sciencetalk

Is er naast aantrekkingskracht dan ook een soort "afstotingskracht"?

De atoomkern is stabiel dankzij een voortdurend krachtenspel van aantrekkende en afstotende krachten tussen de deeltjes in de kern: de protonen en de neutronen. De aantrekkende kracht zorgt ervoor dat de kerndeeltjes bij elkaar blijven, en de afstotende kracht zorgt ervoor dat de kern niet ineenstort. De afstotende kracht treedt in werking als de kerndeeltjes elkaar dichter dan twee keer hun straal naderen.



De deeltjes bevinden zich niet op vaste posities in de kern, maar bewegen voortdurend door de hele kern heen. De snelheden waarmee de kerndeeltjes bewegen lopen nogal uiteen: de meeste deeltjes hebben een snelheid ergens tussen 0 m/s en een kwart van de lichtsnelheid, maar sommige deeltjes hebben een extreem hoge snelheid, tot ruim de helft van de lichtsnelheid . Deze extreem hoge snelheid is een gevolg van de afstotende kracht, die de deeltjes, als ze elkaar erg dicht naderen, uit elkaar drijft. Het aantal deeltjes met zo'n extreem hoge snelheid is daarmee een maat voor de sterkte van de afstotende kracht.

Nu is mijn vraag:

Hoe kan ik die 'afstotende kracht' op eenvoudige wijze in de praktijk toepassen?

En evt in het groot??

Of waar ik eigenlijk zou moeten zijn met deze vraag?

alvast thx

Wat zou je met zoiets willen dan. Wat een rare vraag.

Het is nogal logisch dat er een afstotende kracht moet zijn anders was binnen no-time alles in een klomp materie verandert.

Hoe wil je een aspect van een atoom toepassen?

Superintressant stukje maar ik begrijp inderdaad niets van die vraag!

Als ik het goed heb zorgen gluonen voor het bijeenhouden van de quarks in een atoom. De Wen Z bosonen voor de afstotende kracht.

Nu heb ik even in BINAS (heilig) gekeken en inderdaad (dit is trouwens ook uit deplaats uit het standaardmodel op te maken) is de kracht van de gluonen relatief veel sterker dan de W/ en Z bosonen. Hoe zit dat?????????????????????????????????

Er zijn ook verschillende soorten krachten die de gluonen uitwisselen omschreven in kleuren (quantum chromodynamiek jaja). maar wat stellen die 'kleuren'/verschillen dan precies voor??? Is dit een elektrische lading die de kernkracht bepaald?

BEGRIJP ER NIETS MEER VAN!

piet schreef:Superintressant stukje maar ik begrijp inderdaad niets van die vraag!

Als ik het goed heb zorgen gluonen voor het bijeenhouden van de quarks in een atoom. De Wen Z bosonen voor de afstotende kracht.

Nu heb ik even in BINAS (heilig) gekeken en inderdaad (dit is trouwens ook uit deplaats uit het standaardmodel op te maken) is de kracht van de gluonen relatief veel sterker dan de W/ en Z bosonen. Hoe zit dat?????????????????????????????????

Er zijn ook verschillende soorten krachten die de gluonen uitwisselen omschreven in kleuren (quantum chromodynamiek jaja). maar wat stellen die 'kleuren'/verschillen dan precies voor??? Is dit een elektrische lading die de kernkracht bepaald?

Je pakt het ook meteen te moeilijk aan, gluonen bosonen, pff, dat zijn theorema die nog niet getoetst zijn, chill down, relax, terug naar de root man.

Zo heilig is Binas nou ook niet, nee Stephen Hawking's boeken, die zijn heilig, lees die maar eerst door, dan krijg je der meer inzicht in en begrijp je ook waarom ik deze theorie niet via gluonen, bozonen en heel die quark rampetamp niet kan uitleggen. Nee bekijk het simpel.

Je hebt 4 krachten, respectievelijk;

elektromagnetsiche kracht, zwakke atoomkracht, sterkeatoomkracht en de gravitatiekracht.

Deze krachten verschillen met elkaar in sterkte en rijkwijdte

De EM kracht zorgt voor wederzijdse afstoting van protonen, het is een sterke kracht met een gemiddelde rijkwijdte. de zwakke atoomkracht zorgt voor dat de nucleonen bij elkaar blijven, het heeft een kleinere rijkweidte. De sterkeatoomkracht zorgt dat ze uit elkaar blijven, en deze kracht heeft een minuscule rijkwijdte, daar merk je dus niks van, behalve als we aan afstanden van enkele angstroms gaan kijken. De 4de en laatste doet in het atoom model eigelijk niet mee omdat het een zwakke kracht is maar met een enorme rijkwijdte, denk maar aan een zwartgat.

Om samen te vatten, lees Stephen Hawking, (a brief history of time, of, the universe in a nutshell) die kan het beter uitleggen als mij.

ik heb het even opgezocht en het klopt inderdaad.

Er zijn dus vier fundamentele wisselwerkingen, de zwaarte kracht (gravitonen), zwakke kernkracht (W en Z bosonen), elektrozwak (fotonen) en sterke kernkracht veroorzaakt door gluonen. Die oefenen hun kracht inderdaad uit op de protonen in de kkern. De afstoting van de protonen gebeurt door de elektrostatische kracht. De zwakke kernkracht oefent kracht uit op elementaire fermionen. Elektromagnetische kracht kan weer invloed hebben op de lading van de gluonen en dat wordt dan soms aangegeven met kleurennamen maar dit heefter niets met kleuren/licht mee te maken.

Nu is er ook nog een theorie dat er een Higgs boson zou bestaan die zou zorgen voor massa. Herivoor is geen plaatst in het standaardmodel natuurlijk dus dat is opzich wel interessant. Massa is natuurlijk een vorm van energie (e=mc2) maar ik zal kijken of ik er info over kan vinden, of misschien weet iemand aar wat over!!!

Voorbeeldje bij B-verval Volgens mij heet dit B+ verval...

eenproton verandert in een neutron. Omdat alle bosonen uit 3 quarks bestaan met een lading van -1/3 of +2/3 hoeft er maar 1 quark te veranderen om zo een neutron te kunnen vormen. Een quark laat dan een W+ boson vrij Het W+ bodon valt uiteen in een positron v_ en elektronneutrino e+. spoedig zal de elektronneutrino en elektron tegenkomen en er vindt annhilatie plaats. er komen dan 2 fotonen vrij met een golflengte van circa 0,511MeV de elektron en elektronneutrino zijn dan opgeheven.