sciencetalk

Hallo,

Ik las ergens dat er twee methodes zijn om de spanningen die in staal kunnen ontstaan door het lassen te verminderen:

a - nagloeien

b - paar maanden laten staan

Is b correct? Verdwijnt de spanning vanzelf na verloop van tijd? Of een deel ervan?

nagloeien (spanningsvrijgloeien) - mits aan bepaalde voorwaarden te voldoen : correct.

paar maanden: niet correct. residuele spanning verdwijnt niet op zulk tijdsverloop. Misschien zal de spanning na enkele tientallen jaren verminderen, maar in denk niet dat dit te kwantificeren valt.

een derde methode is door vibratie.

Ik heb wel reeds gehoord dat er sommige zaken begraven werden voor enkele jaren, om daarna te gebruiken, maar de old-timer van wie ik dit gehoord heb werkt niet meer bij ons en ik kan mij de details niet meer herinneren waarom dat deze praktijk juist toegepast werd. Misschien dat dit ermee verband hield?

nagloeien (spanningsvrijgloeien) - mits aan bepaalde voorwaarden te voldoen : correct.

Heeft iemand een idee welk principe hieraan ten gronde ligt?

En dan meteen aansluitend: welke voorwaarden zijn dit dan zoal?

in het kort:

Atomen kunnen vrij diffunderen boven de rekristallisatietemperatuur (dus nog steeds in het ferrietgebied, geen faseovergang naar austeniet).

De ferrietkernen rekristalliseren, waarbij er nieuwe korrels worden gevormd.

Hierbij wordt de structuur aangepast aan de cementietkernen (die door hun hardheid niet kunnen vervormen).

Zodoende gaan de spanningen die in het materiaal vastzaten, verloren door de "omvorming" naar een aangepaste structuur.

Okay, bedankt. Zoals ik het dacht, alleen miste ik

Hierbij wordt de structuur aangepast aan de cementietkernen (die door hun hardheid niet kunnen vervormen).

in mijn redenering.