sciencetalk

Ik snap iets niet. De trend is namelijk dat de electronegativiteit groter wordt als je de van periode 1 naar 2 gaat en van 2 naar 3 gaat. Dit komt doordat de electronen in d-orbitalen niet effectief shielden en de electronen dus meer door de positieve lading van de kern worden aangetrokken. Toch zeggen ze dat door de extra shielding in periode 3 de MEER electronegatieve metalen hogere oxidatie toestanden kunnen bereiken. Waarom? Ik snap dit niet vanwege de electronegativiteit deze metalen. Dit zou juist zorgen voor stabiele d-orbitalen. Tevens is er meer ionization energy nodig om the metalen in de 3de periode te ioniseren. Een indicatie dat deze electronen stabieler zijn dan de 1ste en 2de periode metalen. Een voorbeeld is de relatief zeldzame vorm van 1ste periode metaal Mn(VII), met een pauling electronegativiteit van 1.6. Terwijl Re makkelijk Re(VII) kan vormen terwijl het een Pauling electronegativiteit heeft van 1.9. Wat is hier gaande?

Ik kan je niet goed volgen. Volgens mij is de trent dat in de buurt van Cs de laagste, en in de buurt van He de hoogste elektronegativiteit wordt gevonden. Van periode 3-5 is daar een beetje een uitzondering op midden in het d-blok.
 
Ionisatietoestanden hangen sterk af van de hoeveelheid elektronen die er beschikbaar zijn in de buitenste schil. Als je daarvoor d elektronen hebt wordt het een stukje eenvoudiger om hoge ionisatie te bereiken.
 
Zie ook: https://en.wikipedia.org/wiki/Electronegativity; daar staan ook trends in.