherapeut zijn of haar geloofsovertuiging naar buiten brengen in de therapie? Is hij/zij dan nog wel objectief? En wat heeft de cliënt hier aan?

Graag jullie reactie hier op

Ik denk dat een therapeut volledig objectief moet zijn. Stel je voor dat er een cliënt is met een angststoornis m.b.t. het geloof.

Een therapeut heeft toch een bepaald overwicht, dus het gevaar vind ik dat een cliënt zou kunnen denken dat er voor zijn genezing een geloofsovertuiging nodig is.

Zelf ben ik voor een objectieve therapie, zonder geloof.

margooootje schreef:Mag een psychtherapeut zijn of haar geloofsovertuiging naar buiten brengen in de therapie? Is hij/zij dan nog wel objectief? En wat heeft de cliënt hier aan?

Graag jullie reactie hier op

Ik ontbreek gegevens, waarom zou de therapeut zijn geloofsovertuiging moeten overbrengen?

De functie van de psychotherapeut is dat hij het Ersatzobject is. Dat je leert ontdekken welke onbekende primaire betekenisreacties je allemaal zou symboliseren.

Nogmaals de vraag: waarom heeft hij dan een geloofsovertuiging nodig?

Ik ontbreek gegevens, waarom zou de therapeut zijn geloofsovertuiging moeten overbrengen?

De functie van de psychotherapeut is dat hij het Ersatzobject is. Dat je leert ontdekken welke onbekende primaire betekenisreacties je allemaal zou symboliseren.

Nogmaals de vraag: waarom heeft hij dan een geloofsovertuiging nodig?[/quote]

Dat heeft hij dus niet nodig. Maar daar gaat het ook niet om. Het gaat erom dat wanneer een therapeut een bepaalde geloofsovertuiging aanhangt dit waarschijnlijk verweven is met al zijn doen of laten. Het is voor een therapeut die een bepaald geloof aan hangt dus niet zo simpel om dat achter wege te laten, en dan heb ik het hier vooral over het impliciete gedeelte.

Het beeld dat jij van een psychotherapeut het is trouwens wel heel eenzijdig. Volgens mij kijk jij dan alleen naar psychotherapeuten die psychoanalytische/dynamische stroming aan hangen. Een psychotherapeut is veel breder dan dat.

Anonymous schreef:Ik ontbreek gegevens, waarom zou de therapeut zijn geloofsovertuiging moeten overbrengen?

De functie van de psychotherapeut is dat hij het Ersatzobject is. Dat je leert ontdekken welke onbekende primaire betekenisreacties je allemaal zou symboliseren.

Nogmaals de vraag: waarom heeft hij dan een geloofsovertuiging nodig?

Dat heeft hij dus niet nodig. Maar daar gaat het ook niet om. Het gaat erom dat wanneer een therapeut een bepaalde geloofsovertuiging aanhangt dit waarschijnlijk verweven is met al zijn doen of laten. Het is voor een therapeut die een bepaald geloof aan hangt dus niet zo simpel om dat achter wege te laten, en dan heb ik het hier vooral over het impliciete gedeelte.

Het beeld dat jij van een psychotherapeut het is trouwens wel heel eenzijdig. Volgens mij kijk jij dan alleen naar psychotherapeuten die psychoanalytische/dynamische stroming aan hangen. Een psychotherapeut is veel breder dan dat.[/quote]

Mijn beschrijving van een psychotherapeut is inderdaad psychoanalytisch getint maar gezien de vraag lijkt me daar niets mis mee.

En als de zaak dan erop neer komt dat een psychotherapeut ook maar een mens is zou ik me ook niet kunnen ontdoen van de mening dat hij als mens ook zijn bijdrage kan leveren.