sciencetalk

Op school was ik bepaald geen uitblinker,

Misschien alleen in mijn verschijning en minder sociale omgang.

Verjaardagfeestjes intresseerde me niet, net als groepsactiviteiten.

Lesstof was vaak saai en onlogisch

Wat mij wel onderscheidde van klas/schoolgenoten.

Manier van denken en analiseren en filosoferen over bepaalde onderwerpen en vraagstukken

Wat voor mij totaal duidelijk was door de manier van uitleggen en beschrijven snapte anderen geen hout van.

Dat probleem of meer verschil ervaar ik nu nog steeds.

Het kan mij ontzettend frustreren als ik een oplossing voor een probleem aandraag waar een ander totaal het nut niet van inziet of niet begrijp.

Het zelfde geld voor dat ik taken in blokken verdeel om efficiëntie te bereiken.

Wat ik me dan heel vaak afvraag,wijkt mijn denkwijze zoveel af van mijn omgeving dat ik echt wartaal praat of is mijn functioneren voor vele totaal onbegrijpelijk waardoor ik mij detaseer en isoleer van anderen.

Denk ik zover vooruit dat het onnavolgbaar is?

Ik ben linkshandig en heb ADHD, ondanks dat daar genoeg over onderzocht is en geschreven zie ik geen raakvlakken in mijn manier van functioneren

Persoonlijke problemen mogen hier niet besproken worden. Neemt niet weg dat je misschien iets aan deze link hebt:
 
https://nl.wikipedia.org/wiki/Syndroom_van_Asperger

Bedankt voor de link, ik relateer het meer naar mezelf omdat spreken voor een ander een onmogelijke opgave is.

Het is meer bedoeld als voorbeeld voor een discussie hoever zijn hoogbegaafd en krankzinnig van elkaar verwijderd, is er een duidelijk verschil of kunnen deze gegevens niet zonder elkaar

https://nl.wikipedia.org/wiki/Syndroom_van_Asperger

 Het syndroom van Asperger is een vorm van autisme (die ik zelf ook heb), maar dat is niet hetzelfde als ADHD.

mathfreak schreef: Het syndroom van Asperger is een vorm van autisme (die ik zelf ook heb), maar dat is niet hetzelfde als ADHD.

 
Juist daarom gaf ik de link ook, het verhaal van Edgar in kwadraat deed mij véél meer aan Asperger denken dan aan ADHD.

Edgar in kwadraat schreef:Bedankt voor de link, ik relateer het meer naar mezelf omdat spreken voor een ander een onmogelijke opgave is.

Discussies over persoonlijke problemen leiden op dit forum uiteindelijk tot een slotje, wat zonde zou zijn voor dit interessante topic.

 

Het is meer bedoeld als voorbeeld voor een discussie hoever zijn hoogbegaafd en krankzinnig van elkaar verwijderd, is er een duidelijk verschil of kunnen deze gegevens niet zonder elkaar

 
Hoogbegaafden kunnen meer gekkigheid bedenken dan gemiddeld of minder begaafden. Hoogbegaafden kunnen derhalve tot vormen van waanzin vervallen waarvoor gemiddeld of minder begaafden door hun mindere intelligentie gespaard blijven.

 
 
Het is meer bedoeld als voorbeeld voor een discussie hoever zijn hoogbegaafd en krankzinnig van elkaar verwijderd, is er een duidelijk verschil of kunnen deze 

Ik vind dat het zijn van hoogbegaafd en krankzinnig zijn totaal los van elkaar staat. Er is dus wel een duidelijk verschil.
 

Professor Puntje schreef: Hoogbegaafden kunnen meer gekkigheid bedenken dan gemiddeld of minder begaafden. 

Ik vraag me dit af. Is gekkigheid dan afhankelijk van cognitie of cognitieve capaciteiten. Persoonlijk denk ik van niet. Ik kan me hierin vergissen hoor, is hier onderzoek naar gedaan? 
 

Professor Puntje schreef: Hoogbegaafden kunnen meer gekkigheid bedenken dan gemiddeld of minder begaafden. Hoogbegaafden kunnen derhalve tot vormen van waanzin vervallen waarvoor gemiddeld of minder begaafden door hun mindere intelligentie gespaard blijven.

Ook dit vraag ik me af. Staat waanzin in verband met cognitie? Kunnen minder begaafden mensen niet ook tot ontzettende waanzin vervallen? Is er überhaupt een correlatie tussen het hebben van krankzinnigheid en cognitie/hoogbegaafheid? 
 
Hoe ik het me voorstel: Er zijn mensen die zich helemaal gek kunnen analyseren. Hoogbegaafden zouden zich mogelijk sneller in de wetenschap kunnen verliezen, dan minder begaafde mensen die zich niet in de wetenschap bevinden. Daarnaast zullen hoogbegaafde mensen zich mogelijk ook sneller kunnen verliezen in het zoeken naar antwoorden. Maar, iemand kan zich ook in zijn zoektocht naar iets heel simpels verliezen (zoektocht naar geluk...).

Denk dat er geen bezwaar is als je over hoogbegaafdheid in het algemeen hebt. Overigens herken ik wel dat het mogelijk is om iets heel simpels te zeggen en de ander dit totaal niet snapt. Dit komt mogelijk doordat men iets wat heel veel uitleg nodig heeft in een enkele zin samenvat. Een hoogbegaafde begrijpt dan een heel verhaal in een zin. 
 
Ook het plaatsen van een zin in een verhaal die ogenschijnlijk helemaal niets met het verhaal te maken lijkt te hebben, kan bij anderen leiden tot verwarring of de opmerking dat je onzin schrijft, terwijl de hoogbegaafde hele verbindingen ziet met het verhaal. 
 
Helaas bemerkt de hoogbegaafde dit pas na het uitspreken of plaatsen op een forum van een zin die voor de lezer totaal geen logica bevat en/of bestempeld wordt als wartaal. 
 
Maar het tegenovergestelde kan ook dat de hoogbegaafde iets niet snapt wat voor anderen heel simpel is en dus ook wartaal of onlogisch lijkt maar dan voor de hoogbegaafde. 
 
Het helpt in ieder geval dat een hoogbegaafde het op een forum vermeldt omdat men verder toch anoniem is dan houdt men er rekening mee. 
 
En krankzinnigheid is een oude term die tegenwoordig niet meer gebruikt wordt men is tegenwoordig genuanceerder en komt steeds meer tot de ontdekking dat iedereen min of meer een afwijking heeft. 

Het sluit elkaar niet uit, en het gaat niet per se samen. Iemand kan hoogbegaafd zijn (volgens de definitie van het goed zijn in IQ testen tot allerlei andere) maar niet krankzinnig. Evengoed kan iemand krankzinnig zijn maar niet bijzonder slim. Beide tegelijk is uiteraard ook een mogelijkheid, al weet ik niet hoe sterk die correlatie is.
 
Krankzinnig is welliswaar een verouderde term in medisch opzicht, maar in het dagelijks taalgebruik best een duidelijk begrip. Dat tegenwoordig vrijwel ieder gedrag een DSM label heeft doet er niet zoveel aan af: Krankzinnig duidt meestal op een problematisch/gevaarlijk denkbeeld of gedrag. DSM labels duiden vaak genoeg op een vrij normale reactie waar zo nodig toch een label op moet, al was het maar voor de verzerkeraar die een psycholoog of psychiater moet vergoeden volgens een of andere (krankzinnige...) norm
 
Overigens denk ik niet dat je het als een probleem moet zien als je een vraagstuk op een andere manier oplost dan de gemiddelde mens - zolang de oplossing correct is maakt het niet zoveel uit. Middelbaar onderwijs is misschien nogal gericht op oplossen via geleerde patronen, maar daarvan heb je minder last naar mate je verder in het leven komt. Op een gegeven moment telt vooral het resultaat, niet hoe je daartoe gekomen bent. In sommige vakgebieden is het juist een voordeel als je dingen 'out of the box' weet op te lossen en is het soms noodzakelijk zelf een methode uit te vogelen als je de eerste bent die iets moet uitvogelen. 
 
 
Wat de regels rond persoonlijke problemen betreft: Ik denk dat die er vooral zijn om te voorkomen dat mensen zelf gaan dokteren op basis van forum-feedback en zorg van een arts mijden, daarvan lijkt me hier vooralsnog geen sprake.