sciencetalk

Beste mensen,
 
Ik ben voor school opzoek naar een nieuwe manier van het meten van dichtheid. De huidige manier is bijvoorbeeld het onderdompelen van het object in kwik. Kwik is alleen slecht voor de natuur dus daar moeten we vanaf. Wij kwamen zelf op al op wat ideeën zoals: 3D laser scanners of opzoek naar een andere vloeistof. Het nadeel is alleen dat het gaat om zoutklontjes meten. En zout lost op in bijvoorbeeld water. Ik probeer niet op een makkelijke manier dit project te maken hoor, ik ben alleen opzoek naar meer inspiratie
 
Alvast bedankt,

Casper van Donk 

Het ligt misschien wel heel erg voor de hand, maar waarom neem je geen ongevaarlijke vloeistof waar zout niet in oplost? Iets als minerale olie?

Die hadden we inderdaad ook al bedacht, maar voor het nauwkeurig kunnen meten van de dichtheid wil je eigenlijk een vloeistof met een zo hoog mogelijke dichtheid. Om deze reden gebruikt men nog steeds kwik  Nou snap ik dat je niet snel meer in de buurt komt van kwik qua dichtheid maar ik zoek dus iets wat zo zwaar mogelijk is en niet schadelijk voor het milieu is.

Casper van Donk schreef: ...maar voor het nauwkeurig kunnen meten van de dichtheid wil je eigenlijk een vloeistof met een zo hoog mogelijke dichtheid.

Wat is daarvan de achterliggende gedachte? Dat onderdompelen doe je om het volume te bepalen, en daarvoor doet de dichtheid van de vloeistof er niet toe.
Dus minerale olie lijkt me wel een goed idee.
Wil je toch iets zwaars, dan zul je b.v. vloeibaar lood moeten gebruiken. Maar ik denk dat dat niet zo goed is voor het zout.

Ik zie net nut van een hoge dichtheid ook niet zo - het gaat om displacement, en het meten van volume, niet van massa... tenzij je het doet door iets in een volle maatcylinder te gooien en vervolgens te wegen wat er over rand druppelt (lijkt me niet bijster nauwkeurig).

Waar je wel mee moet oppassen zijn ruwe oppervlakten die mogelijk een hoeveelheid lucht kunnen vasthouden. Als je domweg een lepel keukenzout in olie of kwik gooit en onder duwt dan is de kans reeel dat je daarbij een flinke hoeveelheid lucht meeneemt (meer naarmate je kristallen kleiner zijn) waardoor het resultaat afwijkt.

Vloeistofdichtheid is wel van invloed op nauwkeurigheid wanneer men een pycnometer gebruikt om dichtheid van een vaste stof te bepalen.

Wil je toch iets zwaars, dan zul je b.v. vloeibaar lood moeten gebruiken. Maar ik denk dat dat niet zo goed is voor het zout.

Ik denk niet dat dat een probleem is - lood is vloeibaar bij 370 graden terwijl keukenzout niet smelt voor je aan pakweg 800 graden zit.

Wat wellicht een creatieve aanpak kan zijn: bedenk een hoeveelheid zoutkristallen met vloeibaar lood, en laat het stollen. Dat heb je feitelijk een mooie afdruk van de kristallen waarvan je het volume kunt bepalen door het te vullen met een hoeveelheid vloeistof van bekende dichtheid (water oid).

Door insluitingen van lucht tussen kristallen en de moeilijkheid iets -exact- tot de rand te vullen met water gaat dit niet heel nauwkeurig zijn, maar wellicht levert het pluspunten op voor originaliteit?