sciencetalk

Eerlijk gezegd geen idee waar ik deze post zal moeten plaatsen, mijn excuses als dit het verkeerde forum is.

Maar goed hier mijn post,

Ik ben bezig om een SF boek te schrijven. Ik wil graag dat dit boek zo goed mogelijk onderbouwd wordt. Natuurlijk is het science fiction en zullen er onmogelijke dingen in gebeuren. Echter zit ik met dit vraagstuk voor mezelf en ik kan er geen bevredigend antwoord op vinden.

Het verhaal gaat over een planeet zoals aarde met een maan. Zoals in ons geval roteerd de maan om de planeet heen en roteerd de planeet zelf ook. Maar miljarden jaren later heeft de rotatie van de maan ervoor gezorgd dat het buiten aantrekkings kracht van de planeet valt en dus niet meer bijdraagd aan de rotatie van de planeet.

Zonder "tidal acceleration" (ik weet de nederlandse benaming helaas niet) zal de planeet een langzamere rotatie krijgen en uiteindelijk niet meer roteren. Althans dat is mijn theory ik ben helaas niet een wetenschapper maar (slechte) schrijver.

Mijn vraagstuk is wat gebeurd er met de planeet zelf zonder deze factoren. Zal er leven mogelijk zijn en zoja in hoeverre? Zal de planeet uiteindelijk onleefbaar worden en wat gebeurd er terwijl de planeet onleefbaar wordt?

Nogmaals mijn excuses voor het mogelijk plaatsen in het verkeerde sub-forum. En ook voor mijn slechte grammatica. (woon al een aantal jaar in de VS)

Mvg, Hansie

Als een planeet niet meer draait, zal de helft van de planeet geen zonlicht meer krijgen en afsterven. De aarde draait in 24h rond zijn as zodoende dat we afwisselend dag en nacht hebben. Een niet roterende planeet heeft dus 1 helft dat altijd dag is en 1 helft dat altijd nacht is. Dat heeft grote gevolgen. Misschien sterft de helft dat altijd dag is ook wel af door een teveel aan zonlicht. De gevolgen op socio-economisch vlak kun je zelf wel bedenken, nietwaar?

Heb het even verplaatst, het lijkt me dat het hier beter past. Tevens even de titel aangepast.

Als ik het goed heb zijn dit de concrete vragen waar het om gaat:

1. Is het reëel dat de maan dusdanig buiten de aantrekkingskracht van de planeet valt, en kun je dan nog van een maan spreken?
2. Welke invloed zou dat hebben op de rotatie van de planeet? Zowel de rotatie om de eigen als als de rotatie om haar zon?
3. Zal er dan nog leven mogelijk zijn, en indien niet, hoe zal dit proces verlopen?

Een maan kan best wegdrijven van zijn planeet, onze maan is ons nu ook langzaam aan het verlaten.

Heeft dat echt een merkbaar effect op de aard rotatie? Geen idee, Mercurius en Venus hebben ook geen maan en die draaien ook nog steeds.

Wel stabiliseert de maan de schommeling van de aarde wat voor een stabieler langer termijn klimaat zorgt (ijstijden en dergelijke).

Als de aarde niet meer zou draaien zou een dag even lang duren als een jaar.

Maar zelfs als de aarde net zo snel ronddraait als een jaar (dus altijd met dezelfde kant naar de zon staat) denk ik dat leven daar wel mee kan leven. In ieder geval de micro-organismen zoals extremofielen. Complex leven zou wel goed kunnen gedijen op de grensvlakken dag en nacht, na een paar aanpassingen natuurlijk.

Of zou al het water op de planeet bevriezen aan de nachtkant en al het water onttrekken van de dagkant zodat zelfs op de grensgebieden geen water meer is? Dan krijg je wel een uitgestorven planeet als intelligent leven niks bouwt.

Als de draaiing van de aarde wegvalt, zal ook de vloeibare kern van de aarde (langzaam) stoppen met draaien, waardoor het magnetische veld van de aarde wegvalt en er (dodelijke) ruimtestraling op de aarde terechtkomt.

Bedankt voor de vele antwoorden en voor het samenvatten van mijn post. Hier kan ik goed mee verder, nog een andere mischien onmogelijke vraag. Over wat vooreen tijdsbestek spreken we over het uitsterven van de planeet jaren, maanden? Met het idee dat de planeet vrijwel een exacte kopie van de onze is.

Bedankt voor de vele antwoorden en voor het samenvatten van mijn post. Hier kan ik goed mee verder, nog een andere mischien onmogelijke vraag. Over wat vooreen tijdsbestek spreken we over het uitsterven van de planeet jaren, maanden? Met het idee dat de planeet vrijwel een exacte kopie van de onze is.

Afhankelijk van dat magnetische effect. Als de kern direct stilvalt is het Boem Klets, iedereen dood op een paar minuutjes. Anders kan er op de rand van de aarde nog lang verder geleefd worden. (waarschijnlijk zonder onze moderne infrastructuur in een Apocalyptische wereld) Na verloop van tijd krijg je dan van die gigantische (constante) hete stormenwinden aan de rand vanwege het hogedrukgebied aan de ene kant van de aarde en het lagedrukgebied aan de andere kant. Ik schat dat de mensheid het een weekje en de mens een paar maandjes er mee weg zou kunnen.

Maar de zeeën koken leeg langs de ene kant om dan leeg te regenen/sneeuwen/hagelen op de rand en de andere kant en ruw terug te stromen.

Comfortabel zal het er wel niet zijn. =D>

Hansie schreef:Maar miljarden jaren later heeft de rotatie van de maan ervoor gezorgd dat het buiten aantrekkings kracht van de planeet valt en dus niet meer bijdraagt aan de rotatie van de planeet.

Zonder "tidal acceleration" (ik weet de nederlandse benaming helaas niet) zal de planeet een langzamere rotatie krijgen en uiteindelijk niet meer roteren. Althans dat is mijn theory ik ben helaas niet een wetenschapper maar (slechte) schrijver.

Hoe zou een maan bijdragen aan de rotatie van een planeet? Alleen als de maan sneller om de planeet zou draaien dan de planeet zelf draait zou de planeet sneller kunnen gaan draaien. In bijvoorbeeld het systeem maan-aarde is er een totale hoeveelheid draaiing aanwezig. De getijdenkrachten versnellen de maan, die daardoor een hogere baan opzoekt, een paar centimeter per jaar, en dat gaat ten koste van de draaisnelheid van de aarde. Op den duur zal een dag op aarde ongeveer 47 (huidige) dagen bedragen, en een omloop van de maan ook. De maan staat dan steeds boven hetzelfde punt op aarde. (We maken dat overigens niet meer mee, ruim voor die tijd houdt de zon er al mee op).

Ik heb geen idee hoe lang het zou kunnen gaan duren voordat de getijdenkrachten veroorzaakt door de zon de aarde daadwerkelijk steeds met één kant naar de zon zouden zetten. Dan nog, één kant permanent naar de zon gericht is niet nodig om de planeet nagenoeg onleefbaar te maken qua temperaturen. Onze maan bijvoorbeeld kent etmalen van ca 4 aardse weken. Door deze "maandag" van 14 aarddagen dag en 14 aarddagen nacht lopen de maxima "overdag" op tot ruim 100°C, en dalen ze " 's nachts" tot -150 °C. Onze atmosfeer en oceanen zullen deze extremen aftoppen, maar fijn leven lijkt het me zeker al niet.

Is het niet tevens zo dat de aarde zwaartekrachtsgolven zend. En wat voor effect hebben die op de samenwerking tussen maan en aarde? Of worden die zwaartekrachtsgolven enkel door zwarte gaten geproduceerd?

Als zwaartekrachtgolven inderdaad bestaan dan zendt elk object met massa die uit.

En wat voor effect hebben die op de samenwerking tussen maan en aarde?

Het effect is metaforisch vergelijkbaar met het effect van een vlinderslag op de beweging van de maan (of de aarde, for that matters)

Verwaarloosbaar dus..