wannes schreef:
Als je ze ionen noemt wel.
Ook dan niet. Ze bestaan gewoon niet, punt uit. Elektronen stoten elkaar af, en in tegenstelling tot nucleonen zjin er geen krachten die ze bij elkaar kunnen binden. Je kunt 1 extra elektron op een atoom zetten, dat levert energie op omdat de aantrekking met de kern groter is dan de afstoting van de omringende elektronen. Ieder extra elektron kost energie, met andere woorden, het is gunstiger om dat elektron er meteen weer vanaf te gooien.
Dit sluit overigens het bestaan van O
2- ionen in een zoutkristal niet uit, maar een los O
2- ion zal vrijwel direct een elektron afsplitsen en O
- worden.
Dus, atomen met een lading van -20 kun je helemaal vergeten. Hoe je ze ook noemt.
In het algemeen is de bindingsenergie van de elektronen veel lager dan de typische (bindings)energie in de kern en heeft het dus weinig invloed. Maar in uitzonderlijke gevallen zijn er toch effecten waar te nemen: Als je kern radioactief vervalt door elektronvangst en je kern heeft geen elektronen meer zal het verval niet plaatsvinden, en bij zwaardere kernen is het mogelijk dat een neutraal atoom stabiel is, maar dat bij een sterk negatief geladen ion er een beta min verval kan plaatsvinden waarbij het elektron ingevangen wordt.
Ik daag je uit hiervan een concreet voorbeeld te geven. Elektronvangst treedt op met elektronen uit de binnenste schil(len), terwijl extra elektronen (of dus liever gezegd: het extra elektron) helemaal in de buitenste schil komen (komt) te zitten.
