Licht / Materiaaleigenschappen
Geplaatst: do 16 jun 2005, 14:16
Ik ben een stukje aan het schrijven over de eigenschappen van zichtbaar licht m.b.t. verschillende materialen. Dus: waarom ziet kunststof er zus uit en waarom metaal zo. Niet diep theoretisch allemaal, meer wat algemeen, maar graag zou ik willen weten of het klopt zoals ik het nu begrijp:
Bijvoorbeeld een blauwe kunststof pen, deze is blauw doordat vrije electronen in de kunststof in een andere baan komen door een foton. De energie van de foton wordt dus omgezet. Als de electronen weer terugkeren in de oorspronkelijke baan wordt de energie die weer vrijkomt omgezet in een andere foton. De frequentie van het licht (de kleur dus) wordt bepaald door de baan waarin de electron zich bevindt en/of wat voor soort stof het is.
De overige fotonen (welke de kernen raken?) worden omgezet in warmte.
Als de pen een glad oppervlak heeft dan kun je duidelijk reflecties zien van heldere voorwerpen zoals een raam in een kamer. Dit komt doordat de kunststof-moleculen aan het oppervlak zo geordend zijn dat het licht vrijwel niet verstrooid wordt. Een ruw oppervlak zou zorgen voor meer verstrooiing zodat de reflectie meer een diffuus karakter heeft.
In gladde metalen pen, b.v. goud, kun je veel beter de reflectie van de omgeving zien doordat metalen veel meer vrije electronen hebben en doorgaans ook een grotere atoomdichtheid kennen. Hierdoor wordt veel meer licht weerkaatst vanaf het geordende oppervlak in plaats van een groot deel door te laten naar de lagen daaronder, zoals bij kunsstof.
Dus een plastic oppervlak zou nooit een goede spiegel kunnen zijn doordat het veel te veel licht doorlaat waardoor een te groot deel diffuus verspreid zal worden. Metalen daarentegen wel doordat de penetratie van het licht zeer minimaal is waardoor, bij een glad oppervlak, het licht minder verstrooid wordt. De reflectie van de omgeving is ook vele malen beter zichtbaar doordat er minder absobptie optreedt. Doch wel wat, zoals bij goud (=geel/bruin) zichtbaar is.
Tot dusver, klopt dit een beetje?
Bijvoorbeeld een blauwe kunststof pen, deze is blauw doordat vrije electronen in de kunststof in een andere baan komen door een foton. De energie van de foton wordt dus omgezet. Als de electronen weer terugkeren in de oorspronkelijke baan wordt de energie die weer vrijkomt omgezet in een andere foton. De frequentie van het licht (de kleur dus) wordt bepaald door de baan waarin de electron zich bevindt en/of wat voor soort stof het is.
De overige fotonen (welke de kernen raken?) worden omgezet in warmte.
Als de pen een glad oppervlak heeft dan kun je duidelijk reflecties zien van heldere voorwerpen zoals een raam in een kamer. Dit komt doordat de kunststof-moleculen aan het oppervlak zo geordend zijn dat het licht vrijwel niet verstrooid wordt. Een ruw oppervlak zou zorgen voor meer verstrooiing zodat de reflectie meer een diffuus karakter heeft.
In gladde metalen pen, b.v. goud, kun je veel beter de reflectie van de omgeving zien doordat metalen veel meer vrije electronen hebben en doorgaans ook een grotere atoomdichtheid kennen. Hierdoor wordt veel meer licht weerkaatst vanaf het geordende oppervlak in plaats van een groot deel door te laten naar de lagen daaronder, zoals bij kunsstof.
Dus een plastic oppervlak zou nooit een goede spiegel kunnen zijn doordat het veel te veel licht doorlaat waardoor een te groot deel diffuus verspreid zal worden. Metalen daarentegen wel doordat de penetratie van het licht zeer minimaal is waardoor, bij een glad oppervlak, het licht minder verstrooid wordt. De reflectie van de omgeving is ook vele malen beter zichtbaar doordat er minder absobptie optreedt. Doch wel wat, zoals bij goud (=geel/bruin) zichtbaar is.
Tot dusver, klopt dit een beetje?