sciencetalk

Hallo,

Allereerst had ik geen idee in welk sub forum dit behoord, dus heb ik het hier maar gezet.

Verder,

Hoe kan je bepalen of 2 stoffen met elkaar reageren?

Voorbeeld,

K2SO4 + CO2 doet dat niets of maakt het KCO2 + SO4, of KCO2 + 2SO2

Zoals je kan zien heb ik niet zoveel kennis qua chemie.

Ik hoop dat jullie een beetje licht in de duisternis kunnen brengen.

Groeten,

Bas

Chemici hebben voor reacties een aantal types. Er zijn bijvoorbeeld neerslagreacties, zuur-base-reacties, en reductie-oxidatie-reacties. En er is een belangrijke vuistregel: bij een reactie zullen meestal sterk reactieve stoffen worden omgezet in "passievere" stoffen. Als je dus heel erg passieve stoffen hebt als uitgangsstoffen, is het waarschijnlijk dat er niets gebeurt.

Dit zal je misschien niet veel verder helpen, want nu moet je gaan bedenken of je voorgestelde reactie begint met passieve of reactieve stoffen. En om van een reactie de afloop te bepalen moet je nog veel meer kennis hebben over het soort processen dat zou kunnen optreden.

Hmm,

Als ik het goed begrijp, aluminium is bijvoorbeeld meer reactief dan ijzer dus krijg je,

Al + FeCl >>> AlCl + Fe

Van metalen snap ik dat tot zo ver wel, maar hoe zit het met de rest?

Dus, Cl SO4 NO3 ect. (hoe heet dat eigenlijk?)

Dat is toch een deel ervaring en weten wat stoffen ongeveer gaan doen. Dat is niet altijd zo even te zeggen.

Oke,

Dat is jammer.

Wordt dus veel googlelen en proefjes doen .

Bedankt in ieder gaval.

van de reacties die jij schreef denk ik dat er geen enkele opgaat zonder activeringsenergie.

als je ziet dat je dat je na het bij elkaar voegen van de stoffen andere stoffen zijn gevormd, heb je een chemische reactie.

Een reactie die zonder activeringsenergie verloopt, dat is inderdaad zeldzaam. Ik zou niet zomaar een voorbeeld kunnen noemen.

Verder is het niet zo makkelijk als je het voorstelt om een reactie te herkennen. Natuurlijk is het zo dat als je ziet dat er stoffen worden gevormd er een reactie is opgetreden. Maar hoe zie je dat? In een oplossing kun je niet altijd zien wat er gebeurt. En zelfs als er iets zichtbaar gebeurt kan dat nog een "fysische reactie" zijn. En dan is er nog de mogelijkheid dat er wel een reactie op zou treden als de activeringsenergie kon worden overbrugd: een reactie kan te langzaam verlopen om te zien.

Al met al genoeg redenen om chemische reacties eerst in formulevorm te laten lopen!

Daarbij komt nog dat je twee heel belangrijke en fundamentele aspecten van reacties uit elkaar moet houden, namelijk het thermodynamische en het kinetische aspect.

Waar de eerste gaat zeggen of een reactie energetisch gezien gunstiger is of niet en of een reactie dus gaat doorgaan of niet (alles rondom ons streeft naar een energieminimum, dus ook moleculen), gaat het tweede over hóe snel dat die reactie gaat doorgaan. Zo kunnen sommige reacties heel gunstig zijn qua energie (wat een eerder poster zei over "actieve" en "passieve" stoffen), maar heel traag verlopen zodat het lijkt alsof er geen reactie plaatsvindt. Het is daar dat vb. katalysatoren in het spel komen.