sciencetalk

Ik was mij het volgende aan het afvragen:
 
Men brengt een zeeg aan een ligger door deze te belasten op voorhand. (ligger op 2 steunpunten, lijnlast)
De ligger krijgt een opwaartse doorbuiging in het midden.
Naderhand wordt de ligger toegepast in het gebouw en wordt de vloer etc geplaatst.
De ligger wordt terug belast waardoor de uiteindelijke doorbuiging rond 0 schommelt.
(aangezien de zeeg, de opwaartse doorbuiging terug naar beneden doorbuigt door de aangebrachte belasting)
 
Nu vraag ik mij af in welke mate er rekening wordt gehouden met de elasticiteit van het staal, het is toch zo dat staal in zijn elastisch gebied na het wegnemen van de belasting terugkeert naar zijn oorspronkelijke toestand? Of toch tracht terug te keren.
Dus indien de zeeg wordt aangebracht is er inderdaad een opwaartse doorbuiging, maar na het wegnemen van deze belasting kan de ligger toch trachten terug te keren na zijn oorspronkelijke toestand? Of mis ik een stap in het principe van een zeeg aanbrengen?

Een vervorming tot aan de vloeigrens is elastisch, daarbinnen zal het staal weer terugkeren naar de oorspronkelijke vorm. Maar bij dat voorbuigen van staal treedt een plastische vervorming op, die ligt voorbij de vloeigrens en is dus permanent.
 
Nadat de vervormende belasting van het staal is weggehaald veert het staal deels terug vanwege de elasticiteit en blijft de plastische, permanente, vervorming over. Dus zal het staal in de toogbank wat verder doorgebogen moeten worden dan de uiteindelijk gewenste kromming.