sciencetalk

Hallo,
 
Ik ben onzeker over de uitkomst van een deelberekening van een schoolopdracht. Het betreft een kraanarm waarmee een last (voertuig) moet worden verplaatst. Tot windkracht 4 moet deze opstelling kunnen functioneren, Ik heb onder gegeven maximale windbelasting het moment op het draaipunt berekend.
 
Van daaruit heb ik het compenserend vermogen berekend, alles wrijvingsloos maar met meeneming van het massatraagheidsmoment van de onderdelen. Met toevoering van 73W zou de last dan net niet wegdraaien. In het bestand wetenschapsforum-vraag staan een aantal berekeningen mbv MathCAD.
 
Ik kan die 78W gevoelsmatig niet koppelen aan een resistentie van de windkracht, de oppervlakten en de massa. Het hijsen van de last staat nu even los hiervan. Is 78W een juiste waarde voor horizontaal verplaatsen?
 
mvg maurits

Jammer dat ik geen reacties krijg.
 
Ik kan mijn lage vermogen in zoverre begrijpen wanneer ik denk aan het met de hand bijdraaien/sturen van bijvoorbeeld een zeecontainer die in een hijsstrop van een vrachtwagen hangt.
 
Ik krijg verschillende uitkomsten bij het berekenen van het benodigd vermogen om mijn kraanlast 1,25m te verplaatsen (dit is de afstand die wordt afgelegd tijdens de acceleratiefase van 5 sec). Ik draai daarbij het horizontale vlak naar verticaal en vervang mijn horizontale versnelling van 0,1m/s voor de denkbeeldige zwaartekracht in het verticale vlak. Dan lijkt het nogal op de vele voorbeelden die ik WEL kan vinden in boeken en op forums (versnellende ballen, auto's, personenliften, enz).
 
Met de energiebalansmethode krijgik dan een totaal van 355J gedeeld door 5 sec = 71W. Tijdens windstilte. Wanneer ik de windkracht 4 erbij betrek (365N=36kg) wordt het totaal 365J/5=73W. Wanneer ik het vermogen benader via P=M x omega wordt het 10.7 kN x 0,056 = 600W. Best een groot verschil. 
 
Is de energiebalansmethode fout op de manier zoals ik 'm toepas? En zoja, waarom? Of kan die 600W gevoelsmatig ook niet kloppen?