Zoveel mogelijk voorkomen van momenten en gunstig gebruik maken van 3D-krachtswerking.
Een constructie zuiver belast op normaalkrachten is de meest efficiente.
Denk hierbij aan een ketting die je met twee handen vasthoudt. Deze ketting kun je extreem dun maken, zonder dat deze kapot gaat. De ketting gaat doorhangen in een vorm (kettinglijn) waarbij er alleen normaalkrachten optreden (er is immers geen doorsnedehoogte beschikbaar om een moment op te nemen). De normaalkrachten in dit voorbeeld zijn dan trekkrachten. Stel je nu voor dat je de ketting kunt verstijven en deze omkeert. De normaalkrachten worden nu druk. Je hebt nu een boog gemaakt met zuiver druk. De afmeting van deze boog wordt gelimiteerd door uitknikken (lokaal of globaal). Maak je deze boog in 3D (dus koepelvormig), dan werkt dit effect meerassig en wordt de constructie nog effectiever. Gaudi maakte van dit principe veelvuldig gebruik.
Dus samenvattend: drukboogwerking
Hieronder een afbeelding van een model zoals gaudi ontwierp: Een aaneenschakeling van touwtjes, die de vorm van het gebouw voorstellen (alleen staat alles op zijn kop). De zakjes zand vertegenwoordigen het gewicht op die bewuste plek in het gebouw. Alle touwtjes zijn nu zuiver op trek belast, want een touwtje heeft geen buigstijfheid. Vervolgens draai je dit denkbeeldig 180 om en je hebt een gebouw, met zuiver druk. That's the trick
