sciencetalk

Hallo allemaal,

Ik zit een beetje na te denken over 3-fase spanning (400/230V) bij een ongeaard sterpunt.

Volgens mij zal bij:

- het aansluiten van een belasting op 1 fase het sterpunt niet verschuiven

- het aansluiten van 2 ongeljke belastingen op 2 fases het sterpunt wel verschuiven.

In het laatste geval verdeelt de lijnspanning van 400 V zich over twee belastingen, volgens de weerstandverhouding van belasting 1 en belasting 2. Het faseverschil tussen de 3 fases blijft gehandhaafd. Dus het sterpunt zal een beetje naar de fase-spanning van de laagste belasting 'toe kruipen'.

Is dit correct?

Mvg

Enrico :eusa_whistle:

Wat bedoel je precies met een ongeaard sterpunt?

En over welk sterpunt gaat het dan?

Het sterpunt van de spanningstrafo:



De secundaire kant van een spanningstrafo kan een ongeaard sterpunt hebben. Hierop is dan de 'N' aangesltoen. De drie fasen noemt men ook wel 'R', 'S', en 'T'. De 'N' staat voor nul en fungeert als retourgeleider.

Ik hoop dat dit mijn verhaal iets verduidelijkt.

Enrico

Als de nul op het sterpunt is aangesloten, wat zou er dan nog verschuiven? En ten opzichte van wat?

Zodra je een belasting aansluit tussen een fase en de nul, dan zal de betreffende fasespanning wellicht iets in elkaar zakken.

Blijkbaar zweeft het hele stelsel t.o.v. aarde, maar dat maakt niks uit. Het aarden van het sterpunt is alleen maar een

veiligheidsmaatregel, dat heeft verder geen invloed op de spanningshuishouding in het stelsel.

Kortom, ik begrijp je probleem niet echt.

OK,

Volgens mij gebeurt er het volgende wanneer 2 ongelijke belastingen (R1 en R2) op R en S worden aangesloten:

---R-------[R1]------|

............................|

---S-------[R2]------|

............................|

............................|

---N------------------|

---T

Die streepje betekenen dat het zaakje met elkaar verbonden is. R en S zitten via de weerstanden vast aan de nul N. De klem T is niet aangesloten op iets. Nu kan men als volgt redeneren:

De lijnspanning van 400 V tussen R en S verdeelt zich over R1 en R2, want N is zwevend en heeft geen potentiaal.

Als R1 << R2 , dan zal het merendeel van de 400 V over R2 komen te staan, en een klein gedeelte over R1. Hiermee

wordt het sterpunt N omhooggtrokken naar spanningsnivo R2/(R1+R2) * 400 V.

Of zie ik dit verkeerd?

Gr Enrico

Enrico,

Dat zie je idd verkeerd. De verbinding van het sterpunt met de nulleiding zal ervoor zorgen dat het sterpunt niet kan/mag verschuiven. De niet gelijke belasting zal gecompenseerd (~vereffend) worden door de nulleiding.

Totaal anders is het wanneer het sterpunt NIET verbonden is met de nulleider. Dan komen er inderdaad verschuivingen van het nullpunt. Dan klopt wat je initieel zei.

Groeten,

--

/\/\arc

OK. Dank je.

Betekent dat dan dat het sterpunt in het vectordiagram in het midden blijft?

Toch begrijp ik het niet helemaal. Als ik de 2 stromen i1 en i2 vectorieel optel, dan zal de som van die stroom een bepaalde grootte hebben en een zekere fase (120 graden / 2). De som van de stromen in het knooppunt N is nul. Dus de vereffeningsstroom is precies tegengesteld?

Gr. Enrico

Enrico,

Het hangt er maar helemaal vanaf of het sterpunt van de weerstanden via de nulleider verbonden is met het sterpunt van de voeding. Blijkbaar is dat zo, dus blijft het sterpunt gewoon op zijn plaats (verondersteld dat de nulleider een verwaarloosbare impedantie heeft)

Om een beter beeld te krijgen zou je een plaatje moeten tekenen van de complete schakeling, in plaats van met fragmenten te werken. En daarin geef je dan ook de stromen aan.

Enrico,

Als de weerstanden (of eigenlijk impedanties) niet gelijk zijn zullen de stromen verschillend zijn en zal er idd een vereffening gebeuren via de nul. De stroom door de nul zal, in grootte en fase, zodanig zijn dat het sterpunt precies in het midden blijft. Dit is in een ideale situatie met verwaarloosbare impedantie in de leidingnen (zoals Klazon aangaf).

Right?

OK dank jullie, ik geloof dat ik het snap

Enrico