sciencetalk

Stel niet alleen het heelal dijt uit maar alles, dus ook massa. Dan is mijn vraag zouden we dat kunnen weten of kunnen meten?
 
Als je een foto groter maakt kun je dit zien omdat je geen onderdeel uitmaakt van de foto zelf.

Wat bedoel je met het uitdijen van massa? Bedoel je dat als het heelal uitdijt er massa bij komt? Dat kan niet want dat is in strijdt met de wet op behoud van massa/energie.

nee dat alles uitdijt, er komt dus geen massa bij. Dus gewoon alles dat bestaat tot en met het kleinste deeltje. En de vraag is of we dat kunnen meten of weten.

Tot en met het kleinste deeltje? Deeltjes zoals protonen kunnen niet groter worden want die worden bij elkaar gehouden door de sterke kernkracht. Grotere objecten zoals b.v. een ster (of sterrenstelsel) blijven ook even groot door hun lokale zwaartekracht. De kracht die op objecten wordt uitgeoefend als gevolg van de uitdijing van de ruimte is marginaal in vergelijking met de lokale zwaartekracht en al helemaal in vergelijking met de sterke kernkracht.
 
Het kan dus niet gebeuren maar als het gebeurt en het geldt dan voor alles wat bestaat dan merken we daar niets van vermoed ik.
Stel, je huis en alles wat er in staat word ineens groter en ook de omgeving. Als ook jij dan groter wordt steek je nog steeds even ver boven iets uit, dus waar zou je dan aan moeten zien dat iets groter is geworden?
 
Maar zoals gezegd: dat kan dus helemaal niet. Want als iets groter wordt krijgt het een lagere dichtheid aangezien de massa natuurlijk gelijk blijft. Het zelfde geldt voor de zwaartekracht van b.v. de Aarde. Als die zomaar groter wordt is de zwaartekracht aan het oppervlak dus ook lager. Wat jij voor ogen hebt druist tegen alle wetten in.

p.s: Wat wel zou kunnen gebeuren is de 'big-rip' aan het einde der tijden. Dat is een hypothese die stelt dat het heelal over triljoenen jaren zo groot is geworden dat de expansie alles (ook de ruimte-tijd waarin we leven) uiteengerukt heeft.
 
Sterrenstelsels zullen dan wel groter worden omdat ze dus geleidelijk aan uiteengerukt worden maar de sterren daarin (nog) niet. Die komen later en helemaal op het einde worden volgens deze hypothese ook de deeltjes zoals protonen vernietigd. Dat proton wordt dan nog steeds niet groter, het verdwijnt simpelweg.

Voor mij klinkt het net zo ongewoon als men zou dromen vanuit een 2D-wereld, terwijl 3D voor de dromers niet bestaat.

En de vraag is of we dat kunnen meten of weten

 
Nee. Als de schaalgrootte van echt alles (dus inclusief de lichtsnelheid) tegelijk in dezelfde mate zou kunnen veranderen, dan kan je daar niets van merken. Alle onderlinge verhoudingen blijven dan immers dezelfde als voorheen.

Michel Uphoff schreef:  
Nee. Als de schaalgrootte van echt alles (dus inclusief de lichtsnelheid) tegelijk in dezelfde mate zou kunnen veranderen, dan kan je daar niets van merken. Alle onderlinge verhoudingen blijven dan immers dezelfde als voorheen.

 
Dat dacht ik ook en stel dat er maar een uitzondering op die regel zou zijn, dat een iets niet mee zou uitdijen. Dan zouden we het wel kunnen meten toch?

Zoals Michel zegt: het gaat om verhoudingen. Als alles in b.v. ons zonnestelsel evenredig groter zou worden (dus zon, planeten etc. en hun onderlinge afstanden) dan blijft alles wat betreft het zonnestelsel er het zelfde uit zien ongeacht jou locatie. (Voorop gesteld dat ook het weerkaatste licht van een planeet toeneemt. Wat inhoud dat onze zon per afstand in het kwadraat helderder wordt!) Maar zou b.v. de zon niet meedoen dan merk je dat natuurlijk want die wordt dan steeds kleiner en minder helderder.

Ok en als alles sneller dan het licht uitdijt? Zou dit dan aan het licht te zien zijn, te meten?

Het is de vraag of de natuurwetten bij laten we zeggen een verdubbeling van alle grootheden wel hetzelfde blijven...

Je kent toch wel het begrip "roodverschuiving"?
Als een lichtbron zich verwijderd krijg je een verschuiving naar het rode deel van het spectrum. Het licht wordt dan roder. Bereik je de lichtsnelheid (wat dus niet kan) dan wordt alles gewoon zwart.
 
Bekijk eens de video die hier staat. Is niet helemaal correct maar laat wel zien wat er met de kleur van licht gebeurt. (sleep de muis in de video voor een 360° beeld) Ook zie je in dat topic in de pdf van Michel een afbeelding van de zon gezien vanuit een vertrekkend en versnellend ruimteschip staan. Bij het haast bereiken van de lichtsnelheid is de zon haast zwart.
 
Zou iets sneller dan het licht kunnen dan verandert er niets aan het licht want we zien het sowieso niet meer. (Althans: niet met het blote oog). Maar het enige wat wel sneller kan is de expansie van het heelal. De sterrenstelsel daarin echter gaan niet sneller dan het licht.

Professor Puntje schreef: Het is de vraag of de natuurwetten bij laten we zeggen een verdubbeling van alle grootheden wel hetzelfde blijven...

Ik denk van wel. Als je alles in de kwantum mechanica verdubbeld zijn alle verhoudingen gelijk en waarom zou dan b.v. de wet op behoud van energie plotseling niet meer gelden? Als licht b.v. 600.000 km/sec ging dan krijg je natuurlijk wel andere afstanden in het heelal maar het blijven verder 'gewoon' fotonen. Ook E=Mc² blijft gelden.

Verdubbel de energie, de massa en de lichtsnelheid eens en kijk dan of E = mc² nog steeds opgaat?

Dat mag je in dit geval niet doen. Als je m verdubbelt verandert E automatisch ook maar dat staat links van het "=" teken. De verhouding E=mc2 blijft gehandhaafd. Anders kun je ook zeggen dat als 10=2*5 en je gaat alles tegelijk verdubbelen dat 20=4*10 niet meer klopt. En dat is natuurlijk zo maar dan heb je wel een rekenregel geweld aan gedaan.