sciencetalk

Hallo.Het heelal dijt uit.Toch kan ik op mijn pc bepalen hoe laat de zon opkomt in zeg 3 januari 2017 of wanneer hij opkwam op 3 jan.1614.Dit kan ik doen met alle hemellichamen.Er is dus een konstante in de berekeningen.Hoe kan dit wanneer het heelal uitdijt en dus de posities van hemellichamen veranderen?Ook t.o.z. van elkaar.

Jouw duimstok wordt niet langer en afstanden tussen de Zon en de planeten wijzigen ook niet door de uitdijing van het heelal. Zelfs de hele Melkweg wordt nauwelijks groter door de uitdijing. Alleen op de werkelijk grote kosmische schalen worden onderlinge afstanden groter. Maar alles dat aan elkaar gebonden is, ook d.m.v. zwaartekracht, doet aan de uitdijing niet of nauwelijks mee.

Zo ontstaan bijvoorbeeld de grote clusters van sterrenstelsels; een groep sterrenstelsels ondervindt onderlinge, samentrekkende zwaartekracht en de kracht tgv de uitdijing die ze uiteen wil trekken. Er ontstaat uiteindelijk een evenwicht tussen deze twee krachten. Alles binnen het cluster stabiliseert, en alles buiten het cluster trekt verder weg door de uitdijing, en vormt verderop mogelijk een nieuw cluster.
Bron: Lineweaver and Davis

Zie ook het attachment, "Misconceptions about the big bang" Van Lineweaver en Davis.

Stel dat de uitdijing wel een effect gehad zou hebben op de onze sterrenhemel dan zou dat zichtbaar worden in de eigenbeweging van de sterren. Een planetariumprogramma zoals Stellarium kent de snelheid van de eigenbeweging van elke ster, en extrapoleert daarmee de sterposities in de tijd. De eigenbeweging van een ster is geschat op basis van misschien 100 jaar waaarnemingen, en Stellarium gebruikt de eigenbeweging voor extrapoleren over bijvoorbeeld 10000 jaar.

Ik weet al heel lang dat het heelal uitdijt, maar ik heb eigenlijk nog nooit gehoord op welke manier... alleen dat hoe verder weg iets is, hoe hoger de versnelling van ons af. Is het gewoon zo dat die versnelling lineair toeneemt met de afstand en dat naarmate het universum groeit die versnelling aan de rand dus toeneemt? Of is het een exponentiële groei? Dus welke wiskundige vorm heeft de afstand: x(t)=x₀+k*t x(t)=x₀*k^t of x(t)=x₀^k*t ? (De eerste valt al af, maar staat er als voorbeeld, je mag ook de versnelling als functie van afstand en tijd geven.)

Voordat de versnelde expansie van het universum ontdekt werd, nam men aan dat de uitdijingssnelheid, de zogenaamde Hubble constante naarmate het heelal groter werd zou moeten afnemen.

De Hubble constante is 67,15 km/s per Megaparsec (een Mpc is ruim 3,2616 miljoen lichtjaar).

In 1998 ontdekten drie wetenschappers dat de Hubble constante niet afnam, maar juist toenam op zeer grote afstanden klik.

Die versnelde expansie echter is niet nauwkeurig te meten en omdat men meerdere theoretische modellen heeft zijn er meerdere uitkomsten mogelijk.

Een van de meest gebruikte modellen gaat uit van een kosmologische constante klik. Indien dit juist is zal de uitdijing exponentieel zijn, en zal de diameter van het heelal iedere 11,4 miljard jaar ongeveer verdubbelen. (lineair 2, 4, 8, 16 dus de inhoud wordt dan 8, 64, 512, 4096).

Andere modellen gaan er vanuit dat de donkere energie die verantwoordelijk wordt geacht voor de versnelde expansie niet constant is, maar na verloop van tijd vermindert (het kwintessens model klik) of juist meer en meer toeneemt (het fantoom energie model klik ).

versnelling aan de rand dus toeneemt?

Het heelal heeft geen rand.

Als het geen rand heeft, hoe kan het dan een vorm hebben. Plat of zadel enz.

Verkeerde topic?

Een vorm als een orkaan of een grote depressie. We hebben hier voldoende voorbeelden op aarde. Een orkaan wordt ook groter en versnelt voortdurend.

Orkaan heeft ook een "zwart gat" daarbij lijken sterrenstelsels verdacht veel op orkanen of depressies. Waarom dan niet het universum.

Etroc schreef: ↑ma 07 okt 2013, 21:23
Als het geen rand heeft, hoe kan het dan een vorm hebben. Plat of zadel enz.

Vergelijk het met de aarde. Vroeger, voor 1500 was de aarde plat en had een rand waar je vanaf kon vallen. Sindsdien is het wereldbeeld veranderd. De aarde is nu een bol. Dat wil zeggen, een gekromd tweedimensionaal vlak. Zonder rand, hoe goed je ook zoekt.

Camiel Wijffels schreef: ↑zo 09 feb 2014, 18:10
Vroeger, voor 1500 was de aarde plat en had een rand waar je vanaf kon vallen.

Nee hoor, het was sinds de oude Grieken al bekend dat de aarde niet plat was, maar bolvormig.

Licht er aan hoe je het bekijkt. Je zou namelijk kunnen stellen dat de rand van de aarde de atmosfeer is, daarbuiten zit je in "vacuum" en houdt de aarde op.