sciencetalk

Als men een bijl bij de steel neemt en op een doelwit werpt roteert het, maar zal het zwaarste gedeelte (het metaal) naargelang de duur van de worp niet meer en meer aan de kant van het doelwit komen?

Even voor het gemak alles wrijvingsloos verondersteld: het zijn twee bewegingen: een rotatie die behouden blijft en het zwaartepunt van de bijl die een paraboolbaan beschrijft (dus horizontale snelheid die behouden blijft en verticale versnelling naar beneden als zonder rotatie). Bij het werpen geef je het ding een impulsmoment en rotatie energie en een impuls en kinetische energie. Het blijft allemaal behouden. De draaiing rond het zwaartepunt gaat door alsof er geen snelheid was en de snelheid van het zwaartepunt verandert alsof er geen draaiing was.

Maar als er luchtweerstand is, en die is er, zal de steel vanwege zijn lagere dichtheid  icm. zijn oppervlak en de langwerpige vorm relatief meer luchtweerstand voelen en na zeer veel omwentelingen als laatste aankomen.
 
Zou je de bijl al roterend uit een vliegtuig laten vallen, dan komt hij vrijwel zeker (met mogelijke schroef- en slingerbewegingen) met de kop naar beneden aan.
 
In de praktijk van het werpen echter, roteert zo'n bijl maar een paar slagen, is heel kort onderweg, heeft een redelijke massa en een gering oppervlak. De luchtweerstand zal er in die korte tijd nauwelijks grip op krijgen, en dus is bovengenoemd effect niet merkbaar.