sciencetalk

Hallo allemaal,

Dit is misschien een gekke vraag, maar ik vroeg me toch af hoe andere mensen hierover denken en misschien dat mij dat ook kan helpen in het nemen van de beslissling. Het verhaal is zo;

Momenteel zit ik midden in de examens (VWO) maar tot nu toe gaat het alles behalve goed. Ik stond vooraf voor alle vakken samen (dus bij elkaar opgeteld gedeeld door het aantal vakken) gemiddeld een 7. Maar ik denk dat ik na de examens (-als ik überhaupt slaag-) eindig met gemiddeld een 6. Ik heb ook meegedaan aan de Decentrale Selectie Geneeskunde in Nijmegen, maar vandaag kreeg ik een brief met de melding dat ik niet door ben. Ik wil heel erg graag geneeskunde doen, maarja als ik niet word ingeloot moet ik toch echt naar wat anders opzoek. Ik heb nu op de 2e keus staan "molleculaire levenswetenschappen" maar ik ga steeds meer twijfelen en mezelf afvragen waarom ik dit zou willen doen. Want wat kan ik in godsnaam na deze studie hiermee doen? Wat onderzoek doen in laboratoria of docent worden etc. Maar als ik goed nadenk besef ik dat dat niet is wat ik eigenlijk wil. Ik wil namelijk graag mensen helpen, direct -niet langdurig d.m.v. onderzoek bijv.-. Ik ben daardoor steeds meer gaan denken om als tweede keus HBO verpleegkunde te gaan doen. Zelf vind ik het erg leuk om met baby's te werken en na HBO-verpleegkunde zou ik dan bijv. HBO-neonatologie verpleegkunde kunnen gaan doen.

Eigenlijk klinkt het zoals nu nog helemaal niet problematisch, maar het enige nadeel wat ik aan dit alles vind. En misschien is dat het een HBO-opleiding is. Ik heb vanaf het begin af aan altijd al gezegd dat wanneer ik VWO zou gaan doen, ik ook naar de universiteit ga; dat past gewoon bij elkaar ofzo, in ieder geval zo is mijn beeld. Dus op de een of andere manier zou ik mij ervoor "schamen" (weet niet of dit echt het juiste woord is) als ik een HBO opleiding ga doen. Maar misschien is dit helemaal niet nodig. Verder denk ik wel dat het misschien heelmaal niet zo verkeerd is voor mij persoonlijk om HBO te gaan doen, het is over het algemeen toch iets "rustiger" als universiteit. En ik heb de afgelopen al veel tijd en energie moeten steken om op het VWO te blivjen. Dus wat dat betreft...

Maargoed dit verhaal gaat dus in wanneer ik dit jaar niet word ingeloot voor Geneeskunde, maar nu is mijn vraag aan jullie eignelijk hoe jullie hierover denken. Raden jullie het bijvoorbeeld aan, of is het doen van een universitaire studie toch beter/handiger.

Alvast bedankt!!

sorry voor mijn lange verhaal..

En misschien is dat het een HBO-opleiding is. Ik heb vanaf het begin af aan altijd al gezegd dat wanneer ik VWO zou gaan doen, ik ook naar de universiteit ga; dat past gewoon bij elkaar ofzo, in ieder geval zo is mijn beeld. Dus op de een of andere manier zou ik mij ervoor "schamen" (weet niet of dit echt het juiste woord is) als ik een HBO opleiding ga doen. Maar misschien is dit helemaal niet nodig.

Niet nodig, sterker, het slaat nergens op. Ikzelf heb destijds bewust voor het HBO gekozen (met een alleszins fatsoenlijke cijferlijst, een gegeven wat er overigens niet toe doet), zij het in een ander vakgebied (agrarische hoek, dus Hogere TuinbouwSchool ipv Wageningen)

Je zegt het zelf al:

Maar als ik goed nadenk besef ik dat dat niet is wat ik eigenlijk wil. Ik wil namelijk graag mensen helpen, direct -niet langdurig d.m.v. onderzoek bijv.-.

Het niveau van je diploma zegt niks over je eigen geluk in je dagelijks werk. Een VWO-diploma betekent geen verplichting, het betekent alleen dat in principe alle mogelijkheden openstaan. Kies voor de mogelijkheid die het best bij jou past. Ik heb er in de afgelopen 30 jaar sinds het behalen van dat HBO diploma geen moment spijt van gehad.

Bedankt voor uw reactie. Het was inderdaad een beetje een rare verwoording, maar ik kon het niet echt op een andere manier vertellen. En natuurlijk is het ook eigenlijk belangrijk om datgene te doen wat je echt leuk vind, en niet waar je "volgens de gewoonte" voor bent weggelegd. No

waar je "volgens de gewoonte" voor bent weggelegd.

Waar we een beetje van af moeten (en volgens mij zijn we daar in Nederland voor een groot deel gelukkig ook al van af) is dat een HBO-diploma minderwaardig zou zijn t.o.v. een universiteitsbul. Ik ken inderdaad mensen die dat zo zien. En die zijn één voor één geen knip voor de neus waard. Bedenk dat ook schuim bovendrijft ](*,) .

^ Seconded.

Ik ben zelf (om een aantal verschillende redenen) overgeschakeld van universiteit naar hogeschool. Je moet je afvragen of je jezelf ziet in een beroep waarop een hogeschoolstudie voorbereidt. Is het antwoord ja, waarom zou je het dan niet doen? Door unief te kiezen omdat dat zogenaamd "zo hoort" of "beter is", doe je jezelf alleen maar tekort.

^Thirdend (ofzo)

Waar je je bij je studiekeuze in elk geval niet door moet laten leiden is wat anderen van je keuze vinden. Uiteindelijk is je studie een voorbereiding op je werkende leven. Dat werkende leven houd men gemiddeld 40 jaar vol, een studie kost meestal 4 jaar (ok, met vervolgstudies en evt studievertraging langer, maar als het goed is bij lange na geen 40 jaar )

Belangrijk bij je keuze is dus of je met de studie aan de slag kunt met werk wat je leuk vind. Schoffel je het liefst in het gemeentelijk plantsoen, ga dan alsjeblieft niet beginnen aan een universitaire opleiding Technische Natuurkunde. En met een opleiding als timmerman is het lastig om aan de slag te komen als hartchirurg.

Informeer dus goed naar de mogelijkheden van werk na je studie en waar het eventueel raakvlakken mee heeft. De richting die jou het meeste aanspreekt, die zou ik kiezen. En of die richting dan HBO, uni, MBO of wat dan ook is: dat doet er eigelijk niet toe.

Hoi Yena,

Ik ben het met voorgaande personen eens; denk goed na over het werkveld waarin je je later wilt bevinden!

Wat vind jij belangrijk? Contact met mensen en dus 'op de voorgrond' werken? Of werk je liever 'achter de schermen' en doe je liever indirect iets voor anderen? Dit is denk ik, heel globaal gezegd, het verschil tussen een hbo-werkgebied en een wo-werkgebied. Op de universiteit word je vooral opgeleid om op beleidsniveau actief te zijn; je gaat je vooral bezighouden met plannen, strategie, onderzoeken, etc. Kortom, over het algemeen (laat ik dat benadrukken) zul je vooral in functies terecht komen waarin er een beroep wordt gedaan op je denkvermogen. Functies waarin jij als academicus kritisch nadenkt over wat de juiste stappen zijn, je denkt wat breder en meer analytisch. In hbo-functies zul je wat praktischer bezig zijn en dichter bij de mensen staan.

Zelf ben ik een maand geleden afgestudeerd aan de universiteit (communicatie). Ik ben nu een week aan het werk, maar mijn gevreesde voorgevoel lijkt uit te komen; ik mis de directe(!) voldoening en de praktijk. In de functie die ik nu bekleed, kan ik vrijwel niet direct iets voor iemand betekenen (tja, op een duidelijke folder produceren na dan). Daarom zit ik er nu serieus aan te denken om tóch hbo-v te gaan doen. Dit is iets waar ik al langere tijd over nadenk, maarja...het is lastig als je omgeving (en ikzelf) andere dingen van je verwacht (namelijk op mijn niveau aan het werk gaan en niet 'afzakken' naar een lager niveau). In mijn geval denk ik dat ik nooit goed heb nagedacht over het werkveld waarin ik zou belanden, ik heb vooral gekeken naar de inhoud van de studie. Tja, en daar kan een wereld van verschil tussen zitten (vooral als je je beseft dat je eigenlijk het liefst direct met mensen werkt).

Om een lang verhaal kort te maken: probeer je voor te stellen wat voor werk je later wilt doen. Wat vind jij leuk, waar word jij vrolijk van? Naar wat voor omgeving wil je 's ochtends vertrekken als je naar je werk gaat? Is dat een kantoor, een praktijk, een ziekenhuis, een onderzoeksbureau..? Probeer mede op basis hiervan je keuze te maken.

En...probeer 'dat wat anderen vinden' te laten varen; JIJ moet er uiteindelijk gelukkig door worden!! (is moeilijk, ik weet het..)

Succes ermee en als je nog iets wilt bespreken, laat 't me dan gerust horen!