sciencetalk

Via het roeren in een kopje koffie rezen er bij mij de volgende vragen:

Ben je aan het roeren-dus voer je een draaiende actie uit met positieve versnelling- dan zie je de draaikringen steeds groter worden en korrels op het oppervlak naar de buitenzijde gaan.

Dit behoort dan onder het hoofdstuk middelvliedende krachten.

Stop je de activiteiten,dan worden de draaicirkels kleiner en gaan de aanwezige korrels naar het middelpunt totdat de beweging door vertraging-door wrijving,zwaartekracht,massa,ed-stilstaat.

Dit behoort dan onder het hoofdstuk middelpuntzoekende krachten.

In de Wiki-omschrijving wordt dit niet op deze manier duidelijk,er wordt alleen over afnemende krachten gesproken en nmm.treden er geen krachten meer op maar is er iets aan de gang dat naar het centrum toe trekt.

Ik zie bij de mechanica wel eens berekeningen,waar dan de term -vliedend en dan weer -zoekend wordt gebruik bij het zelfde rekenkundige doel,terwijl het twee tegengestelde bewegingen zijn.

Ik neem deze topic ook als aanloop bij een astronomie-vraag.

middelpuntzoekende kracht is de term die we volgens mij nu gebruiken. Als je wikipedia er op na leest zeggen ze dat middelpuntzoekend en middelpuntvliedend tegenovergesteld zijn.

Bij astronomie kun je aan het volgende denken:

De middelpuntzoekende kracht (Fmpz) is niet een kracht die bestaat. De Fmpz is alleen een rekenkracht, daarmee kun je uitrekenen hoe groot de kracht van de aarde op de maan moet zijn om hem in een cirkel om de aarde te laten draaien. Of je rekent ermee uit hoe groot de spankracht moet zijn in een touw om een touw met een steen op het einde horizontaal boven je hoofd te laten draaien in een cirkel.

De Fmpz is dus de benodigde kracht die geleverd moet worden om een voorwerp een cirkelbeweging te laten maken. In het geval van de aarde-maan wordt die geleverd door de gravitatiekracht en in het geval van het touw door de spankracht in het touw.

Je kunt deze krachten dan aan elkaar gelijk stellen en berekeningen mee uitvoeren.

Een voorbeeld bij de astronomie is dan:
dat is weer te schrijven als:
wordt het touwtje doorgeknipt of houdt de gravitatiekracht plots op met bestaan dan gaat het voorwerp/steen/maan in rechte lijn verder en zal geen cirkelbeweging meer maken.

De kracht die aanwezig is tussen de mpz en mpv is nmm.een eenparig centrifugale kracht met een snelheid <0 m/sec

En dus heeft een eenparige centrifugaalkracht (mpc dan maar) een cirkelvormige beweging ipv de spiraalvormige van de mpz en mpv.

Hoezo heeft de mpz een spiraalvormige beweging?

Omdat de mpz een spiraalbeweging met afnemende snelheid is naar het middelpunt toe en de mpv een spiraalbeweging met toenemende snelheid van het middelpunt weg :eusa_whistle:

middelpuntzoekend en middelpuntvliedend zijn geen termen die gebruikt worden in het geval van spiraalbewegingen. Maar we kunnen dat eventueel wel zo afspreken om zulke bewegingen te beschrijven als je wil. Vraag ik me echter wel af wat je hiermee poogt te bereiken. Gaat dit nog steeds over de suikerkorreltjes in de geroerde koffie bijvoorbeeld?

middelpuntzoekend en middelpuntvliedend zijn geen termen die gebruikt worden in het geval van spiraalbewegingen. Maar we kunnen dat eventueel wel zo afspreken om zulke bewegingen te beschrijven als je wil. Vraag ik me echter wel af wat je hiermee poogt te bereiken. Gaat dit nog steeds over de suikerkorreltjes in de geroerde koffie bijvoorbeeld?

Ik merk dat je mijn bericht #1 aan een nadere overweging hebt onderworpen en laten we wat mij betreft de erin gestelde benamingen -ook nav. de reactie in bericht #2- maar ten doop voeren;mogelijk is het een dood geboren "topicje",maar is voor mij ook een aanloop geweest naar [meteorologie] luchtstromingen.

Dan zijn de suikerkorreltjes in je thee of koffie een verkeerd voorbeeld. Daar gebeurt iets heel anders:

Popular Mechanics

In 1948 wisten ze ook al wat omtrent centrifugale stromingen en in het voorbeeld zag je idd.duidelijk de belemmeringen door de glaswand,met gevolg een neerwaartse beweging en centrale ophoping van zichtbare materie.

Wrs. zijn ook luchtstromingen (centrifugaal) onderhevig aan de weerstand van naastgelegen luchtmassa's en geven dit effect,zie windhozen in de USA met het opzuigen van zware objecten en het vertransporteren ervan.