Als alfa-mens een b
Geplaatst: vr 30 aug 2013, 02:58
Hallo allemaal
Al een paar jaar studeer ik rechtsgeleerdheid en dit gaat me goed af. Mijn interesses zijn echter in de afgelopen jaren flink afgeweken van deze studie of het werk dat hierop zal volgen.
Op de middelbare school is tijdens een filosofieles ooit kort het transhumanisme besproken en dit is mij altijd bijgebleven. Ik bewonder graag ontwikkelingen van medische technieken en de toepassing van techniek op het menselijk lichaam. Van de ontwikkeling van protheses en kunstmatige organen tot genetische manipulatie en stamcelonderzoeken. Maar ook de het systeem van het menselijk lichaam zelf fascineert me en haar gebreken (van afwijkingen en ziekte tot zwakke punten).
Vanwege de slechte keuze van (middelbare school-)profiel heb ik zelfs gespaard voor een cursus natuurkunde, wiskunde en zodra ik weer voldoende bij elkaar gewerkt heb zal ik ook scheikunde gaan volgen. Puur omdat het me erg boeit. (Biologie (nog) niet, aangezien ik mijzelf al ontzettend veel heb bijgebracht).
De gedachte over het doen van een medische studie werd al snel weggewoven vanwege het feit dat ik al weeïg wordt van het zien van een overledene, gruwel van bloed en gegarandeerd onderuit ga bij elke medische handeling met naalden. Tenslotte ligt mijn passie niet direct bij het 'helpen van patiënten' maar het benaderen van het menselijk lichaam als een systeem en in hoeverre de toepassing van techniek de zwakke punten in dit systeem kan (ver)helpen.
Ik heb nooit echt stilgestaan bij de hypocrisie van het doen van een studie die eigenlijk niet past bij je grootste interesse, maar nu loop ik toch al een tijdje te twijfelen. Zal ik uiteindelijk een studie volgen (bestaat er uberhaupt een studie die hierbij past) of zal ik het slechts beperkt houden tot een interesse/hobby?
Al een paar jaar studeer ik rechtsgeleerdheid en dit gaat me goed af. Mijn interesses zijn echter in de afgelopen jaren flink afgeweken van deze studie of het werk dat hierop zal volgen.
Op de middelbare school is tijdens een filosofieles ooit kort het transhumanisme besproken en dit is mij altijd bijgebleven. Ik bewonder graag ontwikkelingen van medische technieken en de toepassing van techniek op het menselijk lichaam. Van de ontwikkeling van protheses en kunstmatige organen tot genetische manipulatie en stamcelonderzoeken. Maar ook de het systeem van het menselijk lichaam zelf fascineert me en haar gebreken (van afwijkingen en ziekte tot zwakke punten).
Vanwege de slechte keuze van (middelbare school-)profiel heb ik zelfs gespaard voor een cursus natuurkunde, wiskunde en zodra ik weer voldoende bij elkaar gewerkt heb zal ik ook scheikunde gaan volgen. Puur omdat het me erg boeit. (Biologie (nog) niet, aangezien ik mijzelf al ontzettend veel heb bijgebracht).
De gedachte over het doen van een medische studie werd al snel weggewoven vanwege het feit dat ik al weeïg wordt van het zien van een overledene, gruwel van bloed en gegarandeerd onderuit ga bij elke medische handeling met naalden. Tenslotte ligt mijn passie niet direct bij het 'helpen van patiënten' maar het benaderen van het menselijk lichaam als een systeem en in hoeverre de toepassing van techniek de zwakke punten in dit systeem kan (ver)helpen.
Ik heb nooit echt stilgestaan bij de hypocrisie van het doen van een studie die eigenlijk niet past bij je grootste interesse, maar nu loop ik toch al een tijdje te twijfelen. Zal ik uiteindelijk een studie volgen (bestaat er uberhaupt een studie die hierbij past) of zal ik het slechts beperkt houden tot een interesse/hobby?