H2O+NaCl =?

[JustAQuestion]

Hallo

Voor een wedstrijd op school gaan we een proefje doen: Zout is een elektrolyt, dus zout maakt water geleidend. We willen zien of zoutwater (H2O+NaCl) beter/slechter/niet geleidt dan het zoutwater bevroren. Uit enkele tests heb ik reeds kunnen besluiten, verbeter me indien het fout is, dat het bevroren zoutwater veel beter geleidt dan het niet bevroren zoutwater.

Nu vraag ik mij af voor de chemische achtergrond hiervan:

1) Wat is de formule van zout water? Dus H2O+NaCl? En zijn hier afbeeldingen van op atoomniveau?

2) Enige info waarbij ik op atoomniveau en moleculair niveau kan zien WAT er precies gebeurt als het (zout)water bevriest.

3) Zijn er redenen WAAROM het bevroren zout water beter geleidt dan het vloeibare?

Ik hoop spoedig een antwoord te krijgen!

JustAQuestion

[Fuzzwood]

Er is geen molecuulformule van een zoutoplossing hoor, naast dat zout uiteraard in ionen uiteen valt.

[A V]

2) Enige info waarbij ik op atoomniveau en moleculair niveau kan zien WAT er precies gebeurt als het (zout)water bevriest.

3) Zijn er redenen WAAROM het bevroren zout water beter geleidt dan het vloeibare?

2) Wat verwacht je wat er met de H₂O moleculen gebeuren als er wat wordt toegevoegt (tussen de moleculen).

3) Vreemd dat het beter geleid.

naar mijn idee zal door de kristalijne stof de ionen minder snel bewegen naar de electroden.

misschien dat door een lagere temperatuur de ionen minder worden gehinderd (trillingsafname) door de waterstof moleculen.

Maar hierover durf ik niets met zekerheid te zeggen.

[JustAQuestion]

2) Wat verwacht je wat er met de H₂O moleculen gebeuren als er wat wordt toegevoegt (tussen de moleculen).

3) Vreemd dat het beter geleid.

naar mijn idee zal door de kristalijne stof de ionen minder snel bewegen naar de electroden.

misschien dat door een lagere temperatuur de ionen minder worden gehinderd (trillingsafname) door de waterstof moleculen.

Maar hierover durf ik niets met zekerheid te zeggen.

2)Ik denk dat je bedoelt wat er gebeurt als je het zout aan het water toevoegt? Dan denk ik dat het zout zich niet bindt aan de H20 moleculen? :s

3) Ja met behulp van de voltmeter merk ik dat het bevroren zout water beter geleidt, ik zou niet weten waarom is het misschien omdat het een vaste stof is ofzo?

[A V]

2) Nee zoals Fuzzwood al eerder vermeld zal het zout zich in ionen splitsen.

Als je bijvoorbeeld NaCl in water zou oplossen krijg je Na⁺ en Cl^- ionen in de oplossing.

Deze stoffen zullen tussen de wateratomen gaan bewegen waardoor er een grotere wanorde in de waterstofbindingen onstaat.

Maar dat even terzijde zullen de ionen niet bevriezen.

ik zou verwachten dat deze "klem" tussen de waterstofbindingen in het ijs komen te zitten.

[JustAQuestion]

2) Nee zoals Fuzzwood al eerder vermeld zal het zout zich in ionen splitsen.

Als je bijvoorbeeld NaCl in water zou oplossen krijg je Na⁺ en Cl^- ionen in de oplossing.

Deze stoffen zullen tussen de wateratomen gaan bewegen waardoor er een grotere wanorde in de waterstofbindingen onstaat.

Maar dat even terzijde zullen de ionen niet bevriezen.

ik zou verwachten dat deze "klem" tussen de waterstofbindingen in het ijs komen te zitten.

Maar ze zitten dus wel in het kristalrooster?

[A V]

ja als vrije ionen.

en deze verstoren het kristalrooster waardoor het vriespunt ook daalt.

Dus je hebt een spanning op het water en ijs gezet en weerstand gemeten?

[JustAQuestion]

ja als vrije ionen.

en deze verstoren het kristalrooster waardoor het vriespunt ook daalt.

Dus je hebt een spanning op het water en ijs gezet en weerstand gemeten?

Ik heb gewoon het ijs genomen en daar de 2 pinnen van de voltmeter tegen gezet... En dat gaf een hogere waarde aan, dan bij het vloeibare.

[rwwh]

Een voltmeter meet geen geleidbaarheid. Mijn conclusie: je hebt twee soorten ruis gemeten doordat het zout je pinnen aan het aanvreten is. Je had het net zo goed op een weegschaal kunnen zetten om de geleidbaarheid te meten: dat werkt ook niet.

Verder: Bij het bevriezen van een zoutoplossing krijg je (vrijwel) zoutvrij ijs, en een zoutrijke oplossing. Je bent bij het bevriezen dus de oplossing steeds meer aan het concentreren. Omdat de experimenten die je hebt uitgevoerd verder niets te maken hebben met geleidbaarheid kun je met deze kennis verder niets doen.

[Fuzzwood]

Je zult het ding daarom moeten zetten op weerstandsmeting, dat is namelijk omgekeerd evenredig aan de geleidbaarheid.

[A V]

Zoiets moet je (volgens mij) alleen kunnen uitvoeren door een wisselspanning op het water/ijs te zetten en hier de weerstand over meten.

Naar mijn weten zal een multimeter of iets dergelijks geen spanning op een materiaal zetten.

Ook omdat bijvoorbeeld water niet zal geleiden als je er geen stroom op zet. En een multimeter geen stroom (een stroomkring met een lampje bijvoorbeeld) zal zetten en dan de weerstand gaan meten.

[rwwh]

Een weerstandsmeter zal wel degelijk een spanning tussen de pennen zetten. Er wordt dan gemeten welke stroom er gaat lopen. Door die spanning en stroom op elkaar te delen komt de meter tot een weerstand.

Inderdaad kan je dat gebruiken om een geleidingsvermogen te meten, maar het probleem is dat de meting ook daadwerkelijk een stroom laat lopen. In de praktijk is het geleidingsvermogen geen constante, maar sterk afhankelijk van de stroom die je laat lopen. En bovendien veranderen door het lopen van de stroom over de tijd ook nog elektrolietconcentraties, en die kunnen grote invloed hebben door een celspanning tussen de elektroden te maken. En zo hangt wat je meet dus af van de precieze meter die je gebruikt, en de stand van die meter, en hoe lang je over de meting doet. Als je even wacht, of de meter op een ander bereik zet, zul je zien dat de gemeten waarde verandert, en niet zo'n klein beetje.

De enig echt goede en reproduceerbare manier om een geleiding te meten is daarom bij een nulstroom; vandaar de suggestie een wisselspanning te gebruiken. Zie ook: http://en.wikipedia.org/wiki/Electrical ... vity_meter