sciencetalk

Hi,
 
 
Binnenkort wil ik starten met een experiment dat het volgende omvat,
 
Met dit experiment wil ik pogen te bewijzen dat een locatie, zijnde een plaats waarin een object zich in begeeft, een deel is van het object zelf. Dus het veronderstelt dat een locatie onderdeel is van het object en weerlegt het idee dat een locatie iets is wat los staat van het object wat de ruimte inbeslag neemt. 
 
Hoe wil ik dit doen?
 
Ik neem een vlak oppervlak van minimaal 3,5 meter lang, op het ene uiteinde (punt 1) van dit oppervlak leg ik een holle kopere of metale bal. Ik geef de bal een tikje met een hamer en tracht direct na de tik de frequentie van de bal te meten. Hierna leg ik de bal op het andere uiteinde (punt 2) van het oppervlak. Wederom zal ik de bal een tik geven om direct erna de frequentie te meten. Als de appartuur nauwkeurig genoeg meet dan zou er een verschil in frequentie moeten optreden omdat de locatie van de bal is gewijzigd. Als ik de metingen heb op punt 1 en punt 2, dan zou ik op een of andere manier de frequentie die op punt 1 is gementen op de bal willen projecteren. Het is idee is dat wanneer ik dit doe, dat de bal zich dan naar punt 1 moet gaan bewegen. 
 
Anders gezegd, neem een mobiele telefoon (of iets anders). Verplaats nu de mobiele telefoon. De telefoon op locatie 1 is een andere telefoon dan naar waar je deze naartoe verplaatst hebt omdat de locatie (een variabele van het object) is veranderd. Het lijkt dezelfde telefoon, maar als het goed is is de frequentie van de telefoon veranderd. De frequentie van een object is op geen enkele locatie hetzelfde, iets wat ik graag voor mijzelf wil zien met dit experiment. 
 
Heeft iemand enig idee wat voor apparatuur ik hiervoor heb? Mijn kennis is vrij beperkt op dit gebied, daarom vraag ik om hulp
 
Iedereen die wilt helpen met het experiment is van harte welkom.

Je doel klinkt onzinnig omdat je het over een object hebt (en later over een bal en een telefoon). Maar als je dat verandert in de buiken van een staande golf dan kun je zinvol gaan experimenteren met Chladnipatronen. Strooi zand op een triltafel en stuur die aan met een frequentie. De buiken verplaatsen zich als je de frequentie verandert. Zoals op deze youtube video.

jkien schreef: Je doel klinkt onzinnig omdat je het over een object hebt (en later over een bal en een telefoon). Maar als je dat verandert in de buiken van een staande golf dan kun je zinvol gaan experimenteren met Chladnipatronen. Strooi zand op een triltafel en stuur die aan met een frequentie. De buiken verplaatsen zich als je de frequentie verandert. Zoals op deze youtube video.

 
Hoezo klinkt mijn doel onzinnig als ik het over een object heb? Met een object bedoel ik iets van stoffelijke aard, kan een telefoon zijn, een voetbal, stoel, wat dan ook.
 
In de eerste instantie wil ik een holle kopere of metale bal gaan gebruiken aangezien de trillingen hiervan denk ik makkelijker zijn te meten dan van bijvoorbeeld een baksteen. 
 
Dus ik meet de frequentie van het object in casu (de metale of kopere bal) op punt 1, en daarna nogmaals op punt 2. Als de meetapparatuur gevoelig genoeg is, dan zal blijken dat de bal op punt 1 een andere frequentie heeft dan op punt 2. Hierna wil ik de frequentie die gemeten  is op punt 1 projecteren op de bal en dan kijken of de bal dan begint met rollen naar punt 1. Dit zou moeten gebeuren aangezien de frequentie strookt met de frequentie die de bal had op punt 1, en dus zou de bal zichzelf moeten gaan bewegen naar punt 1. 
 
Voor mij de uitdaging om zeer gevoellige meetapparatuur te vinden die de frequentie van een object kan meten, en dan moet ik nog uitzoeken met welke apparatuur ik de frequentie van de bal kan beinvloeden. 

Wat bedoel je met de frequentie van een object?

Stel dat je kunt vaststellen dat je object op een bepaalde locatie een zeer bepaalde frequentie heeft. Je stelt dat het object op een andere locatie, ook een andere frequentie zal hebben.
We kunnen bedenken dat er oneindig veel locaties zijn: het heelal is best groot, en kan best veel locaties bevatten. Daarnaast is ook de afstand tussen twee willekeurige locaties steeds te verdelen, en daarmee is er ook een oneindig aantal locaties te bedenken tussen jouw twee willekeurige locaties.
Je object zou dus oneindig veel frequenties kunnen hebben omdat het zich op oneindig veel locaties kan bevinden. Een ander object zou ook oneindig veel frequenties kunnen hebben omdat het zich ook op oneindig veel locaties kan bevinden.
Je object zou daarvoor een oneindig grote buffer moeten hebben om al die frequenties en locaties op te slaan. En misschien is het hele systeem wel tijdsafhankelijk.
 
Stel nu dat je (de richting van) je meting kunt omkeren, en daarmee een waarde op je object zou kunnen projecteren. Stel dat je een waarde daadwerkelijk op je object projecteert, en stel dat je object blijft liggen. Dan zou het toch nog kunnen zijn dat die waarde gewoon op dat (nieuwe) moment, bij dat object en locatie hoort?
Is je experiment dan gelukt? Wellicht moet je eerst definieren wat je onder 'succes' verstaat bij dit experiment, en ook vastleggen hoe een ander jouw experiment zou kunnen uitvoeren en reproduceren.
 
Daarnaast eerst maar even wachten waar en wanneer er zo'n frequentiemeter en projectieapparaat beschikbaar komen.

@jkien 
 
Hi, bedankt voor je input. Ik ben niet wetenschappelijk onderlegd, dit had je al door. Dus daarom onderbouw ik alles in 'layman terms'. Met frequentie projecteren bedoel ik dat ik het object in casu van frequentie wil laten veranderen, en dan specifiek naar een eerdere gemeten frequentie op een andere locatie. Als ik de frequentie weet van de bal op punt 1, en ik met apparatuur deze bal opnieuw met exact dezeflde frequentie kan laten trillen, dan zal de bal zich direct moeten gaan begeven naar punt 1.Elk object opzichzelf heeft een frequentie, elk object trilt uit zichzelf, alhoewel wij dit niet met onze zintuigen kunnen waarnemen, de juiste apparatuur zou dit wel moeten kunnen. En wanneer men dan de locatie van het object veranderd, dan zal ook de frequentie van het object veranderen. En als men het voorelkaar krijgt om het object te laten trillen op een eerder gemeten frequentie, dan zal het object moeten stoppen met bestaan op zijn huidige locatie, en moeten starten met bestaan op de locatie waarvan zij nu de frequentie van heeft. 

Back2Basics schreef: Stel dat je kunt vaststellen dat je object op een bepaalde locatie een zeer bepaalde frequentie heeft. Je stelt dat het object op een andere locatie, ook een andere frequentie zal hebben.
We kunnen bedenken dat er oneindig veel locaties zijn: het heelal is best groot, en kan best veel locaties bevatten. Daarnaast is ook de afstand tussen twee willekeurige locaties steeds te verdelen, en daarmee is er ook een oneindig aantal locaties te bedenken tussen jouw twee willekeurige locaties.
Je object zou dus oneindig veel frequenties kunnen hebben omdat het zich op oneindig veel locaties kan bevinden. Een ander object zou ook oneindig veel frequenties kunnen hebben omdat het zich ook op oneindig veel locaties kan bevinden.
Je object zou daarvoor een oneindig grote buffer moeten hebben om al die frequenties en locaties op te slaan. En misschien is het hele systeem wel tijdsafhankelijk.
 
Stel nu dat je (de richting van) je meting kunt omkeren, en daarmee een waarde op je object zou kunnen projecteren. Stel dat je een waarde daadwerkelijk op je object projecteert, en stel dat je object blijft liggen. Dan zou het toch nog kunnen zijn dat die waarde gewoon op dat (nieuwe) moment, bij dat object en locatie hoort?
Is je experiment dan gelukt? Wellicht moet je eerst definieren wat je onder 'succes' verstaat bij dit experiment, en ook vastleggen hoe een ander jouw experiment zou kunnen uitvoeren en reproduceren.
 
Daarnaast eerst maar even wachten waar en wanneer er zo'n frequentiemeter en projectieapparaat beschikbaar komen.

 
Hi,
 
Ik ga ervan uit dat elk object op elk willekeurige locatie een unieke frequentie heeft. Dit zullen miniscule veranderingen zijn in de frequentie, maar deze zijn er wel degelijk. De frequentie van een object is op geen enkele locatie hetzelfde. Dit komt omdat het object is blootgesteld aan een wirwar van zichtbare en onzichtbare krachten die allen invloed uitoefenen op de frequentie. Daarnaast, de relatie van het object met alles om haar heen veranderd als men de locatie van het object wijzigd. Deze wijziging heeft een effect op de frequentie van het object, een miniscule verandering in frequentie vind plaats, maar het is een verandering niettemin. Het verschil in frequentie zou gemeten moeten kunnen worden, het zal lastig zijn, dit omdat het verschil miniscuul is. 
 
Dus het eerste succes zal behaald zijn op het moment dat ik van een object op twee verschillende locaties twee verschillende frequenties meet, en dit met andere objecten succesvol kan herhalen en aantonen. 
 
Het tweede succes zal er zijn wanneer ik erachter kom hoe ik het object een frequentie kan laten aannemen die ik eerder heb gemeten op een willekeurige locatie. Het object zou dan in theorie zich moeten gaan bewegen naar deze locatie, dit omdat het object alleen op die willekeurige locatie die unieke frequentie heeft en kan hebben. 

En wanneer men dan de locatie van het object veranderd, dan zal ook de frequentie van het object veranderen.

 
Helaas, nee. Dat gaat niet gebeuren, want locatie en frequentie hebben op zich niets met elkaar te maken.
 
Een frequentie is een aantal trillingen per tijdseenheid, bijvoorbeeld 1000 trillingen per seconde. Een stemvork bijvoorbeeld kan een resonantiefrequentie van 1000 Hz hebben. Die resonantiefrequentie verandert door van alles (luchtdruk, temperatuur) maar niet door louter de locatie te veranderen.
 
Voorbeeldje: Een satelliet draait rond de Aarde, en verandert dus voortdurend van locatie. In die satelliet zitten kleine stemvorkjes (kwartskristallen bijvoorbeeld) die met zeer hoge precisie resoneren en zo voor de zendfrequentie van de satelliet zorgen. Als locatie en frequentie iets met elkaar te maken zouden hebben, zouden we als gevolg van de verschillende locaties een variatie in die frequentie moeten kunnen meten. Maar dat gebeurt niet.
 
Nu zou jij kunnen zeggen dat het verschil onmeetbaar klein is, maar er is geen enkele natuurkundige wet die een dergelijk effect voorspelt.
 

Ik ga ervan uit dat elk object op elk willekeurige locatie een unieke frequentie heeft

 
Wetenschappelijk is dit onzin, en het wordt pas de moeite waard er aan te gaan meten, als er een goede theoretische grondslag is die een dergelijk effect voorspelt. "Ergens vanuit gaan" is geen theoretische grondslag, maar fantasie.

klazon schreef: Wat bedoel je met de frequentie van een object?

 
Bedankt voor je vraag,
 
Ik ga ervan uit dat elk object, wat dan ook, trilt. Deze trillingen zijn niet waar te nemen met onze zintuigen. In het engels is het 'vibratory frequency'. Gevoelige appartuur zou instaat moeten zijn om deze trillingen waar te nemen. Dus stilstaande opjecten trillen. En deze miniscule trillingen zou ik willen meten.

Michel Uphoff schreef: Voorbeeldje: Een satelliet draait rond de Aarde, en verandert dus voortdurend van locatie. In die satelliet zitten kleine stemvorkjes (kwartskristallen bijvoorbeeld) die met zeer hoge precisie resoneren en zo voor de zendfrequentie van de satelliet zorgen. Als locatie en frequentie iets met elkaar te maken zouden hebben, zouden we als gevolg van de verschillende locaties een variatie in die frequentie moeten kunnen meten. Maar dat gebeurt niet.

 
Hi, 
 
Bedankt voor het geven van het voorbeeld. Zijn deze stemvorkjes aard- en nagelvast verbonden aan de sateliet? In dat geval meen ik dat de stemvorkjes niet als object aangemerkt kunnen worden, maar wel de sateliet als geheel. 

Opmerking moderator

 

Zijn deze stemvorkjes aard- en nagelvast verbonden aan de satelliet?

 
Ja natuurlijk, maar wat dat te maken heeft met jouw interpretatie van een 'object' ontgaat mij volledig. Een object dat aan een ander object vast zit is geen object meer? En een object dat zo volgens deze vaagheid geen object is, maar zich wel verplaatst zou dan volgens jou niet van frequentie veranderen? Maar het object waaraan dit niet-object vast zit en dus het 'echte' object is wel? Maar de satelliet zit nagelvast aan de stemvorkjes, en is dus ook geen object. Het duizelt mij. Sorry, dit is echt quatsch.
 
Kom nu eerst eens aan met een goede onderbouwing ('Ik ga er van uit dat...' volstaat absoluut niet) van jouw bepaald niet wetenschappelijke gedragen claim dat frequentie locatiegebonden is. Het is hier een wetenschapsforum.

cyberjedi schreef: Ik ga ervan uit dat elk object, wat dan ook, trilt. Deze trillingen zijn niet waar te nemen met onze zintuigen. In het engels is het 'vibratory frequency'. .

Even gegoogeld op dit begrip. Komt op mij over als zweverig geneuzel. Niet mijn ding.

Dat is het bekende New Age idee van "hogere frequentie gebieden". Een standaardkreet in de esoterische lectuur.    De gedachte is dat wij maar een klein deel van het licht- en geluidsspectrum zelf kunnen waarnemen, en dat er dus van alles bestaat dat zich afspeelt zonder dat wij dat wij daar vanuit zintuiglijke waarneming weet van hebben. Aan die processen die zich afpelen in voor ons niet waarneembare frequentiegebieden worden dan weer allerlei occulte verschijnselen gekoppeld. Wat men daarbij vergeet te vermelden is dat er ook wetenschappelijke apparatuur bestaat om elektromagnetische en geluidssignalen te meten die aan onze zintuiglijke waarneming ontsnappen.