sciencetalk

Hallo,

Ik ben bezig met basis boekhouden en ik zit met een probleem. In mijn handboek staat dat als een onderneming voor 20.000 euro handelsgoederen aankoopt, dit een kost is voor de onderneming van 20.000 euro. Ik zie echter niet in waarom dit zo zou zijn. Het is toch niet zo dat je niets terug krijgt voor het geld dat je op deze manier uitgeeft. Je krijgt immers handelsgoederen in de plaats die evenveel waard zijn (of iets minder, maar nooit 20.000 euro minder) als het geld dat je weg hebt gegeven. Het eigen vermogen wordt op deze manier toch niet aangetast want het gaat hier om een verrichting die in mijn ogen enkel invloed heeft op de activa kant van de balans. En dus ben ik geneigd te zeggen dat het niet gaat over een kost. Maak ik een denkfout?

Alvast bedankt

(ik spreek voor boekhouden in België)

Wanneer je handelsgoederen koopt, dan boek je :

- balansrekening "leveranciers" -> Credit

- balansrekening "BTW op aankopen -> Debet

- resultatenrekening "aankopen handelsgoederen" -> Debet

In de resultatenrekening boek je de opbrengsten en kosten.

Op het einde van het boekjaar kan je uit de resulatenrekening de winst/verlies berekenen.

Dit resultaat zal daarna dan terug naar de balans worden gebracht => naar de PASSIVA kant van de balans.

Bv. er is op einde vh boekjaar winst -> men beslist deze volledig over te dragen naar volgend boekjaar -> Eigen Vermogen gaat stijgen (Passief balans)

Bv er is op einde vah boekjaar verlies -> men beslist deze over dragen naar volgend boekjaar

-> Eigen Vermogen gaat dalen (Passief Balan)

En zo zijn er nog een deel andere scenario's, maar die allen invloed hebben op de Passief-zijde van de balans.

De bedoeling van die "kosten" is om het verschil te maken tussen aankoopprijs/kost en verkoopprijs/opbrengst (in werkelijkheid komen al de andere bedrijfskosten/opbrengsten, financiele kosten/opbrengsten en uitzonderlijke kosten/opbrengsten hier natuurlijk ook bij kijken)

Je schreef : "Ik zie echter niet in waarom dit zo zou zijn. Het is toch niet zo dat je niets terug krijgt voor het geld dat je op deze manier uitgeeft. Je krijgt immers handelsgoederen in de plaats die evenveel waard zijn (of iets minder, maar nooit 20.000 euro minder) als het geld dat je weg hebt gegeven."

=> Wanneer je bv je electriciteitsfactuur ontvangt, dan boek je dat toch ook als een kost? Je hebt toch ook electriciteit gekregen?

Bedankt voor je antwoord! Ik zie nu inderdaad in dat het telkens boeken van de handelsgoederen als zijnde een bezit (activa) moeilijkheden zou opleveren naar de bepaling van de kosten van verkochte goederen toe.

Bij de aankoop of de betaling van handelsgoederen worden deze niet als kostenpost opgevoerd in de boekhouding maar pas bij de verkoop ervan of als er op afgeschreven moet worden vanwege waardevermindering.

koop: goederen aan crediteuren

betaling: crediteuren aan bank

verkoop: kostprijs verkopen aan goederen

Adpruys schreef:Bij de aankoop of de betaling van handelsgoederen worden deze niet als kostenpost opgevoerd in de boekhouding maar pas bij de verkoop ervan of als er op afgeschreven moet worden vanwege waardevermindering.

koop: goederen aan crediteuren

betaling: crediteuren aan bank

verkoop: kostprijs verkopen aan goederen

Is dat de manier van boeken in Nederland?

Ja, simpel weergegeven voor een handelsonderneming die niets aan de producten verandert. Je hebt dan nog verschillende waarderingsmethodes (lifo, fifo, vaste verrekenprijs).

Bij een productiefirma komen bijv. de grondstoffen relatief sneller op resultatenrekeningen. dan heb je methodes als kostenplaatsmethode en opslagcalculatiemethode.

Ik denk dat het in België hetzelfde is.

In België worden de handelsgoederen dadelijk in de resulatenrekening geboekt bij de aankoop.

Op einde van het boekjaar boeken we de voorraadwijziging.

(voorraard wordt gewaardeerd aan de hand van de gekozen waarderingsregel FIFO, LIFO, ...)

Ik vind dit erg eigenaardig Fabrice. Zoals jij het stelt staan er op een balans in België geen voorraad goederen. Goederen is dan een resultatenrekening: goederen aan crediteuren is ook "mijn"journaalpost maar dan wel allebei balansrekeningen.

Ik vind dit erg eigenaardig Fabrice. Zoals jij het stelt staan er op een balans in België geen voorraad goederen. Goederen is dan een resultatenrekening: goederen aan crediteuren is ook "mijn"journaalpost maar dan wel allebei balansrekeningen.

Ik heb niet gezegd dat er geen voorraad op de balans staat. We vertrekken van een beginvoorraad op begin van het boekjaar -> we boeken elke aankoop handelsgoederen als kost in resultatenrekening -> op het einde van het boekjaar boeken we de voorraadwijziging (zowel op balans als op resultatenrekening)

Stel op begin van het boekjaar (vb 1 januari X0) heb je een voorraad van 1000 euro.

-> dan staat er op de balans bij rekening voorraad 1000 euro (beginsituatie boekjaar)

Op het einde van het boekjaar (31/12/X0) bedraagt de voorraad 800 euro.

=> dan boeken we de voorraadwijziging -> namelijk de voorraad is met 200 euro verminderd -> balansrekening voorraad wordt met 200 euro gecrediteerd (verminderd) en resultatenrekening "voorraadwijziging" wordt met 200 euro gedebiteerd

Indien de voorraad zou zijn toegenomen, dan boeken we andersom -> balansrekening voorraad debiteren (toename voorraad) en resultatenrekening voorraadwijziging crediteren (afname kosten -> want je hebt gedurende het boekjaar teveel kosten in rekening gebracht voor dit boekjaar, omdat je ze nog niet verkocht hebt)

Hoe kom je dan boekhoudkundig op die eindvoorraad als de binnengekomen goederen niet in de voorraad worden geboekt en verkochte goederen niet af worden geboekt? Dat kan toch niet

Je kan natuurlijk je aangekochte handelsgoederen, grondstoffen, ... in een interne lijst bijhouden + bijhouden hoeveel werd opgebruikt

+ Elk jaar maakt men een inventaris = natellen van de stock (inventaris is verplicht !)

Zo bekom je dus je eindvoorraad.

De beginvoorraad heb je van bij de openingsbalans van het begin van het boekjaar.

Dus verschil tussen beginvoorraad en eindvoorraad (bepaald na de inventaris) = de voorraadwijziging (voorraad gestegen, voorraad gedaald of voorraad gelijk gebleven ten opzichte van de beginvoorraad)

In Nederland maken we uiteraard ook inventaris op. Er zijn altijd verschillen met de boekhoudkundige voorraad oa door diefstal en fouten in de levering en bij bepaalde waarderingsgrondslagen door toeval. In België moet men toch ook een voorraad 'op papier' hebben voor de verschillen met de inventarisatie geboekt worden al was het alleen maar om de verleiding voor het magazijnpersoneel een paar doosjes opzij te zetten niet te groot te maken. Een voorraadboekhouding die buiten de echte boekhouding staat zou dus noodzakelijk zijn. Hoogst merkwaardig in mijn ogen. Een referentie voor de stelling dat in België gekochte goederen niet naar de balans maar de verlies en winstrekening worden geboekt zou ik wel op prijs stellen.

Ziehier een link van de website van Pouseele (bedrijfsrevisor) inzake het boeken van de voorraadwijziging :

http://www.pouseele.be/LIJST3.HTM#34a

Oefening 13 in deze link http://www.ddv.be/studenten/oefening1/1-3-25.pdf geeft weer hoe wij in België "aankopen handelsgoederen" boeken (hier werd geen BTW geboekt omdat waarschijnlijk aankoop is van buiten de EU).

ziehier een quote uit : http://www.pouseele.be/boekhouding/cbn/j1327.htm

B. Algemene benadering van voorraden in het koninklijk besluit van 8 oktober 1976

Handelsgoederen, hulp- en grondstoffen (grondstoffen, verbruiksgoederen en hulpstoffen) worden in dit besluit - dat veeleer de nadruk legt op de bedrijfsstromen dan op voorraden - in de eerste plaats en bij hun verwerving, niet zozeer als opgeslagen activa gezien, maar als kosten ten laste van de resultatenrekening.

De actiefrekeningen met betrekking tot die voorraadcategorieën vormen (8) de gecumuleerde tegenboeking van de rekening voorraadwijzigingen, die op haar beurt in de resultatenrekening de kost moet corrigeren van de voorraadaankopen en de andere naar aard verwante kosten, om zo de kost te verkrijgen van de verkochte handelsgoederen, grondstoffen, verbruiksgoederen en verbruikte hulpstoffen. Het bedrag van de betrokken voorraden vertegenwoordigt daarom als het ware «nog niet verbruikte kosten» of «opgeslagen» kosten.

Parallel daarmee worden onder de opbrengsten in de eerste plaats de wijzigingen van de goederen in bewerking en het gereed product uitgedrukt, om zo rekening te houden met de tijdens het boekjaar «opgeslagen productie» (9) , dus niet enkel met de tijdens dat boekjaar verkochte productie (omzet).

Het gecumuleerde bedrag van die voorraden vertegenwoordigt daarom als het ware de «tegen vervaardigingsprijs geraamde opbrengsten die nog niet zijn of kunnen worden gerealiseerd».

Tot slot worden ook de geproduceerde vaste activa (interne werkzaamheden die als vaste activa worden gevaloriseerd) onder de opbrengsten uitgedrukt om, parallel met de wijzigingen in de vaste activa, rekening te kunnen houden met het bedrag van de productie voor intern gebruik die niet bestemd is voor de verkoop.

Niettemin vertegenwoordigen de voorraden meer dan «niet volledig verbruikte kosten» of «opbrengsten die nog niet zijn of kunnen worden gerealiseerd»; het zijn immers belangrijke vermogensbestanddelen van de onderneming, waarop zij een concreet en specifiek risico loopt (ontaarding, verlies, veroudering, prijsdaling) maar waarmee zij ook en tegelijkertijd haar voordeel kan doen in geval van prijsstijgingen. Wanneer de inventaris wordt opgemaakt en de jaarrekening dienovereenkomstig aangepast, moet dus niet enkel rekening worden gehouden met de aan de voorraden verbonden fysieke risico's, maar ook met de waardeveranderingen die zij kunnen ondergaan.

In België zijn vennootschappen verplicht om op einde van het boekjaar de jaarrekening op te stellen, om dit te doen moet je eerst de "proef en saldi balans" opstellen (correcties boeken).

Hier wordt onder andere de voorraadwijziging in geboekt.

In praktijk echter, zullen de vennootschappen meerdere keren per jaar zo'n proef en saldi balans opstellen, zodat hun boekhouding goed overeenkomt met de werkelijkheid en ze op het einde van het boekjaar minder werk hebben met de correcties.