sciencetalk

Een maanbewoner leeft ondergronds op de maan. Hij graaft een voldoend brede tunnel richting aarde.
Ga na, dat dit astronomisch gezien mogelijk is. Neem verder aan dat dit technisch mogelijk zou zijn.
Hij bekijkt de aarde aarde ongeveer een jaar lang. Wat ziet hij allemaal? (Inlevingsvermogen nodig!)

efdee schreef: ↑do 02 jan 2020, 19:57 Een maanbewoner leeft ondergronds op de maan. Hij graaft een voldoend brede tunnel richting aarde.
Ga na, dat dit astronomisch gezien mogelijk is.

Tot zover ben ik mee. Maar:

efdee schreef: ↑do 02 jan 2020, 19:57 Hij bekijkt de aarde aarde ongeveer een jaar lang. Wat ziet hij allemaal? (Inlevingsvermogen nodig!)

Waar moet dat heen? In astronomische zin?

Hij ziet de hele aarde maar niet altijd. Ik denk (maar ben niet zeker) dat hij schijngestalte zal zien.
Het zelfde geldt voor dat de aarde ook een soort ja en nee knikken zal laten zien.

@Jan
De aarde, zon en maan maken op een bepaalde manier een rondedans om elkaar heen. Vanaf de aarde toont de maan bepaalde bewegingen. Nu wil ik het beweeggedrag en belichting van de aarde bekijken vanaf de maan.

@Tempelier
De maan houdt altijd dezelfde zijde naar de aarde gericht. Omgekeerd zie je de aarde voortdurend ongeveer op dezelfde plek t.o.v de horizon staan.

Hoe langdurig zijn bepaalde verschijnselen?

Op zich wel een interessant fenomeen. Als de banen van aarde rond te zon en die van de maan rond de aarde perfect in 1 vlak zouden liggen dan zou je vanaf de maan maandelijks ook een 'nieuwe aarde' zien - in de zin dat de maan pal achter de aarde zit vanuit de zon gezien, en je dus alleen de donkere kant kunt zien.

Dit is echter niet exact het geval - was het wel zo dan zouden we elke volle maan een maansverduistering zien vanaf de aarde, terwijl dat relatief zeldzaam is.

Belangrijk verschil tussen de maan zien vanaf de aarde, en de aarde zien vanaf de maan: Door tidal locking zien we vanaf de aarde maar 1 kant van de maan, maar vanaf de maan is (vrijwel) het hele oppervlak van de aarde op enig moment zichtbaar mits je aan de "goede" kant staat. Bovendien is de booghoek die de aarde aan de hemel maakt vanaf de maan bijna 4 keer zo groot als de maan gezien vanaf de aarde - de afstand is hetzelfde, en hoewel de aarde een idioot grote maan heeft zit er toch een fors verschil tussen de afmetingen.

efdee schreef: ↑do 02 jan 2020, 23:19 @Jan
De aarde, zon en maan maken op een bepaalde manier een rondedans om elkaar heen. Vanaf de aarde toont de maan bepaalde bewegingen. Nu wil ik het beweeggedrag en belichting van de aarde bekijken vanaf de maan.

..//..
Hoe langdurig zijn bepaalde verschijnselen?

Het maanmannetje ziet de aarde heel de tijd, er komt niks op of gaat onder.
Verder, zoals wij maanstonden zien, zal het maanmannetje "aardstonden" zien, ook in een cyclus van ongeveer 4 weken, maar in tegenfase: zien wij een nieuwe maan, dan ziet maanmannetje "volle aarde".
Groot verschil is dat maanmannetje de aarde wel rond haar as ziet draaien., maar wij vanaf de aarde alleen maar die kant zien waar dat maanmannetje van jou zijn tunneltje heeft gegraven (ongeveer de helft van elk etmaal dan, want de andere helft van de tijd is het stuk aarde waar wij wonen van de maan afgekeerd)

Jan van de Velde schreef: ↑vr 03 jan 2020, 02:40 Het maanmannetje ziet de aarde heel de tijd, er komt niks op of gaat onder.

Het lijkt me dat de zon opkomt en ondergaat, waarbij een dag op de maan ongeveer 4 weken duurt.
Verder zal hij een zonsverduistering zien als wij een maansverduistering zien (bij gedeeltelijke maansverduisteringen wel afhankelijk van de locatie op de maan), en als wij een zonsverduistering zien, dan ziet hij de maanschaduw als een kleine donkere cirkel op aarde.

De maanbewoner ziet de aarde in (ongeveer, maar niet precies) een dag om z'n as draaien.
Als het bij ons, op het noordelijk halfrond, zomer is, kijkt hij bij 'volle aarde' (hele aardeschijf verlicht) voornamelijk naar het noordelijk halfrond, bij 'nieuwe aarde' naar het zuidelijk halfrond. Is het bij ons winter, dan is dat precies andersom.
Op ongeveer 21 maart en 21 september hangt het maanmannetje pal boven de evenaar.
Volle aarde naar nieuwe aarde en terug duurt ca 4 weken.

Xilvo schreef: ↑vr 03 jan 2020, 10:19 Op ongeveer 21 maart en 21 september hangt het maanmannetje pal boven de evenaar.

Ook dit geldt weer alleen voor 'volle aarde' en 'nieuwe aarde'.

RedCat schreef: ↑vr 03 jan 2020, 09:05 Verder zal hij een zonsverduistering zien als wij een maansverduistering zien (bij gedeeltelijke maansverduisteringen wel afhankelijk van de locatie op de maan), en als wij een zonsverduistering zien, dan ziet hij de maanschaduw als een kleine donkere cirkel op aarde.

Op zich wel interessant: ik neem ergens aan dat totale zonsverduisteringen op de maan (als gevolg van de aarde die ertussen zit) veel vaker voorkomen dan zonsverduisteringen op aarde: vanaf de aarde gezien maken de maan en de zon bijna dezelfde booghoek - soms is die van de maan zelfs kleiner en krijg je een ringvormige zonsverduistering.

Vanaf de maan gezien maakt de aarde echter een veel grotere booghoek dan de zon, en lijkt me daarmee de kans dat ze overlappen ook groter... toch?

Benm schreef: ↑vr 03 jan 2020, 14:44 ik neem ergens aan dat totale zonsverduisteringen op de maan (als gevolg van de aarde die ertussen zit) veel vaker voorkomen dan zonsverduisteringen op aarde: vanaf de aarde gezien maken de maan en de zon bijna dezelfde booghoek - soms is die van de maan zelfs kleiner en krijg je een ringvormige zonsverduistering.

Dat geldt al helemaal als je het over een willekeurige plaats op de aarde of maan hebt.
Een totale zonsverduistering op aarde treedt steeds slechts op in een smalle strook over de aarde, een totale zonsverduistering op de maan door de aarde is vaak 'te zien' vanaf minstens een groot deel van het maanoppervlak dat naar de aarde gekeerd is.

Als ik er zo even over nadenk moet dat wel ongeveer zo werken: Iedere totale maansverduistering is vanaf de maan gezien natuurlijk een zonsverduistering, over het gehele oppervlak te zien. Uiteraard heb je ook nog partiele maansverduisteringen, waarbij voor een deel van de maan er een totale zonsverduistering optreed.

Zouden satellieten rond de maan er last van hebben, iets als het LRO dat in een tamelijk kleine baan zit en dus ook zo nu en dan door een verduistering heen gaat en dan een tijd minder stroom kan produceren?

Zeker gezien de omlooptijd niet heel lang is - pakweg 2 uur, kan ik me voorstellen dat het missen van een paar 'oplaadcycli' technisch best lastig kan zijn (tenzij ze genoeg capaciteit hebben aangebracht voor deze situatie).

Benm schreef: ↑vr 03 jan 2020, 17:14 Zeker gezien de omlooptijd niet heel lang is - pakweg 2 uur, kan ik me voorstellen dat het missen van een paar 'oplaadcycli' technisch best lastig kan zijn (tenzij ze genoeg capaciteit hebben aangebracht voor deze situatie).

Daar is ongetwijfeld over nagedacht. Misschien worden enkele systemen even op stand-by gezet tijdens een dergelijke gebeurtenis.

In 2011 beleefde de LRO de langste donkere periode van zijn verwachte levensduur. Hij was 2 uur in het donker, dat is 2x zo lang als bij een normale omloop, en veel systemen moesten in hibernate mode. Maar de eclips was ook een unieke kans om de afkoeling van de maan te meten, dus bepaalde meetapparatuur moest blijven werken.

Ah, dat kan natuurlijk, zeker als metingen tijdens een verduistering extra interessant zijn om te blijven doen. Wellicht alleen met bepaalde instrumenten waardoor men stroom kon sparen door andere even 'uit' te zetten.

Gaat dat eigenlijk ver? Of is het een kwestie van een energie-hongerig systeem als data-transmissie naar de aarde afschakelen en de gegevens in geheugen bewaren totdat er weer licht is, en een goed zichtpad naar de aarde oid?