sciencetalk

In mijn cursus staat het volgende: Bij het uitademen neemt de drukgradiënt ΔP af en tijdens het inademen neemt de drukgradiënt ΔP toe. Aangezien 2T = ΔPr geldt dat bij het uitademen, bij constante wandspanning T, het longblaasje in elkaar zal klappen bij het inademen , opnieuw bij constante T, het longblaasje zal scheuren.

Maar dit klopt toch niet want als ΔP daalt zou r toch moeten stijgen als T constant blijft dus dan kan het longblaasje toch niet in elkaar klappen?

Bedoel je niet de Wet van Laplace? Die luidt: T=Pr/2h, waarbij h de wanddikte is.

Bij een ademhaling stijgt inderdaad de druk P in de longblaasjes. Ook de straal r stijgt hierbij, want het volume van de longblaasjes neemt ook toe. Om het verhaal compleet te maken: de wanddikte h blijft constant, dus moet de wandspanning T ook toenemen. De longen willen van zichzelf inklappen, maar dit wordt verhindert door de onderdruk tussen de longvliezen aan de binnenkant van de borstwand.

Kortom: als de situatie waarbij je schetst dat de wandspanning en straal constant blijven en waarbij de druk stijgt plaatsvindt, zal het longblaasje inderdaad scheuren. Maar in de praktijk zal deze situatie niet plaatsvinden.

Verder is jouw gedachte logisch en goed als je alleen iets aan de hand van deze formule moet uitleggen, maar het zou een beetje vreemd zijn dat je uitademt (de druk daalt) en dat je longblaasjes vervolgens uitzetten (de straal stijgt), toch?!

Opmerking moderator