Zwaartekracht van materie achter waarnemingshorizon

[venra]

Door de expanderende ruimte zouden sterrenstelsels zich na verloop van tijd sneller dan licht van ons af kunnen bewegen, en dus niet meer waarneembaar zijn.

Nu, de zwaartekracht strekt zich normaalgezien oneindig ver uit.

Dus niettegenstaande bepaalde materie niet meer zichtbaar is, kan ze wel nog een (zij het minieme) zwaartekracht uitoefenen.

Klopt deze redenering?

[gouwepeer]

Als ik het goed heb begrepen verplaatst een zwaartekrachtgolf zich met dezelfde snelheid als het licht. De waarnemingshorizon is voor zwaartekracht dan hetzelfde als voor het licht.

[ZVdP]

Statische velden kunnen zich wel buiten een eventhorizon uitstrekken, denk maar aan de aantrekkingskracht van een zwart gat (en eventueel zijn elektrische lading).

Perturbaties, gravitationele golven of fotonen, daarentegen kunnen de horizon niet overschrijden.

Maar in welke mate de horizon bij een versneld uitdijend heelal vergelijkbaar is met de horizon rond een zwart gat weet ik niet.

[Xmanor]

Ik vraag met iets af.

Licht haalt de maximumsnelheid van ongeveer 300.000 km/s maar toch wordt licht in een zwartgat gezogen als het voorbij de waarneming horizon komt. Kan het dan niet zo zijn dat iets binnen de waarnemingshorizon ervoor zorgt dat licht niet meer zijn maximumsnelheid kan halen; waardoor de ontsnappingssnelheid hoger lijkt te zijn terwijl het dat niet is?

Dan is er dus geen singulariteit aanwezig in het zwarte gat.

[1Steven1]

Wat er binnen de waarnemingshorizon gebeurt valt moeilijk wat over te zeggen omdat je dat niet kan waarnemen, licht beweegt (vanzelfsprekend) met de lichtsnelheid, als deze anders is als die 'wij' kennen betekent dat dat de natuurwetten in het zwarte gat anders zijn als die daarbuiten...

[Xmanor]

Wat er binnen de waarnemingshorizon gebeurt valt moeilijk wat over te zeggen omdat je dat niet kan waarnemen, licht beweegt (vanzelfsprekend) met de lichtsnelheid, als deze anders is als die 'wij' kennen betekent dat dat de natuurwetten in het zwarte gat anders zijn als die daarbuiten...

Dat hoeft niet want licht snelheid kan afnemen door van alles, neem bijvoorbeeld glas. Als licht door glas heen gaat, gaat het al minder snel. Dus iets in een zwartgat zou lichtsnelheid misschien ook kunnen afremmen. Natuurlijk weet niemand wat dat nou precies is maar waarom zou je meteen zeggen dat het komt omdat een zwartgat oneindig dicht is en een scheur maakt in de ruimtetijd?

[gouwepeer]

Als licht door glas heen gaat, gaat het al minder snel.

Licht blijft zijn snelheid gewoon behouden. Fotonen worden door elektronen in glas geabsorbeerd en opnieuw uitgezonden. Dit proces zorgt voor de vertraging.

[DePurpereWolf]

Gouden peer heeft het fout.

In glas zitten de elektronen lekker vast in hun banen, je hebt een hoge energie nodig om deze elektronen naar een hogere energietoestand aan te slaan. Hoger dan de energie van fotonen met zichtbare golflengtes. De fotonen slaan niets aan, en gaan er gewoon doorheen.

Echter, in glas is de permittiviteit en permeabiliteit anders dan in lucht. (de mate waarin het medium elektrisch veld geleidt en de mate waarin het medium een magnetisch veld geleidt respectievelijk.)

Volgens Maxwell verandert dan ook de snelheid van het licht:

\(=c=\frac{1}{\sqrt{\mu\epsilon}}\)

Er is wel degelijk een interactie tussen het licht en de de materie, maar niet iets dat tot absorptie leidt.

Het elektrisch-magnetisch veld van het licht reageert met de neutronen en protonen zodat zij gaan oscileren met dezelfde frequentie, dit heeft echter wel het effect dat de snelheid word vermindert.

Een van de bronnen: http://en.wikipedia.org/wiki/Refractive_index

At the microscale, an electromagnetic wave's phase speed is slowed in a material because the electric field creates a disturbance in the charges of each atom (primarily the electrons) proportional to the electric susceptibility of the medium. (Similarly, the magnetic field creates a disturbance proportional to the magnetic susceptibility.) As the electromagnetic fields oscillate in the wave, the charges in the material will be "shaken" back and forth at the same frequency. The charges thus radiate their own electromagnetic wave that is at the same frequency, but usually with a phase delay, as the charges may move out of phase with the force driving them (see sinusoidally-driven harmonic oscillator). The light wave traveling in the medium is the macroscopic superposition (sum) of all such contributions in the material: The original wave plus the waves radiated by all the moving charges. This wave is typcially a wave with the same frequency but shorter wavelength than the original, leading to a slowing of the wave's phase speed. Most of the radiation from oscillating material charges will modify the incoming wave, changing its velocity. However, some net energy will be radiated in other directions or even at other frequencies (see scattering).