sciencetalk

gegroet forumgebruikers.

ik zit een beetje met de handen in het haar over de reactie kracht van de derde wet van newton. kan iemand mij verduidelijking brengen of mijn fout in redeneren toelichten.

als een voorwerp een bepaalde kracht ondervind bv. een stuk steen staat op een tafel.

de zwaartekracht wilt de steen naar beneden trekken, maar de tafel duwt de steen met een even grote kracht terug omhoog. de reactie kracht is geen schijnkracht. maar waar juist in de tafel is het aangrijpingspunt van deze reactie kracht ?

vervolgens heb ik in een boek gelezen dat de middelpuntvliedende kracht eigenlijk een schijn kracht is dus "niet echt aanwezig" toch kan je de middelpuntvliedende kracht zien als de reactiekracht van de middelpuntzoekende kracht. waar ligt dan het aangrijpingspunt van deze middelpuntvliedende kracht ?

dank bij voorbaad.

thomas

cyclofics schreef: ↑za 19 jan 2013, 12:29
als een voorwerp een bepaalde kracht ondervind bv. een stuk steen staat op een tafel.

de zwaartekracht wilt de steen naar beneden trekken, maar de tafel duwt de steen met een even grote kracht terug omhoog. de reactie kracht is geen schijnkracht. maar waar juist in de tafel is het aangrijpingspunt van deze reactie kracht ?

Een hieraan voorafgaande vraag is: waar is juist het aangrijpingspunt van de zwaartekracht? Nah, dat éne punt is er niet, het gaat bij een simpele baksteen om ziljarden protonen en neutronen, elk met hun eigen zwaartekrachtje en aangrijpingspuntje daarvan.

Ook zo ongeveer voor die normaalkracht. Elk atoom van de bovenkant van dat tafelblad duwt omhoog tegen die baksteen, en wordt daarbij ondersteund door de atomen daaronder en daarnaast, die weer ondersteund worden door..... etc etc.

Dat hele plaatje is effectief te versimpelen: Breng al die zwaartekrachtvectortjes van die baksteen samen in één totale zwaartekrachtvector, aangrijpend in het massamiddelpunt van de baksteen.

En omdat de baksteen op tafel niet van snelheid of richting verandert (of gaat draaien), betekent dat dat je de normaalvector even groot kunt denken, in richting tegengesteld aan die zwaartekrachtvector, en aangrijpend op een punt op dezelfde werklijn als de zwaartekrachtvector (anders zou de boel gaan draaien). Dat punt tekenen we dan meestal op het contactoppervlak.

Op de baksteen grijpen twee krachten in

1) de zwaartekracht ,deze grijpt aan in het zwaartepunt van de baksteen

2) de normaalkracht deze wordt door het blad van de tafel uitgeoefend op de onderkant van de baksteen en wijst vertikaal omhoog

Beide krachten liggen op dezelfde werklijn

Maar dit heeft niets met de derde wet van Newton te maken.