sciencetalk

ten eerste:als ik er helemaal naast zit,ik ben nog maar 13.
 
Ik heb bedacht dat je kunt tijdreizen.Stel je staat op de stoep en voor je zijn tegels en achter je.Elke tegel is een stukje van de tijd
Degene achter je is het verleden.Je ziet ze niet maar die plek is er nog steeds.En voor je is de toekomst want de toekomst zie je aankomen.Als je nu met behulp van verstrengelingen je naar de plek achter iets teleporteerd,ben je dan terug in de tijd?
 
ps:met behulp van verstrengelingen kun je teleporteren.

Hoe zit dit mechanisme precies in elkaar, door middel van verstrengelingen? Ik neem aan dat je verstrengelingen bedoelt die zich over grote afstanden uitstrekken en een meting aan een deel van het verstrengelde systeem hier verricht er dan tegelijkertijd er een meting wordt verricht?

Nele-df schreef: ten eerste:als ik er helemaal naast zit,ik ben nog maar 13.
 
Ik heb bedacht dat je kunt tijdreizen.Stel je staat op de stoep en voor je zijn tegels en achter je.Elke tegel is een stukje van de tijd
Degene achter je is het verleden.Je ziet ze niet maar die plek is er nog steeds.En voor je is de toekomst want de toekomst zie je aankomen.Als je nu met behulp van verstrengelingen je naar de plek achter iets teleporteerd,ben je dan terug in de tijd?
 
ps:met behulp van verstrengelingen kun je teleporteren.

Wil terug reizenin de tijd mogelijk zijn, dan moet dat verleden nog bestaan.
Mij lijkt dat nogal onwaarschijnlijk.

Eerst moet je weten wat tijd is. Tijd is verandering van dingen. Als helemaal niks veranderd (dus echt niks, geen enkele molecuul) staat de tijd stil. Je kan dus tijdreizen als je alles om je heen ongedaan maakt. Alle moleculen op aarde,sterrenstelsel, heelal, enz. laat terugdraaien en jouw lichaamsmoleculen niet, maakt tijdreizen mogelijk. Hiervoor heb je denk ik zoveel energie nodig, dat het eigenlijk onmogelijk is.

En wat tempelier als zei; je moet dan weten hoe alle moleculen (in dit geval) zijn veranderd.

(vanuit gaan dat moleculen de kleinste deeltjes zijn waar alles uit bestaat, en ja, er bestaan nog kleinere deeltjes....maar dat ter zijde)

Verstrengelingen werken zo:

Neem 2 verstrengelde deeltjes A en B en haal ze ver uit elkaar. Een derde deeltje C reageert op A en draagt informatie over zijn toestand over op A. Die informatie wordt dankzij verstrengeling naar b geteleporteerd een vierde deeltje d reageert op b en dat kun je in dezlfde toestand brengen als het oorspronkelijke deeltje c

natuurkundigen gebruiken kwantum verstrengelingen om een subtomair deeltje te teleporteren.en met verstrengelingen kun je info die je niet hebt gemeten toch versturen.

Nele-df schreef: Ik heb bedacht dat je kunt tijdreizen.Stel je staat op de stoep en voor je zijn tegels en achter je.Elke tegel is een stukje van de tijd
Degene achter je is het verleden.Je ziet ze niet maar die plek is er nog steeds.En voor je is de toekomst want de toekomst zie je aankomen.Als je nu met behulp van verstrengelingen je naar de plek achter iets teleporteerd,ben je dan terug in de tijd?

Dat klopt, er is enkel 1 heel grote 'maar'. Je kunt enkel informatie teleporteren die je nog niet gemeten hebt. Je kan dus niet kiezen welke informatie je terug in de tijd teleporteert.
Dus je kan inderdaad iets terug in de tijd teleporteren, maar je kan niet kiezen wat. Dingen die je terug teleporteert in de tijd, zien er daarom altijd uit als ruis. Jezelf ga je dus zeker nooit terug kunnen teleporteren.
Fysici noemen het zo: je kunt enkel quantuminformatie laten tijdreizen, maar geen informatie.

@Neox
Door de richting van alle deeltjes in het universum om te keren (buiten het weer doen ineenkrimpen van de ruimte; hoe zou dat moeten?) moet je ook die van jezelf omkeren. Dan pas draait de tijd om. Anders krijg je weer te maken met het feit dat je jezelf geboren kan zien worden, of dat je je vader en moeder al ziet voordat je geboren bent.
En de deeltjes waar jij zelf uit bestaat zijn niet de enigen die je niet zou moeten omdraaien. Dat zijn er zoveel meer. Je zou de deeltjes van alles waar je ooit mee in contact bent geweest ook niet moeten omdraaien, en daardoor de deeltjes van alle wat daar weer mee in contact heeft gestaan, enzovoorts, tot je zo´n beetje bij alle deeltjes van de Aarde aanbeland bent. Dan hou je eigenlijk het universum, buiten de straal die de afmeting heeft van jouw leeftijd in lichtjaren, over waarvan je de deeltjes moet omkeren, hetgeen onmogelijk is (alleen in gedachte).

verder weet ik het ook niet meer maar ik heb wel veel vragen over quantummechanica
wie kan mij helpen want leerkrachten van het middelbaar hebben niet zo ver gestudeerd en ik ben 13

Weet je al het verschil tussen de klassieke mechanica en de kwantummechanica? 
Ik denk alleen niet dat het hier de juiste plek is om dat te bespreken. Je zou daarmee beter terecht kunnen bij `Kwantummechanica en vastestoffysica ` terecht kunnen.

Nele-df schreef: verder weet ik het ook niet meer maar ik heb wel veel vragen over quantummechanica

Hiervoor studeer je na het middelbaar best verder op een universiteit. Je moet minstens partiële differentiaal vergelijkingen kunnen oplossen. Dat is iets wat je normaal gezien niet zal zien in het middelbaar. Daarnaast komt er lineaire algebra en kansrekening aan te pas. Je kan natuurlijk zelfstudie proberen, maar dan zal je er heel erg veel tijd in moeten stoppen. Beste optie is wachten en zorgen dat je alle middelbare wiskunde/natuurkunde echt goed begrijpt. Je zou wel al een kleine voorsprong kunnen nemen door wat boeken analyse, lineaire algebra en kansrekening aan te schaffen.

Flisk schreef: Hiervoor studeer je na het middelbaar best verder op een universiteit. Je moet minstens partiële differentiaal vergelijkingen kunnen oplossen. Dat is iets wat je normaal gezien niet zal zien in het middelbaar. Daarnaast komt er lineaire algebra en kansrekening aan te pas. Je kan natuurlijk zelfstudie proberen, maar dan zal je er heel erg veel tijd in moeten stoppen. Beste optie is wachten en zorgen dat je alle middelbare wiskunde/natuurkunde echt goed begrijpt. Je zou wel al een kleine voorsprong kunnen nemen door wat boeken analyse, lineaire algebra en kansrekening aan te schaffen.

Dat hoeft niet. Je kunt quantummechanica ook proberen in louter beschrijvende termen te begrijpen.
Over verstrengeling kun je bijvoorbeeld dit eens lezen: http://sciencetalk.nl/forum/index.php/topic/187345-nanocursus-de-epr-paradox-het-experiment-van-bell-en-waarom-het-heelal-waarschijnlijk-niet-gedetermineerd-is/
Ook de boeken van Anton Zeilinger kan ik aanraden. Ik heb die ook gelezen toen ik 14 was.

Ok ik begrijp wel wat van maar de shröder vergelijking ofzoiets kon niemand uitrekenen

het klinkt misschien egonachtig maar ik het gevoel dat ik hem kan uitreken met veel vrije tijd(maandag dus want dan heb ik pedadogische studie dag)