sciencetalk

Normaal gesproken annihileren virtuele deeltjes elkaar zodat ze maar een zeer kort bestaan hebben. Maar hoe groot is de kans dat ze niet annihileren? Gebeurt zoiets alleen op waarnemingshorizonnen en was de ongelijke annihilatie van materie en antimaterie in het begin van de schepping er ook een voorbeeld van?

always schreef: Normaal gesproken annihileren virtuele deeltjes elkaar zodat ze maar een zeer kort bestaan hebben. Maar hoe groot is de kans dat ze niet annihileren? Gebeurt zoiets alleen op waarnemingshorizonnen en was de ongelijke annihilatie van materie en antimaterie in het begin van de schepping er ook een voorbeeld van?

Dit is onder voorbehoud, maar voor zover ik het begreep gebeurt dit altijd en overal. De meeste deeltjes annihileren wel weer, maar er zijn altijd wel deeltjes die voldoende energie vinden om niet te hoeven annihileren.
 
De ongelijke verdeling van materie en antimaterie moet anders verklaard worden, omdat bij het niet doorgaan van een annihilatie, je nog altijd evenveel materie als antimaterie moet overhouden.

Waar is die antimaterie dan gebleven?

Waar is die antimaterie dan gebleven?

Nobelprijs voor degene die dat weet.

Maar zoals het nu gesteld wordt lijkt het net alsof materie alleen kan ontstaan tegelijk met antimaterie. Wat noodzaakt daartoe?