sciencetalk

Hallo,

Bij het bestuderen van de transformator heb ik een eenvoudige vraag die in me opkomt. Als je over de primaire spoel een spanning U1 zal aanleggen ( wisselspanning uiteraard, anders zal er niet veel gebeuren ) zal deze dus een wisselflux veroorzaken.

Door deze wisselende flux binnen de primaire spoel wordt dan volgens de wet van lenz een even grote maar tegengesteld EMK opgewekt E1.

Dus U1 = - E1.

Ik weet dat dit niet zo is, maar in mijn gedachtengang heffen de 2 spanningen elkaar op en zal er niets meer gebeuren. Waarom is dit niet zo?

Theoretisch zal er niks gebeuren, omdat, zoals je zelf stelt, de beide spanningen elkaar opheffen.

Maar in de praktijk heb je te maken met de magnetisering van het ijzer. Die magnetisering keert steeds van richting om, en dat gaat gepaard met verliezen. En die verliezen zorgen ervoor dat E1 iets kleiner is dan U1.

Even een opmerking, ik heb hierover even nagedacht en uw uitleg geeft me niet genoeg voldoening. In mijn cursus transformatoren wordt bij de bespreking van een ideale trafo ( dus U1 = - E1 ) helemaal nooit aangehaald dat dit proces stilvalt. Je hebt zeker gelijk betreft de verliezen die een verschil in fase en grote tussen U1 en E1 doen ontstaan. Echter, om mijn eigen vraag te beantwoorden:

Om een tegen EMK op te wekken moet de wisselflux blijven bestaan, de tegen EMK is namelijk een rechtstreeks gevolg van deze wisselflux binnen de spoel. De wisselflux op zich is dan weer het gevolg van de primaire spanning U1 die ervoor zorgt dat de magnetiseringsstroom zal vloeien die de wisselflux in de spoel veroorzaakt en deze spanning wordt extern aangelegd. Dus als volgens mijn oorspronkelijke redenering de EMK het proces doet stilvallen zou de EMK ook wegvallen waardoor de redenering dus foutief wordt.

De EMK (E) valt niet weg, omdat die iets kleiner is dan de uitwendig aangelegde spanning U.

Het verschil tussen U en E is net voldoende om de magnetiseringsstroom in stand te houden, en daarmee ook de flux.

En daarmee blijft het proces in stand.