sciencetalk

Zo goed als algemeen aanvaard is dat er in het midden van elk melkwegstelsel een supermassive blackhole zit.

Volgens mij is zo'n Supermassive Blackhole de wieg van ieder melkweg stelsel.

Kan het niet zo zijn dat er geen sprake is van 1 bigbang, maar dat elk melkwegstelsel zo ontstaat?

Waarbinnen ontstaat een melkwegstelsel? Het heelal. En hoe komt dat heelal er?

Michel Uphoff schreef: ↑do 13 sep 2012, 17:13
Waarbinnen ontstaat een melkwegstelsel? Het heelal. En hoe komt dat heelal er?

Deze redenatie zou je voor het heelal zelf ook kunnen maken.

Wat ik bedoel is niemand weet wat er voor het heelal ontstond was,

mijn stelling is dat het heelal tot een bestaan kwam na de 1ste big bang.

Maar dat er niet 1 bigbang was maar dat ieder sterrenstelsel zo ontstaat.

Er is dus volgens mij, niet 1 punt van waar uit het heelal ontstaan is.

Wilsky_nl schreef: ↑do 13 sep 2012, 17:16
mijn stelling is dat het heelal tot een bestaan kwam na de 1ste big bang.

.......

Er is dus volgens mij, niet 1 punt van waar uit het heelal ontstaan is.

Deze twee zinnen spreken elkaar tegen.

Waarom zou ieder sterrenstelsel volgens jou door zijn eigen mini big bang binnen het heelal zijn ontstaan?

Zwarte gaten ontstaan niet met een 'bang' ze zijn eerder het tegenovergestelde daarvan, een 'crunch'.

Ik spreek mezelf alleen tegen als je ervanuitgaat dat er 1 bigbang is, en dat dat de oorsprong is van ruimte en tijd .

ik ben van mening dat het Heelal als zodanig eigenlijk geen grenzen en geen oorsprong kent en statisch is, en dus ook niet aan inflatie onderhefig is, de sterrenstelsels onderling zijn dat wel.

Je zou kunnen spreken van het ontstaan van het heelal bij de 1ste bigbang omdat er daarvoor geen materie,licht en tijd was. Ruimte ontstaat pas zodra je punten hebt vanwaar je deze kan meten.

Volgens mij is een superzwart gat i.d.d. een crunch, maar is dat een gevolg van een explosie waaruit sterrenstelsels zijn ontstaan met het supermassive blackhole als recidu.

Het lijkt mij een logische verklaring waarom in het centrum van elk sterrenstelsel, zich een supermassive blackhole, bevindt.

Misschien is dit een deels middeleeuwse gedachte, maar alle andere theorieen roepen bij mij alleen nog meer vragen op waar niemand antwoord op heeft.

zoals bijvoorbeeld, als er maar 1 bigbang was en het heelal zou daaruit zijn onstaan, dan moet iets het steeds groter wordende heelal omsluiten(wat?). bovendien klopt de distributie van massa niet als je uitgaat van 1 punt vanwaar alles is begonnen. Om de theorie van 1 bigbang toch in stand te houden is in de jaren 80 de theorie van donkere materie/energie ontstaan. Hoewel ik het bestaan hievan niet uitsluit, vind ik mijn theorie toch een stuk plausibeler.

Maar ik ben heel erg benieuwd hoe anderen hierover denken en wat jullie theorie hierover is.

Maar het heelal is niet statisch, dat bewijzen de metingen.

Je hebt je idee niet zo goed uitgewerkt, maar ik krijg het idee dat het een variant is van Hoyle's steady-state model.

Dat is al lang geleden verworpen om diverse redenenen.

tempelier schreef: ↑do 13 sep 2012, 19:46
Maar het heelal is niet statisch, dat bewijzen de metingen.

Je hebt je idee niet zo goed uitgewerkt, maar ik krijg het idee dat het een variant is van Hoyle's steady-state model.

Dat is al lang geleden verworpen om diverse redenenen.

Ik heb mijn idee inderdaad helemaal niet uitgewerkt,

ik ben ook geen wetenschapper, maar ik verdiep me wel al een paar jaar in sterrenkunde.

En het valt me op dat de wetenschap sommige dingen gewoon negeert om maar te kunnenvast te houden aan 1 theorie.

Het heeft inderdaad iets weg van Hoyle's steady-state model, maar die gaat er van uit dat er geen big bang is geweest., ik ga er juist vanuit dat er meerderen zijn geweest. En dat er ook nog meerdere zullen komen.

Wat zijn de metingen waar u op doelt tempelier, waaruit blijkt dat het heelal Niet statisch is.

Ik ben daar niet mee bekend, als u tenminste niet de cosmic microwave back ground bedoelt.

Voor de CMB is er bij mijn idee toch ook ruimte? Ik zeg immers niet dat er geen bigbang is geweest.

In je openingsbericht gaan de eerste twee zinnen over superzware zwarte gaten, de derde zin gaat over een big bang voor elk sterrenstelsel.

Ik zie het verband niet (tussen die zinnen en tussen die verschijnselen).

Wat ik denk is, dat elk sterrenstelsel begint met een "big bang", hieruit wordt een sterrenstelsel geboren, en dat het recidu van deze, laat ik het een mini big bang noemen, het superzware zwarte gat is dat in het midden van elk sterren stelsel te vinden is.

Dat is volgens mij het verband tussen die verschijnselen.

Het is dus volgens mij niet zo dat het hele universum uit 1 big bang is ontstaan maar uit een heleboel kleinere bigbangs.

Begrijp je wat ik bedoel Ericw?

Ja, als je het zo stelt is duidelijk wat je bedoelt, maar het slaat natuurlijk nergens op.

Om even twee dingen te noemen:

- Er is geen enkele theorie die aangeeft dat superzware zwarte gaten een overblijfsel zouden zijn van een 'big bang'.

- Er is geen enkele theorie die aangeeft hoe meerdere 'big bangs' elk een sterrenstelsel voort kunnen brengen.

Jij hebt die theorieën ook niet. Je zegt gewoon "dit denk ik" zonder verdere ondersteuning. Als elk sterrenstelsel in een 'big bang' ontstaat, hoe zijn ze dan aan elkaar gekoppeld in de ruimte? Hoe onstaat zo'n sterrenstelsel uit een 'big bang'? Waarom laat zo'n 'big bang' een superzwaar zwart gat achter? Daar ga je allemaal niet op in.

Wilsky_nl schreef: ↑do 13 sep 2012, 20:15
En het valt me op dat de wetenschap sommige dingen gewoon negeert om maar te kunnen vast te houden aan 1 theorie.

Er zijn dagelijks wetenschappers bezig met het bedenken van alternatieve theorieën mbt tot het heelal. Maar zoals dat hoort in de wetenschapswereld is het bedenken van een theorie volstrekt onvoldoende, je zal er ook onderbouwing aan moeten geven middels waarnemingen en wiskundig/theoretisch bewijs. En het is tot nu toe, ondanks vervente pogingen, niemand gelukt een beter onderbouwde, meer met de waarnemingen overeenkomende en samenhangender theorie op te zetten over het ontstaan van het heelal.

Tot er een genie opstaat met een inzicht én onderbouwing die de wetenschappellijke wereld op zijn grondvesten doet schudden, zullen we het moeten doen met de huidige - zeer goed onderbouwde - denkbeelden.

We begrijpen de vorming van black holes vrij goed, het principe is eenvoudig en theoretisch goed onderbouwd. We nemen waar hoe grote sterren ineenstorten tot een black hole. We nemen waar hoe black holes groeien door meer en meer materie uit hun omgeving op te slorpen. We nemen waar hoe ze in de kernen van sterrenstelsels door samensmelten van meerdere kleinere black holes en opslorpen van materie uitgroeien tot de enorme smb's die een belangrijke rol spelen in de vorming en evolutie van sterrenstelsel.

En dan kan jij er wel een willekeurige gedachte tegenover proberen te zetten (het is nog niet eens het begin van een theorie) die door geen enkel feit, waarneming of theoretische overweging ondersteund wordt, maar dan is het wat het is; niet meer dan een losse flodder.

Je zal met véél meer aan moeten komen wil je gedachte een serieuze overpeinzing waard kunnen zijn.

Allrighty, ik wist niet dat ik met een hele onderbouwde theorie moest aankomen.

En EricW het klopt dat er geen theorieen over zijn, dat is de rede dat ik het hier poneerde.

Ik was meer benieuwd of er andere mensen op dit forum waren, die ook een soortgelijk idee hadden.

En hoopte ideeen hierover uit te wisselen

Maar ik zal me er nog wat meer in gaan verdiepen, em mijn ideën hierover verder uitwerken om ze beter te kunnen onderbouwen.

in ieder geval allen, bedankt voor jullie reactie.

Wilsky_nl schreef: ↑vr 14 sep 2012, 16:53
Maar ik zal me er nog wat meer in gaan verdiepen, em mijn ideën hierover verder uitwerken om ze beter te kunnen onderbouwen.

Goed plan. Als je bijvoorbeeld het fundamentele verschil in het ontstaan van een smb en een stellair black hole aannemelijk kunt maken (nodig voor jouw gedachte) wordt het al interessanter.

Maar ik zal me er nog wat meer in gaan verdiepen, ...

Dan kan ik je nog een beetje op weg helpen, met een recent bericht:

Vuurwerk in het vroege heelal

In dat bericht worden waarnemingen beschreven van actieve sterrenstelsels, die vooral in het jonge heelal verhoudingsgewijs vaak voorkwamen. De activiteit in hun kern is hoog, waardoor het zwarte gat groeit.

Ik raad je aan in een goed boek over kosmologie te rade te gaan, bijvoorbeeld dat van Weinberg, in plaats van in het ijle 'je ideëen uit te werken'. Het lijkt me dat je idee (onbewust) gebaseerd is op een verkeerd begrip van de big bang theorie. Ik weet uit ervaring dat het heel moeilijk is om mensen met eigen ideëen over kosmologie daarvan via een forum te overtuigen. In het kort: zeggen dat er meerdere big bangs waren is hetzelfde als zeggen dat er meerdere noordpolen zijn.

Wanneer je spreekt over 'meerdere big bangs', interpreteren wetenschappers dit als meerdere postuleren dat er meerdere singulariteiten zijn waaruit deeltjes ontstaan. Dat is allemaal prima, maar zo'n model is inhomogeen, en de dynamica van zo'n ruimtetijd is heel moeilijk te bestuderen. Bovendien zien we dat de ruimte op grotere schaal zeer homogeen is, dus je zou je model al sterk moeten finetunen om niet in tegenspraak te komen met observaties.

Daar komt bij dat de vorming van sterrenstelsels bijzonder goed begrepen is binnen het big bang model. Zie bijvoorbeeld de 'millenium simulation', en de singulariteitstheorema's. Dus er is weinig motivatie om te kijken naar een ruimtetijd met 1 'start-singulariteit' per sterrenstelsel.