1 van 1
Energiebarriere in quantumput
Geplaatst: do 01 okt 2020, 13:49
door MartoO
Als je tunneling wil uitleggen krijg je te maken met een quantumput, waarvan de randen niet oneindig hoog of dik zijn.
Als ik het goed heb begrepen is dat, als de dikte van de rand van de put (energiebarriere) de deBrogliegolflengte is, er tunneling mogelijk is.
Mijn vraag is: hoe weet je of bepaal je de hoogte en de dikte van de de rand van de put?
Ik veronderstel dat de ionisatie energie de hoogte bepaalt, maar weet het niet zeker.
Re: Energiebarriere in quantumput
Geplaatst: vr 02 okt 2020, 14:14
door sensor
Vanwege de opmerking over de ionisatie energie vraag ik mij af of je uitgaat van elektron dat het atoom uit gaat via tunneling. Dit zou in principe kunnen gebeuren door een extern elektrisch veld. In dat geval kunnen we een paar getallen aan dit probleem hangen zoals de gemiddelde atoomstraal van 10-10 en een typische bindingsenergie van V0= 20eV.
Re: Energiebarriere in quantumput
Geplaatst: za 03 okt 2020, 12:35
door physicalattraction
Ik vind 20 eV nogal een overschatting voor de ionizatie-energie van atomen. Zie
hier een periodiek systeem met ionizatie-energieën. Een typisch metaal atoom ligt rond de 7 eV.
Ook vind ik je schatting voor de dikte van de barrière niet accuraat. Je moet niet de gemiddelde atoomstraal nemen, maar de afstand tussen twee atomen, de zogenaamde
roosterconstante. Op
Wikipedia kun je een aardig lijstje met roosterconstantes vinden, bijvoorbeeld voor koper: 0,36 nm.
Re: Energiebarriere in quantumput
Geplaatst: zo 04 okt 2020, 14:09
door sensor
Goed punt van de rooster constante dus met een 3 D put. Ik ging in mijn interpretatie van het probleem uit van een simpel 1 Dimensionaal model van een deeltje in een put met een atoom en een "buiten" elektron dat geïoniseerd kan worden. Vervolgens gebruik je dan een factor 2 x radius in de formule. Misschien dat de vragensteller hier nog info over kan geven.