Volgende opstelling is me niet echt duidelijk; kan iemand kort schetsen wat de redenering is achter deze ADC?
In termen van aantal componenten nodig voor de implementatie is een ADC een duur ding, vooral bij hogere resolutie. Eén van de mogelijkheden om die kost te beperken als men meerdere kanalen moet omzetten is het multiplexen van de analoge signalen naar één ADC. Het idee erachter is dat men ieder signaal om beurt omzet; snelheid wordt geruild voor kostprijs.
In de versie die je hier toont worden de signalen simultaan gesampelt door de S/H blokjes. Daarna worden de gesampelde signalen door de mux om beurt doorgegeven aan de ADC die dan de omzetting doet. Deze opstelling heeft als nadeel dat de samples bij het omzetten niet allemaal even oud zijn waardoor een meetfout kan optreden bij de oudste samples.
Mogelijke varianten:
- Eén S/H - In dat geval gebeurt de sampling na de mux en zijn de samples altijd "vers". Nadeel is dat de samples niet voor alle kanalen op hetzelfde moment genomen worden. De meeste (alle?) microcontrollers gebruiken dit principe.
- Pipelining van de sampling - terwijl voor één sample de omzetting gebeurt wordt een sample genomen van het volgende kanaal (dmv een ander S/H blokje natuurlijk). Dit maakt de opstelling beduidend sneller maar nog altijd niet synchroon/simultaan.