sciencetalk

Hallo,

Voor eenzelfde staalkwaliteit vind ik in de literatuur verschillende CE-waarden voor verschillende diktemarges. Vooral voor hogesterktestalen loopt de CE-waarde behoorlijk uiteen voor dikte <50mm en dikte >100mm (respectievelijk 0,65 en 0,83). https://www.induteq.nl/metaal-werktuigb ... terkte.pdf

Dat die verschillende waarden leiden tot een correcte (voor)warmtebehandeling voor de gegeven dikte dat voel ik nog wel aan. Maar hoe komt men tot deze verschillende waarden? Niet met een CE-formule die louter is gebaseerd op gewichtspercentages van koolstof en legeringselementen.

Bedankt,

Maurits

ik vermoed dat de verschillen het gevolg zijn van het productie proces door het dunner walsen verbrand waarschijnlijk een deel van de koolstof.

de hoeveelheid vaststellen lijkt me een kwestie van meten .
net als de sterkte die verschild namelijk ook dunner staal van de zelfde kwaliteit is sterker dan dik staal.

Oke, klinkt niet onaannemelijk.

Maar dat geldt dan theoretisch voor de halfgestolde streng zoals die uit de gietvorm komt zakken richting continu-warmwalsband. Daarna begint het vervormingsproces en ontsnapt er koolstof werkenderweg. Waar in die teruglopende CE-waardenreeks moet je volgens jou de CE plaatsen die je uitrekent met de formule? Bij de grootste dikte?

Het is niet zo belangrijk in de praktijk denk ik, omdat de uitgerekende CE-waarde wordt ingevoerd in de grafieken ter bepaling van de voorwarmtemperatuur. Daar komt de plaatdikte wel om de hoek kijken. En dat maakt de bepaling van de preheat min of meer sluitend. Klopt dit?

Het intrigeert mij ook omdat het niet duidelijk is. Ik ben ook maar een student en ik heb nog tijd voor die dingen.

Bedankt voor het antwoorden trouwens.