sciencetalk

Zijn veel filmpjes te vinden over twee spleten en
interferentie-patroon. Is ergens ook zoiets met
detector bij de spleten die aan/uit kan gezet
in de praktijk te zien?

In populaire filmpjes over de dubbelspleet wordt gesuggereerd dat men makkelijk een "which-way detector" kan toevoegen aan de dubbelspleet. Je vraag is geloof ik waaruit zo een which-way detector in de praktijk bestaat.

Maar voor zover ik weet is er in de praktijk zelden sprake van een dubbelspleet met een which-way detector. Wikipedia noemt er een een paar (link). Hoe efficienter de detector, des te zwakker de interferentie, is de conclusie.

Wat er een beetje op lijkt is de ene spleet afsluiten en dan stellen dat de deeltjes via de andere spleet passeren. Of een polarisatiefilter op de ene spleet zetten en een dwars polarisatiefilter op de andere spleet, maar dat is niet echt een which-way detector.

Is een efficiente detector niet
mogelijk met zwaardere deeltjes.
Dan zou de interferentie totaal moeten verdwijnen.

het 2 spleten experiment is herhaald met allerlei soorten deeltjes, ook moleculaire voetballen. In principe moet het ook lukken met pin pong balltejes.

Niets van te vinden. Zoek nog steeds een
demonstratie met detector die aan/uit
geschakeld wordt. V.g.s. de theorie moet
dit kunnen.

Na even googlen vind ik verscheidene artikelen, de meeste zitten achter een paywal maar elke piraat zeilt hier wel rond.
Als je hier niet zo goed in bent, de onderstaande pagina legt eigenlijk je hele vraag uit en bevat een lijst refrentie's naar de papers van zulke experimenten.

https://physicsworld.com/a/the-double-slit-experiment/

Het was lange tijd onmogenlijk de bekende "gedanken experimenten" die de theoretische en pedagogische basis vormen van de QM uit te voeren. Sinds de jaren 80 zijn er technieken ontworpen die ons toelaten om een enkel foton of electron te manipuleren. Er zijn sindsdien zeer veel onderzoeks groepen ontstaan die deze oude gedachte experimenten proberen na te bouwen. Enkele die ik het best ken zijn de universiteit van wenen en de groep van anton zeilinger (in zurrich denk ik).
Een perfecte detector die 100% detectie kans heeft of die de energie 100% nauwkeurig meet enz... is uiteraard onmogenlijk, elk experiment bevat onwaarschijnlijkheden maar goed gebruik van statistiek en fouten berekening kan dit quantifieren.

Een detector die kan bepalen door welke spleet een deeltje gaat is wel te bouwen. Dat gaat gemakkelijker voor bijvoorbeeld electronen gezien die een lading hebben, terwijl fotonen lastig zijn te detecteren zonder ze te vernietigen.

Maar als je het echt mind boggling wilt hebben: https://en.wikipedia.org/wiki/Quantum_eraser_experiment - niemand die zegt dat je niet achteraf mag kijken, en als je het toch doet vernietig je alsnog de informatie die in het verleden is vergaard.