sciencetalk

Hallo iedereen

Gisteren was ik met iemand aan het praten en we kwamen op het onderwerp zwaartekracht terecht. Zwaartekracht is toch een aantrekkingskracht of iets gelijkaardigs? Hij zei dat als je iets laat vallen, het niet aangetrokken wordt door de aarde, maar het wordt naar de aarde toe geduwd. Volgens hem worden dingen naar de aarde geduwd ipv getrokken. Ik vind het een belachelijke gedachte, maar omdat ik een gebrek aan kennis heb in die zaken ( of ik zie iets belangrijks over het hoofd) kon ik dat ook niet ontkrachten. Om in vrede uiteen te gaan hebben we dan maar besloten dat het alle twee zou kunnen . Maar ik ben hier niet echt tevreden mee. Waarom zou de zwaartekracht geen 'duwkracht' kunnen zijn?

gezien de zwaartekracht die we hier voelen een interactie is tussen de aarde en "iets anders" (een mens of zo). Als het object naar de aarde toe valt kan je dat alleen uitleggen door een "trekkracht" tussen de aarde en het object. Als de kracht nu zodanig zou zijn dat het object wordt afgestoten, kan je spreken van een "duwkracht".

Hoe je het noemt maakt geen klap uit. Objecten met massa zullen een versnelling ondergaan in elkaars richting. Dat er een versnelling werkt, hoe groot die is, en welke richting die heeft, is wat belangrijk is.

Maar als je er toch een woordspelletje van wil maken. Als ik een kracht ondervind, en de oorzaak van die kracht bevindt zich in de richting waarin de kracht mij doet bewegen, dan is er in de gangbare definitie sprake van "trekken".

Bevindt de oorzaak van de kracht zich in de tegenovergestelde richting als waarin deze mij doet bewegen, dan is er sprake van duwen.

Zo beschouwd zal iemand heel erg veel moeite moeten doen om vol te houden dat het hier om een duw-verschijnsel gaat.

Maar hoe weten ze dat 2 dingen elkaar aantrekken?

Het feit dat je nu niet ergens in de buurt van Mars hangt is daar wel een indicatie voor.

Dus mensen nemen gewoon aan dat 2 voorwerpen elkaar aantrekken?

neen, ik doelde er op dat de zwaartekracht een aantrekkende kracht is.

Ervan uitgaande dat hier geen kinderachtig woordspelletje bedoeld is, moet het antwoord luiden dat de theorie van de duwende zwaartekracht de waargenomen verschijnselen minder goed verklaart dan die van de aantrekkende zwaartekracht. Voor meer informatie over de duwende zwaartekrachtstheorie zie:

http://en.wikipedia.org/wiki/Pushing_gravity

Als massa dus zwaartekracht is, hoe kan een elementair deeltje wat geen massa heeft dan onderhevig staan aan zwaartekracht? Ik denk dan aan een foton en een black hole.

Ps e=mc2 ?

Ik heb alleen de lts doorlopen dus graag een eenvoudig antwoord!

G R kees

Als e energie hetzelfde is als massa kan je dan ook zeggen m=ec2 en kun je met de volgende formule ook uit de voeten? E=c2?

Etroc schreef: ↑do 17 jan 2013, 21:13
graag een eenvoudig antwoord!

Eenvoudige antwoorden bestaan in dit geval niet.

Als e energie hetzelfde is als massa kan je dan ook zeggen m=ec2

Nee. Geld is geld, maar euro's zijn dollars x 1,34 , terwijl dollars geen euro's x 1,34 zijn.

Als massa dus zwaartekracht is, hoe kan een elementair deeltje wat geen massa heeft dan onderhevig staan aan zwaartekracht? Ik denk dan aan een foton en een black hole.

Dat is omdat de zwaartekracht de ruimtetijd kromt. Dus terwijl dat de lichtstraal denkt dat hij rechtdoor gaat omdat hij toch geen massa heeft, klopt dat eigenlijk niet want de ruimte zelf is krom.

De lichtstraal zelf denkt dus dat hij rechtdoor gaat, maar iemand die het van een afstandje bekijkt ziet dat de ruimte waardoor de lichtstraal gaat krom is, en dat die lichtstraal daardoor zelf krom gaat.

Vergelijk het met het rijden op een autostrade die helemaal rechtdoor gaat, zo ver als maar mogelijk. Terwijl je op die autostrade rijdt, denk je dat je rechtdoor gaat. Maar een astronaut die het allemaal vanuit de ruimte bekijkt, ziet dat je eigenlijk gewoon een cirkeltje rond onze planeet rijdt. Je gaat dus helemaal niet rechtdoor, je gaat krom in een cirkel. En hoe komt dat? Omdat de aardoppervlak waarop je rondrijdt zelf krom is! Staande op aarde ziet het er allemaal plat uit, maar van op een afstandje bekeken klopt dat niet meer.

Bij zwaartekracht is het net hetzelfde. Licht denkt dat het rechtdoor gaat, maar de zwaartekracht heeft gewoon de ruimte kromgetrokken, waardoor het licht vanop een afstandje bekeken helemaal niet meer rechtdoor gaat. Alleen heeft het licht dat zelf niet door. Zelf denkt het licht dat het gezien het geen massa heeft, de zwaartekracht negeert.

Als e energie hetzelfde is als massa kan je dan ook zeggen m=ec2 en kun je met de volgende formule ook uit de voeten? E=c2?

Nee, je kunt ook zeggen m=E/c². Massa en energie zijn hetzelfde, maar 1kg en 1Joule zijn dat niet. Wat de formule E=mc² wil zeggen, is dat 1kg gelijk is aan 9000000000000000Joule.

Een foton verdwijnt toch voorbij de event horizon in een black hole? Ik vergelijk het met een draaikolk en een bootje. Als het bootje ( foton) bij de kolk komt zal het een bocht (kromming, en tijd) nemen en vooruit!, gaan?? Het foton heeft toch geen massa om naar de black hole toe getrokken te worden?.

Gr kees

Stel je een vrij zwevende ruimtecapsule in de buurt van een planeet voor. In de ruimtecapsule heerst gewichtloosheid. In een dergelijke situatie verplaatst licht zich rechtlijnig. Maar de capsule als geheel beschrijft een baan onder invloed van de zwaartekracht van de planeet. Dus moet het licht in de capsule dat ook doen.

Laat ik het zo zeggen. Ik richt vanuit een ruimteschip een lichtstraal richting een black hole. Treed er dan spaghetti fictie op? Zo ja, .....dan is absolute lichtsnelheid niet altijd een constante snelheid?

Gr. Kees

Dat is een heel ingewikkeld verhaal. Het eerste dat je in de relativiteitstheorie moet afleren is te vragen wat er in zus en zo situatie echt gebeurt. Het gaat er altijd om wat er volgens een zekere waarnemer gebeurt. Je zou bijvoorbeeld kunnen vragen wat er volgens de mensen in het ruimteschip gebeurt, of beter gezegd: wat zij waarnemen dat er met die lichtstraal gebeurt.

Overigens weet ik er zelf niet genoeg vanaf om die vraag te kunnen beantwoorden.