sciencetalk

Stel: je hebt een 3F-net: 3x400V + N (sterpunt uit de wijktransfo).

Daar sluit je een enorme belasting aan, op 2fasen (vb. lastransfo).

Met enorm wil ik zeggen: groot genoeg om niet als verwaarloosbaar tov. het totale net gezien te worden, maar wel nog binnen de normale capaciteit van de transfo.

Theoretische kennis ligt ver achter mij, maar kan er iemand aantonen in hoeverre (of al dan niet) dat dit het net "scheeftrekt"?

Mij lijkt dat dit het sterpunt wel degelijk zal verschuiven, maar ik kan dit echter niet aantonen.

Voelt er iemand zich geroepen om even met vectoren te goochelen?

Mij lijkt dat dit het sterpunt wel degelijk zal verschuiven,

Het hangt er maar net vanaf wat je als referentie neemt. Ten opzichte van wat zou het sterpunt verschuiven?

Aangezien LS-netten vrijwel zonder uitzondering in ster staan met een geaard sterpunt, zou ik juist het sterpunt als referentie nemen. De twee fasen waar je de belasting aan hangt zullen dan in spanning verminderen, dus dichter naar het sterpunt toeschuiven.

Ingewikkelder hoeft het toch niet te zijn?

OK, dat begrijp ik en heb ik ook wat verkeerd proberen uit te leggen - maar dat is idd wat ik met "scheeftrekken van het net" wou zeggen.

Dus als ik het goed begrijp zullen inderdaad in dit geval de drie resp. spanningen (van de fases tov. de nul) verschillen als in het geval dat er een symmetrische belasting over alle drie de fases hangt.

Bijkomend vraagje:

indien je op dat net, met die verbruiker (beduidende lastransfo op 2F) aangesloten,

een perfect symmetrische ohmse (3F-) belasting in ster zou aansluiten, zal dan op het sterpunt van die verbruiker spanning staan ?

Mijn gevoel zegt van wel, aangezien de drie spanningen (van fase tov. de nul) verschillend van elkaar zijn, maar ik kan dit echter niet staven...

Op het sterpunt van die 3-fasige ohmse belasting zal spanning staan t.o.v. het sterpunt van het distributienet.

Je gevoel bedriegt je dus niet. Je kunt dit eenvoudig zichtbaar maken door de vectoren van de netspanningen te tekenen, waarbij er 2 korter zijn dan de derde. De symmetrische belasting zal een symmetrische ster vormen tussen de fasen, waarvan het sterpunt dus niet samenvalt met het sterpunt van het net.

Het verschil tussen de sterpunten zal kleiner zijn dan de spanningsdaling in de 2 fasen waar de laskar tussen hangt. Het zal in de praktijk dus om een paar volt gaan.

Waarvoor dank...

Na langdurig discuteren zijn er toch nog wat puntjes naar boven gekomen:



Ua, Ub, Uc: spanningen bij een correct werkend net

Ua', Ub' en Uc': spanningen bij een grote 2F belasting.

De vectoriële som is nog steeds nul, maar ik had verwacht dat Ub' en Uc' niet in richting maar enkel in grootte zouden veranderen (?) - dit is nog steeds het punt van discussie.

Indien men in dit geval een symm. 3F-belasting zouden aankoppelen, gaat het sterpunt van die verbruiker toch niet samenvallen met het originele sterpunt?

De vectoriële som is nog steeds nul, maar ik had verwacht dat Ub' en Uc' niet in richting maar enkel in grootte zouden veranderen (?) - dit is nog steeds het punt van discussie.

Waarom moet de vectoriële som nul zijn?

Volgens mij veranderen de vectoren Ub en Uc alleen in grootte. Ik zou niet weten waarom ze ook van richting zouden veranderen.

Ik denk dat je veel te ingewikkeld denkt.

Klazon, de oorsprong van mijn vraag is in feite een discussie op een ander forum.

Ik denk misschien (te) ingewikkeld, maar wordt "gedwongen" dit te doen door de aard van de discussie aldaar.

Indien u zich geroepen voelt (en een paar minuutjes tijd heeft), kunt u even de gedachtengang nalezen hier . Ik sta nog steeds achter mijn origineel uitgangspunt, maar mis de nodige kennis om met tegenargumenten de andere partij te counteren.

Indien ik echter de plank volledig missla, zou ik dit graag weten, maar vooralsnog kan ik mij niet verzoenen met de huidige uitdraai van de discussie.

Bij voorbaat dank.

Die Frederick Terman beweert een paar keer dat hij het heeft nagerekend.

Vraag hem eens of hij die berekening kan laten zien. Wellicht kan dat me overtuigen van mijn ongelijk (of juist niet)

Verder wordt daar gesteld dat de vectoriële som van de spanningen nul is, vraag hem ook eens hoe hij daar aan komt. Dat is nl. helemaal niet nodig. Bij een stervormig net heb je feitelijk 3 eenfasige systemen die in grote mate van elkaar onafhankelijk zijn.

Bij de stromen is het andere koek, daar moet de vectoriële som van alle stromen nul zijn. Maar ik zie niet in waarom dat voor de spanningen zo moet zijn.

Gedaan, en reeds antwoord op gekregen.

Ik ben er echter niet wijzer op geworden.

Ik kan er ook geen touw aan vastknopen. Hij gaat niet in op de vraag naar de berekening. Hij beweert van wel, maar ik zie die berekening nergens.

Ook op de vraag naar het vectorevenwicht van de spanningen gaat hij niet in. Ik vraag me af of hij het zelf wel begrijpt, te meer daar hij schema's toont met gelijkspanningsbatterijen er in. Zo kan je een 3-fasensysteem niet benaderen.

klazon schreef:Op het sterpunt van die 3-fasige ohmse belasting zal spanning staan t.o.v. het sterpunt van het distributienet.

Je gevoel bedriegt je dus niet. Je kunt dit eenvoudig zichtbaar maken door de vectoren van de netspanningen te tekenen, waarbij er 2 korter zijn dan de derde. De symmetrische belasting zal een symmetrische ster vormen tussen de fasen, waarvan het sterpunt dus niet samenvalt met het sterpunt van het net.

Het verschil tussen de sterpunten zal kleiner zijn dan de spanningsdaling in de 2 fasen waar de laskar tussen hangt. Het zal in de praktijk dus om een paar volt gaan.

Ik heb dit besproken met een oudcollega, en heb als antwoord gekregen:

Indien je een symmetrische belasting in ster aan een (al dan niet) scheefgetrokken net hangt, zal het sterpunt van die belasting op exact hetzelfde potentiëel (tov. aarde) liggen als het sterpunt van het voedend net.

Dus, indien dit waar is, is mijn vraagstelling reeds vanin het begin verkeerd opgebouwd.

Wordt vervolgd...

Indien je een symmetrische belasting in ster aan een (al dan niet) scheefgetrokken net hangt, zal het sterpunt van die belasting op exact hetzelfde potentiëel (tov. aarde) liggen als het sterpunt van het voedend net.

Daar zou ik wel wat verklaring bij willen zien. Een symmetrische belasting zoekt gewoon het elektrisch midden tussen de drie hoekpunten. En ik zou niet weten waarom dat moet samenvallen met het sterpunt van het voedende net, als dat scheefgetrokken is.

De referentie naar aarde begrijp ik ook niet. Normaal zit het sterpunt van een laagspanningsnet aan aarde, dat is dus één en hetzelfde punt. Als het sterpunt niet aan aarde zit, dan is de potentiaal t.o.v. aarde onbepaald, en is een referentie naar aarde dus zinloos.