sciencetalk

Ik denk dat het bij mij ooit begonnen is toen mijn vader mij op heel jonge leeftijd eens meenam naar de sterrenwacht hier in de buurt. Ik denk dat ik toen 8 was of zoiets. Maar ik begon het pas echt fascinerend te vinden toen ik in 1994 (ik was toen 14) in de krant las dat er een gedeeltelijke zonsverduistering zichtbaar zou zijn in Nederland. Ik heb toen (levensgevaarlijk) een paar stukjes negatieffilm over elkaar heen gelegd en op een zonnebril geplakt om een home-made eclipsbril te krijgen. Zeer slecht voor je ogen natuurlijk, maar ik had me er nog niet dusdanig in verdiept dat ik de gevaren in zag. (gelukkig niks aan overgehouden).

Een paar jaar later werd mijn interesse weer gewekt door de komst van komeet Hale-Bopp (begin 1997). Ik ging er 's ochtends al vroeg uit om door mijn slaapkamerraam met een ouwe verrekijker de komeet eens op te sporen. Hij was toen nog maar heel moeilijk zichtbaar, maar toen ik hem dan eindelijk gevonden had, was ik volledig verkocht! Ik denk dat dat het moment is geweest dat ik helemaal om was. Ik kocht de Sterrengids en leerde met mijn verrekijkertje de sterrenhemel kennen, een jaar later kwam mijn eerste telescoop (een 60mm lenzenkijkertje) enz. enz..

Het is sinsdien nooit meer goed gekomen!

Ik wil de eclips van 29 maart a.s. aangrijpen om minstens een les aan astronomie te besteden op VMBO-niveau. Ik wil een lokaal op het zuiden als tentoonstellingsruimte inrichten. Tips voor de aankleding en uitvoering van de waarneming graag in een ander topic (bij eclips elders op dit forum)

Hier wil ik eens van jullie fervente sterrenkijkers weten:

- hoe ben je ertoe gekomen dit als hobby te nemen

- wie of wat heeft jullie zover gekregen

Die ideeën kunnen mij meehelpen die les en die tentoonstelling meer in het natuurlijke belangstellingsveld te brengen, dus minder droge stof. Misschien rolt daar zelfs een nieuwe collega voor jullie uit, wie weet....

Met echt 'sterrenkijken' ben ik pas recent begonnen, ik heb mezelf afgelopen herfst een telescoop aangeschaft. Ik heb al wel veel langer een grote interesse in astronomie en ruimtevaart gehad, ongeveer sinds ik ergens op de basisschool zat (groep 6 of zo?).

Ik heb het idee dat, wanneer je eenmaal hebt beseft in wat voor absurde situatie wij ons met zijn allen bevinden (wij zijn kleine wezentjes op een stukje steen bij een onopvallende ster, ergens in een vergeten hoekje van het heelal - misschien geen bijster origineel standpunt meer, maar toch heel erg waar!), je heel anders tegen de dagelijkse gang van zaken aankijkt. Je bouwt er als het ware een enorm relativeringsvermogen mee op. Dat besef heeft me nog verder doen interesseren voor de (relatieve) schaal der dingen.

Ik kan me helaas niet meer herinneren hoe mijn interesse voor het hele ruimte-gebeuren oorspronkelijk is ontstoken. Wel is die interesse van pure fascinatie uitgebreid met een meer praktisch aspect: ik ben uiteindelijk luchtvaart- en ruimtevaarttechniek gaan studeren. Eigenlijk is daardoor die interesse alleen maar sterker geworden.

In het kort: mijn astronomie-hobby was als het ware al latent aanwezig, en had maar een gelegenheid nodig (een goede telescoop-deal) om tot uiting te komen.

In de letterlijke zin van het woord ben ik ook een sterrenkijker. Ik kijk er regelmatig naar, maar dan zonder apparatuur. Waarom? Gewoon, omdat ik het mooi vind. Maar ja, daar krijg je de interesse van jonge VMBO'ers niet mee.

Ik weet nog wel dat ik als klein kind aan het uitzoeken was naar welke ster ik nog eens zou willen gaan (eigenlijk allemaal, maar goed). Maar VMBO'ers zijn dat stadium al ontgroeid neem ik aan.

Wat ik wel een goede reden vindt, is het weten wat er buiten ons wereldje gebeurt. Gewoon even overdenken hoe het kan dat alles zo is zoals het is.

Bij mij zit het er ook al van jongs af aan in . Ik was geloof ik 8 toen ik ging nadenken (en kijken) naar de maan. Toen kreeg ik van mijn tante een boekje over 'het heelal' waarin alle planeten werden beschreven. Later, op mijn 15e kreeg ik ook interesse in sterren. Ik wilde ook altijd iets met natuurkunde/sterrrenkunde gaan doen. Uiteindelijk bleken natuurkunde, zelfs wiskunde A te lastig voor me te zijn . Nu studeer ik rechten , en blijft sterrenkunde een leuke hobby, zolang het niet te wiskundig wordt!!

Wel , iedereen is er wel van gefacineerd denk ik , en het geeft een speciaal gevoel wanneer je dan ook zomaar saturnus met zijn ringen door je telescoop ziet , toen je daar vroeger zoveel van hoorde van onze 9 planeten en weeral het bewijs hoe klein wij zijn , ik vind het ook mooi wanneer je mooie muziek combineert met sterrenkijken , bij mij staat de radio altijd op als ik kijk uit het raam(raam open).

Je moet "het" eens gedaan hebben.

een microbe , er is zoveel te ontdekken , en zelfs al heb je alles al ondekt , dan zijn er steeds nieuwe uitdagingen zoals foto's nemen , tijdens een reis waar betere weersomstandigheden zijn waarnemen.

Al van jongsaf facineert het mij , en ik denk iedereen wanneer hij jong is ,

Het is een soort sprookje maar dan in het echt.

Van jongs af aan was ik al gefascineerd door die enorme ruimte buiten die dunne schil lucht, die wij dampkring noemen. Ik heb zelf een kleine kijker en heb een poosje, voor toeristen in een bungalow park, in een kleine sterrenwacht gewerkt. Om ze iets van die onbevattelijke verhoudingen en afstanden duidelijk te maken, heb ik als voorbeeld de aarde 1 mm klein gemaakt en de hele ruimte in die verhouding verkleind. De zon is dan een bal van 10,9 cm op 11,72 mtr afstand, de maan is een balletje van 0,27 mm op 3,1 cm afstand. Pluto is zo'n 460 mtr van ons verwijderd en de dichtsbijzijnde ster is in deze verhouding bijna 3200 km verder. Misschien een leuk idee om aan je leerlingen voor te leggen.

vr.gr.

Jos

Om ze iets van die onbevattelijke verhoudingen en afstanden duidelijk te maken, heb ik als voorbeeld de aarde 1 mm klein gemaakt en de hele ruimte in die verhouding verkleind. De zon is dan een bal van 10,9 cm op 11,72 mtr afstand, de maan is een balletje van 0,27 mm op 3,1 cm afstand.

Dat is een leuk idee. Alleen hebben wij geen lokalen waar ik Pluto nog in kwijt kan.

Maar serieus, daar gaan we iets mee doen. bedankt

Nou, waarom kijk ik sterren....het is gewoon een heel erg grote hobbie van mijzelf. Ik ben al sinds mijn 7e ongeveer gefacineerd door de sterren en de hemel. Ik heb nu al verschillende telescopen gehad en nu heb ik een meade etx-105 + LPI. Mijn favoriete objecten om te bekijken zijn deep sky objecten, deze vind ik erg mooi omdat ze zo misterieus zijn en op foto's ook erg mooi .

Wat is het dan dat Skyguy zo fascineert?

Je moet jezelf eens voorstellen in watvoor een verschrikkelijke grote ruimte we wel niet leven, en wat de afstanden allemaal wel niet zijn. Ik vind het zo mooi dat we al die objecten (die zo verschrikkelijk ver weg staan) kunnen zien . En let wel, ze kunnen wat klein lijken door een tellescoop.....maar ze zijn het niet . Je kijkt dus naar bijv, een nevel die duidzenden lichtjaar in doosnee is, en dat vind ik erg mooi aan de astronomie